Syn wyd. II

ocaliłem skalp, a jeśli są gdzieś pastwiska krainy Wielkich Łowów, to właśnie tam zmierzam. Tam albo nad Styks. Moim zdaniem żyłem o wiele za krótko: gdyby dano mi jeszcze rok, ileż dobra zdołałbym uczynić! Zamiast tego leżę przykuty do łóżka, robiąc pod siebie jak niemowlę." Już po przeczytaniu pierwszego akapitu, wiedziałam, że to będzie niebanalna historia... i okazało się, że miałam rację. Eli McCullough traci całą rodzinę w brutalny sposób, a sam trafia do niewoli Komanczów. Właśnie tak zaczyna się "Syn", wielopokoleniowa saga rodzinna, opowieść o narodzinach amerykańskiego pogranicza. Przygotujcie się na surową i brutalną historię o ludzkiej naturze, na historię o imperium, zrodzonym z krwi i wyzysku drugiego człowieka. Ta monumentalna powieść jest niezwykle realistyczna, a czytelnik mimo to z niezwykłą fascynacją obserwuje jak na jego oczach dzieje się historia, a przyjemnie nie będzie, bo większość z nas przynajmniej pobieżnie zna korzenie amerykańskiego Zachodu. Zdaję sobie sprawę, że nie jest to łatwa książka i nie każdemu przypadnie do gustu, nie jest to też to, co ja czytam na co dzień, jednak nie można odmówić jej kunsztu i dopracowania. I mimo, że jak wspomniałam, nie są to do końca moje klimaty, to muszę przyznać że mi się podobała, czuć w niej ducha zarówno epoki jak i Ameryki. Zatem, jeśli zdecydujcie się na jej przeczytanie, to czeka was niebezpieczna, trudna, ale też nostalgiczna podróż do czasów, gdzie jedyne co się liczyło, to przetrwanie, bez względu na cenę.

Meyer rozprawia się z nim konsekwentnie, nie idąc na ustępstwa, nie idealizując, a przy okazji zachowując całą nostalgię prozy Larry’ego McMurtry’ego. "Syn" jest wielopokoleniową sagą, w której losy rodziny McCulloughów są równie ważne, jak przemiany zachodzące w Teksasie – od rozbicia ostatnich plemion rdzennej ludności po budowę naftowego imperium. Rodzinna historia opowiedziana wielogłosem pokazuje różne punkty widzenia, postawy. Na te same elementy opowieści co i rusz rzuca nowe światło. Powieść Meyera otwiera historia Eliego – chłopca porwanego przez Komanczów – i to ona kreśli podstawy pod późniejsze losy jego rodziny. Eli miał okazję dogłębnie poznać – i zrozumieć – ludzi, do których wcześniej pałał nienawiścią. Zabiera czytelnika w podróż w świat niebezpieczny, ale równocześnie fascynujący, szczególnie że moralność Komanczów różni się od naszej własnej. Samo poznanie ich codzienności jest porywające, ekscytujące i ożywcze. Na próżno staram się znaleźć wady w tej powieści i jedyne, co przychodzi mi do głowy, to dość wysoki próg wejścia w narrację jako jedną spójną całość. Poprowadzenie historii przez pryzmat trzech osób, trzy różne linie czasowe wymaga od czytelnika odrobiny wysiłku, by się w tej całej opowieści nie zagubić. Sama historia, kreacje bohaterów oraz obraz zmieniającego się Teksasu z przełomu XIX i XX wieku rekompensują wszelkie niedogodności.