Ostatni sen

i ci niezaznajomieni z jego twórczością na pewno nudzić się nie będą. To zbiór bardzo różnorodny pod wieloma względami – tematów, narracji, długości, czasu powstania... Składa się ze wstępu od autora i 12 tekstów ułożonych w kolejności chronologicznej – to zbiór historii, które autor tworzył przez całe swoje dorosłe życie, zatem znajdziemy tu i teksty aktualne i te opowiadające o czasach minionych, sięgające 40 lat wstecz do jego debiutu filmowego. Najważniejszy podział tego zbioru to na teksty typowo autobiograficzne i fikcyjne. Autobiograficzne opowiadają albo o wycinkach z życia autora, w których sporo pisze o inspiracjach i swojej miłości do sztuki, a zatem i literatury, albo o osobach dla niego ważnych, pisanych w formie wspominek, hołdu. Opowiadania fikcyjne to potencjalne inspiracje do filmów – otwierające opowiadanie to np. punkt wyjścia jednego z jego najgłośniejszych filmów „Złe wychowanie”. Bez względu na tematykę, styl autora jest niepowtarzalny, mocno charakterystyczny, barwny, oryginalny, awangardowy. Choć każde opowiadanie jest inne, sięga innych tematów, ma inne korzenie, to jednak każde jedno na swój sposób ciekawi, wciąga, ma coś fajnego do przekazania, nawet kiedy jest to opowiadanie o nudzie wolnego dnia. Gorąco polecam nie tylko fanom kina i nie tylko fanom krótkich form! Jeśli ktoś może tymi tematami zainteresować, to a pewno będzie to Almodóvar!