Diabelski krąg

i jeszcze tego samego dnia powrót do Warszawy. Jednak to co wydawało się tylko formalnością przeradza się w śledztwo i odkrycie nie jednej tajemnicy nie tylko z jej własnego życia. Tym razem mała zmiana i prawie cała narracja książki należy do Gabrieli. Już myślałam, że pani prokurator nie jest w stanie mnie zaskoczyć, a tu bardzo miłe zaskoczenie. Świetne budowanie napięcie, które tylko utwierdza czytelnika, że tą książkę trzeba przeczytać jak najszybciej. W dodatku mamy małe miasteczko, gdzie wszyscy się znają, każdy wie praktycznie wszystko o wszystkich, ale obcy nie mają tu prawa wstępu i z automatu stają się wrogami. Mimo tego, że nie ma tu mega spektakularnego śledztwa podobał mi się upór, zaangażowanie Gabrieli w rozwiązaniu zagadki i co najważniejsze dowiedzeniu się prawdy o samej sobie i tym dlaczego tak naprawdę rozpadła się jej rodzina. Sam tytułowy diabelski krąg ukazuje nam, że jeśli raz wkroczy się na drogę przestępstwa to już nie ma odwrotu i trzeba ciągnąć to dalej. Tak samo jak dużo człowiek jest w stanie poświęcić dla własnego dziecka i nic nie może przeszkodzić w osiągnięciu tego celu. W dodatku pokazanie dość sporej dawki emocji zarówno tych pozytywnych jak i negatywnych i to co nam się wydaje proste i logiczne to w rzeczywistości może być całkiem inaczej. Zakończenia w pewnym momencie już się domyślałam ale i tak jak dla mnie satysfakcjonujące. Pozostaje czekać na kolejny tom. Można czytać jako osobne części. #współpracareklamowa Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz recenzencki.

Borkowskiego “Diabelski krąg”. Jest to już czwarta część serii z prokurator Gabrielą Seredyńską, ale mam wrażenie, że dopiero teraz możemy przyjrzeć się nieco lepiej i jakby ździebko mocniej poznać ów charakterną bohaterkę, która wraca właśnie w rodzinne strony na pogrzeb ojca. Od pierwszej chwili sprawy dziwnie się komplikują - ceremonia ostatniego pożegnania z niewiadomych przyczyn się opóźnia, a na terenie odziedziczonego domu odkrywa miejsce, które jej zdaniem świadczyć może o popełnionej zbrodni.. Wbrew miejscowej policji i prokuraturze Seredyńska rozpoczyna nieoficjalne śledztwo. Podskórnie czuje, że w miasteczku dzieje się coś osobliwego. Podobne wrażenie ma czytelnik, Borkowski umiejętnie buduje w książce mroczny, gęsty od niedopowiedzeń nastrój i to on właśnie sprawia, że cała historia wciąga, chociaż sama akcja snuje się początkowo dosyć niespiesznie. Dreszczyk podszyty strachem, widmo zbliżającego się coraz większymi krokami, zatrważającego przełomu, a wszystko to podlane specyficznym, małomiasteczkowym klimatem. Borkowski nakręca coraz bardziej nerwowość i napięcie, podrzucając czytelnikowi co rusz kolejnych intrygujących bohaterów, a każdy zdaje się mieć w zanadrzu jakiś mglisty sekret.. "Diabelski krąg" to całkiem udane połączenie thrillera z elementami rodzinnych sekretów, skrawkami problemów niewielkich, pozostawionych na marginesie głównego nurtu, miejscowości, w których mieszkańcy próbują brać sprawy w swoje ręce. Podobał mi się tutaj przede wszystkim styl opowiadania, który zgrabnie wpisywał całość w nurt lekkiej powieści grozy. Jedynie samo zakończenie nie do końca mnie przekonało, mam wrażenie, że zbyt wiele pytań pozostaje tutaj bez odpowiedzi, a ten finał, będący swoistą szarżą, nie dotrzymuje kroku wzbudzonej wcześniej - bardzo umiejętnie - ciekawości. Jakby za szybko, i zbyt prosto ucięto nagle ów pobudzone przedtem zagadkowe wątki. Mimo to nie żałuję czasu spędzonego z tą nastrojową lekturą, powodującą z jednej strony gęsią skórkę, a z drugiej dotykającą wielu bardzo realnych zjawisk społecznych. Rzecz o ludzkich słabościach, dziwnie pojętej lojalności, i samozwańczych próbach oswajania rzeczywistości, według mętnych prawideł, które z czasem niczym pętla zaciskają się na gardle stworzonego wspólnymi rękami monstrum. Czytajcie.

ma dobrych wspomnień więc liczy, że to tylko formalność do "odbębnienia" i wróci szybko do siebie. Jednak na miejscu jej uwagę przykuwają następujące po sobie dziwne wydarzenia; nawet gdyby chciała przymknąć na nie oko, jej prokuratorski szósty zmysł nie daje jej spokoju, a poszlaki same pchają jej się pod nogi. Z nudnego obowiązku wyjazd przekształca się w szalony rollercoaster zaginięć, pogańskich rytuałów i poszlak. W obliczu braku wsparcia "z góry" Gabriela decyduje się rozpocząć własne śledztwo stawiając na szali własną karierę, a nawet życie. Czy jej ojciec faktycznie zasłużył sobie na nienawiść? Jakie koszmary kryją się w piwnicy zrujnowanego hotelu? Gdzie przebiega oś niebo-ziemia-piekło? Jakaż to była doskonała lektura! Ma wszystko, co dobry kryminał mieć powinien: małe, klaustrofobiczne miasteczko z mrocznymi tajemnicami, dziwną kastę, zaginięcia, brak pewności kto jest dobry, a kto nie i duszną atmosferę jak z sennych koszmarów. Śledztwo jest żmudne i trudne, wraz z Seredyńską poszukujemy sensu tam, gdzie nie widać go na pierwszy rzut oka. Nie ma chodzenia na łatwiznę, zbiegów okoliczności ani podpowiedzi. Oprócz tego jest też mnóstwo emocji. No i styl literacki autora! Przez tą powieść się płynie, ciężko ją odłożyć, a nawet gdy się uda, ona wciąż żyje w głowie czytelnika! Dodatkowym plusem jest fakt, że serię łączy postać pani prokurator, ale nie wymaga czytania po kolei. Jest kilka wzmianek o wcześniejszych przygodach Gabrieli, ale znajomość (lub nie-) ich nie wpływa na zrozumienie tej części. Ogromne brawa dla autora za napisanie prawdziwego, klasycznego kryminału na wysokim poziomie!

Seredyńskiej. Tym razem wraca ona w rodzinne strony na pogrzeb swojego ojca. Gdy ceremonia się opóźnia, a na terenie odziedziczonego domu odkrywa ślady wskazujące na popełnioną zbrodnię, wbrew miejscowej policji i prokuraturze rozpoczyna śledztwo na własną rękę.💪 Thriller zdecydowanie przerósł nasze oczekiwania. W zasadzie już od pierwszych stron pojawia się wiele niewiadomych, które rozbudziły w nas chęć zagłębienia się w małomiasteczkowy podolsztyński klimat. Seredyńska, pozostawiona sama sobie, wplątuje się w sprawy, które od lat są przemilczane przez okolicznych mieszkańców. Chcąc dowiedzieć się, jak doszło do śmierci jej ojca, rozdrapuje stare rany i próbuje przerwać zmowę milczenia, rozpoczynając także dodatkowe śledztwo związane z zaginięciami z przeszłości. 🔥 W książce przewija się również motyw koła łowieckiego, które wzbudza w nas więcej odrazy i niepokoju, niż ukazuje przynależność do grupy i wspólną pasję. Mimo wszystko składamy ukłony Przemysławowi Borkowskiemu, bo to, jak przedstawił całą otoczkę związaną z takimi instytucjami, daje dużo do myślenia. Po przeczytaniu niektórych fragmentów można wręcz zacząć się zastanawiać, jakie kto ma priorytety w życiu i czym de facto się kierujemy, podejmując konkretne decyzje. Autor naprawdę niesamowicie pokazał ideę wspólnoty, nawet jeśli jej cel nie jest do końca właściwy.🤐 Na koniec nie możemy oczywiście nie wspomnieć o głównej bohaterce. Gabriela to kwintesencja twardego charakteru, poczucia własnej wartości, woli walki i dążenia do wyznaczonych sobie celów. Niejedno z nas chciałoby mieć odwagę i wewnętrzną siłę prokurator Seredyńskiej, zatem jeśli nie dla fabuły, to warto przeczytać tę książkę dla samej jej postaci.🤩 “Diableki krąg” to powieść, która na pewno spełni oczekiwania wymagających fanów kryminałów i thrillerów. Wyraziste postaci, fabuła trzymająca w napięciu i zaskakujące zwroty akcji (włącznie z zakończeniem!) to przepis na idealną powieść z tego gatunku.😊

okolice Olsztyna, gdzie prokuratorka ma wziąć udział w pogrzebie swojego ojca, z którym miała niekoniecznie dobre relacje. To bardzo ciekawie poprowadzona, nie zawsze mocno dynamiczna i szybka książka. W "Diabelskim kręgu" przeczytać można całkiem sporo opisów przyrody, zachowań bohaterów, rozkmn głównej bohaterki. Jest to świetna książka pod względem klimatu, powiedziałabym że to powieści horroropodobna. Wieczorne spacery po lasach nie są bezpieczne, i choć Gabriela to wie to nie potrafi przestać. Czuć jej zdeterminowanie na każdej stronie, gdy chce poznać tajemnice śmierci swojego ojca. Czego dowie się jeszcze, tego wam nie zdradzę, ale wiem że będzie to miało wpływ na życie głównej bohaterki. "Diabelski krąg" czytało mi się z czystą przyjemnością. Ta książka nie ma słabych punktów, a co najważniejsze uważam, że nie jest konieczna znajomość poprzednich tomów tej serii, by w pełni konsumować przygody nieustępliwej prokurator.

w sobie jest podejrzane, w dodatku na ziemi odziedziczonej po ojcu znajduje ślady, według niej świadczące o zakopaniu zwłok. Policja i miejscowy prokurator nie zgadzają się z nią, jednak kobiecie przeczucia nie dają spokoju. Według niej to wszystko jest bardzo podejrzane, postanawia więc przedłużyć swój pobyt i zbadać te sprawy na własną rękę. Czy kobieta ma rację, a może tym razem się myli? Czemu ceremonia pochówku została opóźniona? Co tak naprawdę dzieje się w tej małej miejscowości? Jakie sekrety skrywa to miasteczko? Czytając ten kryminał czułam już od pierwszych stron narastający niepokój, nie mogłam się oderwać chodźby na chwile, napięcie z każdą chwilą rosło. To co się tu dzieło, straszne tajemnice skrywane przez ludzi tworzących ,,krąg", brutalne, wprost przerażające. Opisy sytuacji, ludzi i miejsc niesamowite, czułam jak bym osobiście towarzyszyła pani prokurator w rozwiązywaniu tej sprawy. Historia jest napisana tak dobrze że po jej skończeniu wciąż jeszcze odczuwałam napięcie i nie mogłam długo o niej zapomnieć. Chodź to moje pierwsze spotkanie z piórem autora, jestem zachwycona, czuję że muszę poznać poprzednie sprawy rozwiązywane przez panią prokurator Seredyńską.

strony na pogrzeb ojca, z którym nie utrzymywała ciepłych relacji. To miał być szybki wyjazd, który komplikuje się, gdy ceremonia pogrzebu niespodziewanie zostaje opóźniona. Dodatkowo na terenie odziedziczonego domu kobieta znajduje obszar, który wygląda na miejsce zbrodni. Gabriela nie byłaby sobą, gdyby te dziwne zbiegi okoliczności nie zainteresowały jej tymbardziej, że mają związek z historią jej rodziny. "Jak turystka w krainie swojego dzieciństwa." Autor rzuca tym razem Gabę w miejsce, z którego odeszła świadomie i do którego wracać nie chciała. Dopiero teraz pozna ona tajemnice swojego dzieciństwa. Dopiero teraz zrozumie, jakie pobudki kierowały jej rodzicami przy podejmowaniu trudnych decyzji, które wywróciły jej dziecięce życie do góry nogami. Malownicze opisy przyrody, fauny, emocji pogłębiły moje odczucia osamotnienia podczas lektury. Nic tu nie jest tym, czym wydawałoby się na początku. Kluczymy z bohaterami po mrocznych ostępach lasu poznając jego sekrety i nie mogąc już być pewnym, kto jest tym pozytywnym bohaterem, a kto jest antagonistą... Mam wrażenie, że z tomu na tom autor się rozwija i prowadzi nas coraz ciekawszymi ścieżkami.. To jest tom, w którym chyba najgłębiej poznajemy panią prokurator i jej osobiste demony. Zresztą słowo "demon" wybrzmiewa tu również w bardziej metaforycznym znaczeniu, co już sam tytuł sugeruje.. A diabelski krąg zajmuje w tej miejscowości specjalne miejsce 😈

powrót Seredyńskiej do przeszłości, by zamknąć wrota pozornej obecności. W tym miejscu- w ciemności pogrążonym, nieznanym rodzajem zła skażonym. Popatrz... I poczuj dokładnie TO... By w gąszczu pytań odgadnąć KTO... . Coś nagle otuli Cię klimatem, coś przeleci obok Twojej twarzy, coś delikatnie muśnie ją, by zostawić na skórze odcisk bezszelestnych skrzydeł. Jakiś dźwięk niepokojący, ostro w głowie rezonujący, przełączy Cię z trybu mono w stereo. Pogrąży w dziwnym transie, zaprosi tam, gdzie drzwi do inferna. Ujrzysz Axis mundi, tam ludzie wariują, zło ich przenika... . Seredyńska z kolei... "jak rycerz bez zbroi, miecza i pocztu", próbując ustalić, gdzie to zagrożenie. I z której strony jego atak będzie. W labiryncie dziwnych zdarzeń, "niewyjaśnionych kwestii, niedopowiedzeń i zagadek", odważnie, niezłomnie, prosto do celu- pomimo obaw, że ta "masywna tajemnica", tkwiąca gdzieś w środku diabelskiego kręgu, małomiasteczkowych struktur, potrafi "przemielić i zniszczyć". . Staniesz z nią na krawędzi. Niejeden raz zwątpisz. Niejeden raz nieprzyjemny dreszcz pogłaszcze Cię po plecach. Czasem łacińska sentencja stanie Ci na drodze, by potem uderzyć Cię podwójnie swojskim bluzgiem. Ku konsternacji, ku zaskoczeniu, ku życiowym zaułkom i zakrętom losu bohaterów. Niezwykle klimatyczna to kryminalna podróż. Pełna szaleństwa, tajemnic, bólu, zagubienia, intensywnego niepokoju, gorączki oraz zwyczajnie - wzburzenia. Polecam.

otaczającego lasu niczym echo trwa i nie można go zignorować. Wzywa na ratunek. Wchłania w siebie. Wodzi za nos i prowadzi w rejony, którym nie można zaufać. Słabo wyczuwalna woń przeznaczenia kusi. Pośród gęstwiny brzóz, dębów, buków wyostrzają się zmysły. Z każdym kolejnym krokiem pogrąża dziwny trans. Wokół zwierzęce czaszki, zwęglone kłody drewna i ludzie zdolni do wszelkiego okrucieństwa. Diabelski krąg osuwa w otchłań przerażenia. Po latach prokurator Seredyńska przyjeżdża do rodzinnej miejscowości na pogrzeb ojca. Od pierwszych chwil towarzyszy jej niepokój. Jakaś niewytłumaczalna siła nie pozwala jej stąd wyjechać. Myśli krążą w chaosie zdarzeń. Jak toksyna sączą się powoli, zatruwając rzeczywistość. Proszą o uwagę. Musi zmierzyć się z tym co głęboko ukryte. Czwarty tom serii z prokurator Gabrielą Seredyńską. Kryminał owiany grozą. Pełen tajemnic, które przyciągają niczym magnes i obezwładniają myśli. Niepokój świdruje w czaszce jak wiertło, nie dając chwili wytchnienia. Nurkuje w odmętach umysłu prowadząc korytarzami nieprzewidywalności. Demony przeszłości zatruwają życie. Mnożą się pytania, a odpowiedzi trudno dostrzec. Czasem widzimy rzeczy, których nie powinniśmy zobaczyć, a nie zauważamy tego co jest ważne dla nas samych. Otula klimat małomiasteczkowej społeczności. Zmowa milczenia i swoisty układ zamknięty. Niebezpieczeństwo oplata bohaterkę, a ona podejmuje ryzyko i kładzie na szali całą swoją karierę byle tylko sprawiedliwości stało się zadość. Labirynt przypuszczeń i niedomówień. Dawne dramaty to jednak żywe rany. Doskwierają niczym zadra. Jedno zdarzenie zmienia bieg życia. Wokół czai się tajemnica nieodkryta od lat. Pozornie oczywiste sprawy, wcale takimi nie są. Wielki i ciężki sekret tkwi gdzieś pośród mieszkańców. Wędruje w podświadomości i przytłacza. Działania, myśli, pragnienia zakrzywiają przestrzeń. Każdy mija się z prawdą. Seredyńska drąży, błądzi, posuwa się do podstępów by, w tej pozornie spokojnej okolicy, obnażyć sekret i zniszczyć siedlisko zła. Odbywa sentymentalną wędrówkę do miejsc zapomnianych, przyprószonych kurzem czasu. Ukryte fakty, które w końcu muszą wybrzmieć, wyłaniają się. Słowa, jak granat niszczą wokół wszystko, pozostawiając tylko głuchą ciszę i zdziwienie. Człowiek zawsze staje wobec prawdy. Są w życiu sprawy nieodwołalne i nieodwołalnie zniszczalne. Przemysław Borkowski stworzył kryminał doskonały. Polecam bardzo!

czwartą już część „Diabelski krąg”. I widać, że Autorowi nie tyle nie brakuje pomysłów na dalsze perypetie dociekliwej pani prokurator, ile wręcz rozkręca się z każdym kolejnym tomem. Wracając do rodzinnej miejscowości na pogrzeb ojca, z którym od wielu lat nie utrzymuje kontaktów Gabriela zamierza zakończyć ten etap swojego życia szybko i definitywnie. Przeszłość jednak nie chce wypuścić jej ze swoich szponów wysyłając niepokojące sygnały i budząc wiele pytań, których natura Seredyńskiej nie pozwoli pozostawić bez odpowiedzi. Tym razem Autor stawia przed kobietą trudne wyzwanie, bo działając poza Warszawą traci wszelkie prokuratorskie umocowania stając się zwykłym obywatelem zderzającym się z niezbyt przychylną machiną prawa i lokalnymi układami. Z pewnością wiąże jej to ręce, zamyka wiele drzwi, zmusza do lawirowania i budzi frustrację, jednak te trudności nie mają szans z jej wewnętrznym przymusem poznania prawdy bez względu na cenę. Momentami sentymentalna, czasem przerażająca wędrówka w okres dzieciństwa i młodości postrzegana zupełnie inaczej wraz z kolejnymi wypływającymi tajemnicami budzi w niej emocje równie mocne jak niepokojące zaginięcia młodych ludzi sprzed kilku lat. Dokąd zaprowadzi ją jej nieformalne śledztwo, gdy wokół same wilki, a po jej stronie zdaje się być jedynie jeden sprytny lis? Linearna narracja i krótkie rozdziały dają tej dość grubej powieści lekkości i dynamiki, które sprawiają, że strony umykają jedna za drugą, a znakomicie oddany klimat niewielkiej, hermetycznej społeczności kryjącej swoich i więcej potwornych tajemnic niż się może wydawać wciąga i trzyma czytelnika do samego końca. Ciekawi mnie, ile książek z Gabrielą Seredyńską Autor ma jeszcze w planie. Przyznam, że liczę na wiele, bo potencjał tak genialnie wykreowanej bohaterki warto wykorzystać ku radości czytelników.

w nim niczym okręt na środku oceanu. Teraz już jednak była duża, dorosła i była prokuratorem. I szła w to jądro ciemności, choć nie do końca wiedziała dlaczego." Przeszłość jest częścią każdego człowieka. Każdej jednostki, grupy, czy społeczeństwa. Przeszłość trzyma w swoich objęciach chwile dobre, radosne, jak i te, których nie chciałoby się wspominać, a wykształciły różne cechy charakteru. Te lepsze i gorsze. Przeszłość można zostawić za sobą i żyć tak, jakby nie istniała, ale potrafi być na tyle uparta, by drążyć umysł człowieka jak woda skałę. Przeszłość wraca do życia prokurator Gabrieli Seredyńskiej. Zmuszona wrócić w rodzinne strony na pogrzeb ojca nie spodziewa się, co zastanie na miejscu. Odkrywa ślady, które mogą świadczyć o zbrodni, ale nikt z mieszkańców nie chce jej pomóc. Gdy trafia do dziwnego miejsca w środku lasu, utwierdza się w przekonaniu, że naprawdę coś tu nie gra. "Diabelski krąg" wyróżnia klimat, który już od początku jest niepokojący, a każdy krok Seredyńskiej sprawia, że chce się krzyknąć "tylko uważaj! kobieto nie brnij w to!". Nie może być inaczej i kroczymy nadal za główną bohaterką, której towarzyszymy podczas poznawania szokujących wydarzeń z przeszłości jej rodziny, jak i mieszkańców rodzinnych stron. Teoretycznie każda rozmowa powinna przybliżać ją do odkrycia prawdy, ale jest zgoła inaczej. Tajemnice nawarstwiają się wraz z pragnieniem prowadzenia śledztwa w pojedynkę. Przemysław Borkowski jest z grupy autorów, którzy czarują czytelnika opisami miejsc, w które dociera bohater. Jest tajemniczo, niepokojąco, włos jeży się na skórze, a głód poznania kolejnych wydarzeń wzmaga się z każdą kolejną stroną. Motyw kręgu, który kojarzy się z sektą, szalonymi ugrupowaniami, rytuałami i strasznym miejscem, dodaje smaczku historii fanom opowieści z dreszczykiem. Nie czytałam poprzednich książek autora, więc trudno odnieść się do wcześniejszych wydarzeń z życia Gabrieli, ale uważam, że jest to naprawdę twarda i niezłomna kobieca postać. Wbija się jak taran w życie mieszkańców, pozostawiając wióry w imię dobra. Jednak wnioski, do których dojdzie, złamałoby niejednego człowieka. Jak jest w przypadku Seredyńskiej? Może nie miałam łatwego początku, ponieważ nie znałam stylu Borkowskiego, a wiedza, że to kolejny tom serii wywoływał niepewność, to przyznaję, że jest to naprawdę kawał dobrego kryminału. Nie brakuje emocji dzięki klimatowi i wydarzeniom, które mają miejsce w książce. "Diabelski krąg" to powieść, którą warto przeczytać, zwłaszcza dla czytelników znających poprzednie tomy. Gabriela Seredyńska stawia czoła w pojedynkę przeciw światu, a to nie może skończyć się dobrze..

relacjach. Niestety już od początku wszystko jest nie tak, ceremonia pogrzebowa się opóźnia, gdyż nie ma trumny z ciałem, w domu rodzinnym, który kobieta chciała sprzedać, zauważa tajemnicze miejsce w ogrodzie, które wzbudza w niej podejrzenia, prosi policję i regionalną prokuraturę o pomoc. Nic nie znajdują, ale atmosfera w miasteczku wzbudza w niej pewne podejrzenia i mimo zapewnień władz, że jest dobrze, zaczyna swoje własnej i ryzykowne śledztwo. Które z każdą kolejną rozmową uświadamia jej, że dzieje się tam coś strasznego, niewyjaśnione zaginięcia, podejrzana smierć ojca, brak współpracy wśród byłych sąsiadów a także służb, podejrzliwość, tajemniczy krąg w lesie i czaszki zwierząt. Do czego ją to doprowadzi? Jakich tajemnic o swojej rodzinie się dowie? Czy jest ona tam bezpieczna? „Diabelski krąg” Przemysława Borkowskiego to nieprawdopodobny kryminał, który wciąga od pierwszej strony. Ogrom emocji, które narastają z każda kolejna sceną, to coś co wywołuje w czytelniku gęsią skórkę na karku. Fabuła, która łączy tak wiele wątków jest świetna i w wielu momentach nie wiadomo kiedy strony same mijają! Autor poruszył w swojej książce wiele ciekawych tematów, wątek koła myśliwskiego, skorumpowanych władz, układów i układzików, a także chora chęć zemsty. A w tym wszystkim zostawił samą, zdeterminowana i niesamowicie zaangażowaną w to co robi prokurator Gabriela Seredyńska. Bardzo Wam polecam tą książkę 🖤