Dziś zanucę ci kolędę

Każdy z odwiedzonych przez kolędników dom, a w zasadzie jego mieszkańcy, mają swoją niecodzienną historię, sekrety czy wspomnienia – które wraz z dźwiękami kolęd i pastorałek wracają.. otwierając głowę i serce na nowe, dając szanse i niosąc nadzieję. Opowiedziana historia ukazuje, co jest ważne w świątecznym czasie, a okazane wsparcie, nawet to najmniejsze, może powodować cuda. Magia świąt jest wyczuwalna w książce już od pierwszej strony i płynie wraz ze słowami kolęd do zakończenia historii. Książka napisana jest w przyjemny sposób, który sprawia, że nie chce się jej odkładać. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, wsłuchując się w słowa śpiewanych pieśni. Jeśli szukacie ciepłej świątecznej książki, w której wyczuwalna jest magia świąt – serdecznie polecam sięgnąć po ,,Dziś zanucę Ci kolędę” – w książce nie brakuje emocji, wzruszeń, wspomnień… a to wszystko wśród zimowej aury, świątecznej atmosfery i odwiedzin kolędników.

człowiek, inna historia, czasem bolesna, smutna, problemy i tajemnice skrywane w murach mieszkań, samotność, wspomnienia, ból, tęsknota. Kolędując wraz z kolędą niosą dary, te niewidoczne, te płynące z serca, a są nimi dobro, wiara i nadzieja. Wędrują, zaglądają do okien i do serc, gdzieś poruszyła się firanka, gdzieś ktoś czeka na nich cały rok, gdzieś po policzku spływa samotna łza, gdzieś zadrżała warga, gdzieś pojawia się uciekające spojrzenie, gdzieś dzieją się małe cuda, a ktoś inny dojrzewa do zmian. Z każdym wyśpiewanym słowem, z każdą rozbrzmiewającą nutką płynie ten dobry gest, ta dobra chwila, chwila, która otwiera nam czytelnikom oczy i serca, bo najpiękniejszym prezentem jest czas, który możemy podarować innym, nasza pomocna dłoń, kilka słów, które mogą być impulsem do zmian, które powodują, że drugi człowiek czuje się ważny, potrzebny, kochany, bliski, a zbłąkany na ustach uśmiech ma szansę zagościć na stałe. Autorka ukrywa dla nas przesłanie, na kartkach tej historii zapisane ważne myśli, uczy nas uważności, byśmy rozejrzeli się wokoło, nie byli obojętni na los ludzi i zwierząt, byśmy potrafili dać maleńką iskierkę nadziei, byśmy potrafili dostrzec i usłyszeć innych, byśmy nie ulegali pozorom, byśmy potrafili zanucić kolędę i potrafili podarować komuś radość, nie tylko w ten zimowo- świąteczny czas, ale przez cały rok. A my? Nie musimy pięknie śpiewać, wystarczy chcieć ,,zaśpiewać’’, wystarczy czasem kubek gorącej herbaty, wystarczy słowo, wystarczy uścisk w ramię, ciepłe spojrzenie- tylko tyle i aż tyle. Uchylmy swoje drzwi, zaprośmy do środka kolędników niech śpiewają ,,pieśni bez końca, i wciąż, i wciąż'', by nie zabrakło tej wiary, nadziei, człowieka w człowieku, by gwiazda kolędników wskazała tę drogę ... drogę do drzwi, do serc. Otulmy ciepłym szalikiem zziębniętych, tych w potrzebie, tych zagubionych, tych skrzywdzonych, tych samotnych, tych ... wszystkich, tak jak Joanna Szarańska otuliła nas słowem i pamiętajmy zawsze można zrobić wiele, wsłuchać się, podarować czas, podać ,,włóczkowe kapcie', być obok. Polecam z całego serca , to piękna poruszająca książka, idealna na zimowe wieczory. ❤📖❄⭐ #dziśzanucęcikolędę #czytampolskichautorów #zaczytanydom #zaczytanairomantyczna #CzwartaStrona

warto! Autorka daje nam łzy szczęścia, łzy smutku, zły wzruszenia i to co najważniejsze dla mnie podczas lektur świątecznych to WSPOMNIENIA! Joasia w "Dziś zanucę Ci kolędę" zapodała mi wielką emocjonalną bombę, ale nie tylko dlatego jak potoczyły się losy wszystkich bohaterów w książce, ale dlatego, że powróciłam w niektórych momentach do rodzinnego domu. W "Dziś zanucę Ci kolędę" Joasia pozwala nam zajrzeć do pewnych rodzin, osób, które pozwolą nam otworzyć oczy na pewne sytuacje. Przekraczając próg domu wraz z kolędnikami możemy zobaczyć to co nie zawsze jest widoczne poza nim. Kolędowanie .. nigdy nie brałam udziału w tej cudownej tradycji, ale pamiętam otwieranie drzwi, będąc małą dziewczynką i zanim udało mi się otworzyć je do końca słyszałam radosne "Przybieżeli do Betlejem pasterze..." . I możecie sobie wyobrazić mój wielki uśmiech, gdy tak stałam sobie w tych drzwiach, z babciną ręką na ramieniu. Aż mi się łezka w oku kręci gdy dochodzi do mnie, że tego już nie ma. Tego już nie będzie. Autorka zawsze skupia się bardziej na emocjach bohaterów oraz czytelników niż na samym magicznym klimacie świąt. Mało tego, autorka postanowiła dać mi, Wam, każdemu kto poznał się już wcześniej z Jej świątecznymi tytułami, prezent na końcu książki. Cudownie było wrócić do starszych historii, które dalej dobrze pamiętam.😍

czasu bym wszystko sobie poukładała w głowie. Doszłam do wniosku, że w tej książce, gdzie fabuła rozgrywa się dopiero po świętach(!) ma więcej tej specyficznej, świątecznej atmosfery niż kilkanaście innych na których położyłam swe łapki. 🌙 Były lekkie wzruszki, współczucie, irytacja, złość... To wszystko jakoś się wymieszało i stworzyło idealną proporcje. Miałam ochotę kogoś udusić, innego przytulić, a nawet postawić do pionu i przemówić do zdrowego rozsądku. 🌙 Może to zabrzmi nieco dziwnie, ale historie zawarte w fabule są takie ludzkie i przyziemne, że czyta to się z taką myślą, że gdzieś może być taka miejscowość i wszystko to miało miejsce. Naprawdę miła odmiana bo mam trochę dość tych bajkowych, wręcz nieprawdopodobnych opowieści. 🌙 Opowiadania ze Świerczynek, które zawiera to wydanie nie czytałam, ponieważ nie znam tej serii i nie chciałam sobie niczego spojlerować. A tym bardziej zastanawiać się, o co takiego chodzi w tej historii. 🌙 Naprawdę polecam! Idealna pozycja by wziąć ją do ręki 27 grudnia i przenieść się do małej miejscowości, gdzie kolędnicy zaśpiewają każdą kolędę lub pastorałkę.