Jeśli tylko Ty

zaskoczontya, bo autorka super potrafiła wciągnąć mnie bym książkę nie odkładać, tylko czytać,!!! Naprawdę ciekawy styl i temat zupełnie żadki,pięknie napisana tylko szkoda , że nie ma drugiej części

coś innego wpadło wcześniej w ręce.. Agata Targosz jest znaną dziennikarką, która wbrew pozorom ma dobre życie ‒ wspaniałego i bogatego męża, świetną pracę i dobrego przyjaciela. Kamil Przybora spędził w więzieniu prawie dwadzieścia lat swojego życia. Przez cały swój pobyt tam utrzymywał, że jest nie winny. Gdy warunkowo wychodzi na wolność jego sprawa ponownie trafia na pierwsze strony gazet. Podczas gdy Kamil musi ukrywać się w małej kawalerce przed rządnymi sensacji dziennikarzami, Agata dostaje zlecenie napisania reportażu na wyłączność o losach mężczyzny. Czy Kamil jej zaufa? Czy ona uwierzy w jego niewinność? Polubiłam głównych bohaterów. Jednak przyznam, że nie jestem w stanie się z nimi utożsamić. Choć usilnie się starałam spojrzeć na życie Agaty jej oczyma, to nijak nie potrafiłam jej zrozumieć. Kamila także nie, choć nie miał zbyt dużego wyboru ścieżki swojego życia. Akcja w książce rozpoczyna się lekko, jeśli tak mogę określić taką dawkę emocjonalną, którą zaserwowała nam autorka. Im głębiej się zaczytujemy tym atmosfera się zagęszcza, odczuwałam jakieś takie podenerwowanie i niepewność bohaterów, które i mi się udzielało. W książce do czynienia mamy z narracją pierwszoosobową. Naprzemiennie raz bohaterem jest Kamil, a raz Agata. Jak wiecie, bardziej lubię taką wersję w książkach. Spodobał mi się pomysł na fabułę. Oczywiście od razu, na myśl przyszła mi historia Tomasza Komendy. Choć jej nie śledziłam to mam świadomość, że taka była. Jak na końcu wspomina autorka, takich spraw jest masa. Kurczę, jakie zakończenie, no naprawdę! Nie spodziewałam się, że to będzie tylko pierwsza część o losach Agaty i Kamila. Tym większe było moje zaskoczenie, gdy dobrnęłam do końca książki. Nie umniejszam temu, że okładka jest piękna. (Koleżanka powiedziała, że wygląda jak poradnik;)). Aczkolwiek nie lubię, gdy są na niej osoby „rzeczywiste”. No i dlaczego jest na niej brunetka? Ta książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Jest emocjonująca, pełna w moim odczuciu głębokiego smutku. Autorka ma lekkie pióro, dzięki czemu tak mi się ją dobrze czytało, że skończyłam ją na raz. Czytajcie!

tak bogaty w słownictwo, zrozumiały i lekkie pióro jest dla mnie idealne. Dlatego chętnie przeczytam inne książki autorki. „Jeśli tylko Ty” zapoczątkowało serię Nieobojętność i muszę przyznać, że ta pozycja zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Emocje jakie zalewały mnie podczas czytania są ciężkie do opisania, serce mi się krajało, gdy odkrywałam co przeszli i odczuwają bohaterzy, łzy stawały mi w oczach i utrudniały dalsze czytanie. Wzruszałam się do tego stopnia, że brakowało mi tchu i dławiło mnie w gardle, ale przezwyciężałam tę niemoc by dotrwać do końca i dowiedzieć się jak zakończyła się ta powieść. Ta opowieść jest genialna, pełna pasji, namacalnych i skrywanych uczuć, cierpienia, niemocy, traum z czasów dzieciństwa. Im bardziej zaczytywałam się w treść tym bardziej wciągała mnie ta historia. Autorka ukazała nam, że świat nie jest poukładany i sprawiedliwy. Okrutny los dotkliwie skrzywdził bohaterów a ich cierpiące i wciąż niezabliźnione dusze znalazły wspólny język i zrozumienie. Fabuła opisuje losy świetnej dziennikarki, która pracuje w redakcji męża. Zleca jej on napisanie książki o oskarżonym Kamilu Przyborze, który uznawany jest za mordercę i właśnie opuścił więzienie. Agata chce rzetelnie podejść do zadania i stara się przeprowadzić z nim wywiad. Dziwnym trafem kobieta dociera do mężczyzny i zdobywa jego zaufanie. Czy rodząca się między nimi więź zmieni coś w ich jakże nieszczęśliwym życiu? Czy dziennikarka uwierzyła w niewinność Kamila i zdoła mu pomóc w odkryciu prawdy? Co przeżyła w młodości kobieta i dlaczego nie czuje się dobrze w małżeństwie? Czy coś połączy ją z Przyborą? Kochani zapewniam was, że książka jest niesamowicie pasjonująca, emocjonująca i chwyta za serce. Jestem pewna, że przypadnie wam do gustu i wciągnięcie się w te opowieść jak ja. Nie przeczytacie tu o ckliwym romansie czy też przekoloryzowanej historyjce. To kawał wartościowej i ciekawej powieści, z normalnymi, świetnie wykreowanymi postaciami, z którymi możemy się uosabiać i przeżywać ich ból. Kamil chciał tylko oczyścić się z zarzutów, odzyskać normalność, ułożyć sobie życie na nowo i może znaleźć miłość. Czy to się mu uda dowiecie się sięgając po tę pozycję. Gorąco polecam i zachęcam bo naprawdę warto. Z niecierpliwością wypatruję kolejnego tomu.

ma potencjał na dobry kryminał. Kamil został uwikłany w grę polityczną, która miała na celu szybkie skazanie kogokolwiek za zabójstwo Złotego Chłopca. Agata zaś dotarła do informacji, które jasno wskazują, że w śledztwie zostały popełnione błędy. Jednak Autorka nie rozwija tego wątku. Nie ma tu żadnych szczegółów, bo Klaudia Bianek skupiła uwagę czytelnika na innej perspektywie tej historii. Historię bohaterów czytelnik pozna z punktu widzenia dwójki głównych bohaterów. Agata – pozornie szczęśliwa mężatka, zawodowo pełniona. Jednak nikt nie wie, że małżeństwo ze starszym bogatym mężczyzną było dla niej koniecznością, a teraz nie może się z niego wyrwać. Przepełnia ją irytacja, samotność i bezradność. Kamil po dwudziestu latach w zamknięciu musi zmierzyć się z postępem technologicznym, działaniem mediów, życiem wśród ludzi, którzy nie są przestępcami. To powieść obyczajowa napisana w bardzo emocjonalny sposób. Klaudia Bianek znakomicie oddała uczucia Agaty i Kamila, ich trudne sytuacje życiowe. Nie zapomina przy tym o akcji, która toczy się sprawnie. Dobrze współgra z oddaniem emocji bohaterów oraz ich ewolucją. Tematy, jakie podjęła Klaudia Bianek, są skomplikowane. Skrupulatna realizacja wątku niesłusznego skazania jest trudna i wymaga sporej wiedzy – nie znajdziemy tu takich szczegółów. Natomiast Klaudia Bianek podjęła się przedstawienia emocji bohaterów, którzy znaleźli się w wyjątkowo trudnej sytuacji. To wymaga niesamowitego wyczucia, delikatności i empatii. I temu Autorka podołała.

książka Klaudii, ja choć nie mam punktu odniesienia podpisuję się pod tymi pozytywnymi opiniami. „Jeśli tylko ty” to historia byłego więźnia Kamila, który podobno został niesłusznie skazany i choć niewielu jest takich, którzy w to wierzą to właśnie główna bohaterka, Agata ma za zadanie napisać reportaż o Kamilu, pokazując w nim prawdziwą historię mężczyzny i być może udowodnić brak jego winy. Praca nad reportażem i powolne odkrywanie tajemnic Kamila to preludium to niezwykle emocjonalnej opowieści. Klaudia Bianek pokazała w niezwykle empatyczny sposób piekło jakie przechodzi w więzieniu młody skazaniec, jak zostaje obdarty z wszelkich ludzkich uczuć i odruchów, jak ogromne piętno na psychice mężczyzny odcisnęło odsiadywanie wyroku z prawdziwymi mordercami. W niezwykle wzruszający sposób opowiada autorka o wyjściu na wolność i uczeniu się życia na nowo przy jednoczesnym egzystowaniu w społeczeństwie z „łatką” mordercy. To, że Kamil trafił właśnie na Agatę to najlepsze co mogło się przytrafić tej dwójce. On okaleczony na duszy, ona żyjąca w kłamstwie, w małżeństwie bez miłości, oboje powinni dostać od życia znacznie więcej i oto stają właśnie przed taką szansą. Odkrywają, że nie są sobie obojętni, że jedno dla drugiego nieświadomie stało się oparciem, odskocznią od prozy życia. Tylko że, życie pisze nie zawsze takie scenariusze, które pokrywałyby się z naszymi oczekiwaniami i coś mi się wydaje, że uczucie tej dwójki mogło się rozwinąć, to w rzece jeszcze dużo wody upłynie a po drodze na pewno nie będzie łatwo. Pierwszy tom serii kończy się dużym znakiem zapytania i boli trochę, że trzeba czekać na kolejną część, ale myślę że drugi tom będzie tego wart. Cieszę się, że powstają takie emocjonalne i mądre książki i choć autorka to młoda osoba to z niezwykłą dojrzałością życiową pisze o sprawach fundamentalnych. Polecam a ja na pewno sięgnę po inne książki Klaudii.