Dobry materiał

Jen od niego odeszła. Zaczyna szukać odpowiedzi, a przede wszystkim zaczyna swoje życie na nowo. A przynajmniej próbuje. Andy bardzo mocno przeżywa rozstanie. Po kolei odhacza punkty z niewidzialnej listy głupot, jakie robi się w sytuacji po zakończonym związku. Tylko te głupoty w wieku 35 lat nabierają zupełnie innego znaczenia. Jest w trudnym położeniu, bo jako jedyny w grupie przyjaciół jest w sytuacji, w której żadne z nich nie chciałoby się znaleźć. Jego kumple mają rodziny, obowiązki, nie w głowie im imprezowanie do rana. Smutne było obserwowanie go jak uświadamia sobie, że został sam. Z jednej strony współczujemy mu, ale z drugiej strony dostrzegamy też jego wady. Raz czy dwa miałam ochotę nim potrząsnąć i powiedzieć żeby się w końcu ogarnął. Podobało mi się to, że autorka zdecydowała się na ukazanie tej historii z perspektywy mężczyzny. Było to interesujące i odświeżające. A jeszcze lepsze było, że na sam koniec dostajemy również punkt widzenia Jen, który daje nam nieco inne spojrzenie na ich związek i na osobę Andy’ego. Cała historia nabiera wtedy więcej sensu, otrzymujemy odpowiedzi, których Andy nigdy nie dostał. Nadaje to jeszcze większej głębi postaciom. Autorka podeszła do tematu z empatią i zrozumieniem. Powiedziała na głos rzeczy, o których wielu z nas boi się rozmawiać. To była wzruszająca, ale również zabawna opowieść. Zrobienie z głównego bohatera stand-upera nadało całej historii lekkości, błyskotliwości. Droga jaką przechodzi Andy jest nie tylko trudna, ale także czasami żenująca, dziwaczna i śmieszna. Ta książka to po prostu ludzkie doświadczenie, które wielu z nas zaznało. Pokochałam ją za jej prostotę, szczerość i uniwersalizm. Każdy, kto przeżył rozstanie będzie mógł się z nią utożsamić.