Ballada o szeptach i mgle [Legenda o popiołach i wrzasku- t.3]

spojlery. 🔥Bardzo spodobało mi się ukazanie Rose, jako tej z zza światów. Opisane w tym tomie uczucia i żal, są do zrozumienia. Jest ona jedną z nielicznych postaci, której wybory rozumiałam (chodź nie wszystkie). "Budzić, a nie przyzywać, bowiem nikt, kto należy do świata Śmierci, nie jest sługą żywych" 🔥Uwielbiam w tej książce fragment, kiedy Corvus pokazuje swoje dzieciństwo. Ale mam też dużo wątpliwości odnośnie jego postawy. Nie zawsze jego działania były dla mnie jasne. Nie do końca rozumiałam pewnie sceny - tu duży minus. 🔥Kolejną kwestią, która wzbudziła moją sympatię były listy, które wysyłał Sebastian. Nie abym popierała jego zachowania. Po prostu podobały mi się te wtrącenia do treści książki. 🔥Jedynymi postaciami, które myślałam, że rozumiem byli Vas i Veer, ale jak się na końcu okazało jednak nie do końca... Nie wiem czy to moja wina? Niedostatecznie się skupiłam, a może w książce było za mało wyjaśnień? 🔥Podobała mi się postać Tosi i ogólnie cała fabuła związana z Króczymi Wiedźmami. Odkrywanie jej było jednym z najprzyjemniejszych momentów, tej książki. 🔥Czytanie dłużyło mi się. Były momenty, gdzie chcialam znać tą historię dalej, a były takie, kiedy chciałam nią zakończyć. Głównie przez wrażenie, że każdy zdradza w niej każdego 🥴 Mogę powiedzieć, że mnie zawiodła... [Współpraca z @weneedyabooks] 2,5/5

że jest warta większej uwagi, bo na nią zasługuje, a fani smoków powinni również w niej przepaść. Cudownie się ją czyta, bo akcja jest dynamiczna. Bardzo podoba mi się styl pisania w każdej części. Przez te książki się po prostu leciało! Jeśli autorki wydadzą coś więcej, na co ogromnie liczę, to definitywnie zdecyduję się na przeczytanie bo, tak jak wspomniałam, pióro jest przepiękne. Ostatnio czytałam „Onyx storm”, który oczywiście jest świetną lekturą, ale całkowicie szczerze przyznaję że lepiej bawiłam się na BOSIM, chociaż wiem, że tamta seria jest światowa, to nadal tutaj mocno się wczułam i wyczekiwałam kolejnych tomów bardzo mocno!! Na pewno będę tęsknić za tą trylogia i szybko o niej nie zapomnę!

mnogością postaci, wartką akcją i fabułą, która nie jest żywcem ściągnięta z zagranicznych powieści tego typu. I tak oto, duet Bartłomiejczyk & Gajewska dołącza do tego grona, bowiem ich trylogia "Legenda o popiołach i wrzasku" właśnie rozpycha się na mojej półce. Zakończenie pewnego cyklu zwykle kojarzy się z pożegnaniami, ostatecznymi walkami, które muszą stoczyć bohaterowie powieści, z pędzącą akcją i jej zwrotami, które hamują na końcu i domykają wszystkie wątki. Tak właśnie dzieje się tutaj. Trochę i żal tej rozpędzonej fantastycznej machiny, która ozdobiona w magię, smoki i legendy musi wyhamować. Ważne jednak, że kończy się zachwycająco i czytelniczki/czytelnicy będą ukontentowani. Autorki zbudowały skrupulatnie i rzetelnie rozległe uniwersum, które wraz z fabułą rozrastało się wspaniale i puchło od informacji. Te trzy tomy są naładowane rożnymi rodzajami charakterów i ta wyjątkowa mieszanka zmusza do myślenia, do zastanowienia się nad tym jaką podjąłby decyzję, gdyby był na miejscu danej postaci. Czy wolałby podporządkować się złu i jego fanatycznym przekonaniom, czy też stanął z nim do walki twarzą w twarz, na przekór niebezpieczeństwu. Moi drodzy, polskie autorki też potrafią pisać świetne fantasy, trzeba tylko po nie sięgnąć. Nie musimy czekać biernie na kolejne tomy Sarah J. Maas czy Anne Bishop, skoro wokół tyle świetnych, rodzimych lektur. Ten cykl nosi znamiona powieści fantasy dla młodzieży, ale też zaspokoi gusta wytrawnych dorosłych czytelników poszukujących mięsistej i wciągającej historii. Faktem jest, że bliżej będzie do niej paniom niż panom, ale pewnie znajdą się mężczyźni, którzy zechcą to przeczytać i bardzo jestem ciekawa co o niej sądzą. Ta książka to przykład takiego fantasy jakie lubię. Pełna zagadek, które trzeba rozwiązywać wraz z bohaterami, otoczona magią, skomplikowaną, wielowątkową historią i przyprawiona odrobiną smacznego romansu. Polecam uwadze.