Nieodwracalnie

czytałam).

nową książkę sięgam z mocnym postanowieniem, że tym razem mu się to nie uda. Jak łatwo możecie się domyślić - przegrywam tę walkę 🙈 Historia wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do ostatnich. Gęsta atmosfera oplata czytelnika swoimi mackami i nie wypuszcza go póki nie pozna zakończenia. Z każdym razem kiedy myślałam, że już rozszyfrowałam zagadkę dostawałam od autora pstryczka w nos i okazywało się jak bardzo się myliłam... Książkę czyta się naprawdę dobrze, ale... No właśnie jest małe ale. Zakończenie jest dla mnie mało realne i uważam, że autora zbyt mocno poniosła wyobraźnia... Mimo wszystko książkę czytałam z zapartym tchem i byłam bardzo ciekawa zakończenia.

niespieszna, to dzieje się w niej naprawdę dużo, nie ma tu mowy o nudzie. Autor stworzył niebanalną atmosferę małego miasteczka, w którym każdy zna każdego. Wykreowani bohaterowie są oryginalni i tak bardzo od siebie różni, ale łączy ich jedno - skrywają sekrety i tajemnice, dobrze ukrywając wydarzenia z przeszłości. Opisane wydarzenia mącą czytelnikowi w głowie, tworząc wielki chaos. Autor umiejętnie zwodzi czytelnika, zaskakując niejednokrotnie podczas całej lektury – a najbardziej na jej końcu. Absolutnie nie spodziewałam się takiego finału. Opowieść ukazuje, jak kruche bywają relacje międzyludzkie, a raz stracone zaufanie bardzo trudno zbudować na nowo. To historia o ludziach i ich emocjach, psychice i samotności w świecie pełnym ludzi. ,,Nieodwracalnie” to książka, która intryguje i wciąga od pierwszej strony: nieoczywistą fabułą, niezrozumiałymi decyzjami bohaterów czy zagadkową przeszłością, która wywiera ogromny wpływ na postępowanie bohaterów. To mroczna i duszna historia o pragnieniu zemsty i głęboko skrywanych urazach sprzed lat, które niszczą od środka – powodując cierpienie wielu osób. Wzbudza szereg emocji, zmusza do refleksji, wpływa na czytelnika. Książkę czyta się dobrze, szybko i przyjemnie – z ciekawością śledziłam losy bohaterów, by poznać motywy ich działania. Nie brakuje w niej małomiasteczkowego klimatu, mrocznej intrygi i przeszłości, która nie daje o sobie zapomnieć.

że Adam jedzie do swojego rodzinnego miasta, by tam zmierzyć się z tym, co zostawil mu Grzegorz. Niestety powrót w rodzinne strony nie przebiega tak, jak mężczyzna to sobie wyobrażał. Książki autora zawsze biorę w ciemno, bo wiem, że zawsze mnie czymś zaskoczy i każda będzie powiewem świeżości. Tak było i tym razem. Zagadka, a właściwie zagadki kryminalne plączą losy bohaterów niemiłosiernie i do samego końca nie wiadomo, co tu się właściwie wydarzyło. Jednakże ta książka jest przede wszystkim niezwykle refleksyjna, smutna i skłaniająca do rozważań nad straconymi relacjami.. Czas zaciera wspomnienia i pamiętamy głównie to, co chcemy pamiętać zacierając niektóre fragmenty. Ale to, że my tak robimy, nie oznacza, że inni pamiętają tak samo.. "Człowiek" jest tu odmieniony przez wiele przypadków i ukazany jako zlepek podjętych decyzji. Czy słusznych? To już pokaże przyszłość..

przypadki, zapominając o tych, którzy są mało widoczni, mało dostrzegalni, wręcz niewidzialni, ale oczekujący- czasami wsparcia, często zwykłej rozmowy, a najczęściej jedynie uważności. Kolejne etapy życia zamykamy za sobą bez żalu, urywając kontakt z tymi, którzy są nam już niepotrzebni. Bo wszystko wydaje się być łatwe, dostępne i dane nam na zawsze. Kiedy tracimy jednak coś NIEODWRACALNIE, przeszłość powraca, burząc spokój pod powieką, a z nią przychodzi dziwne uczucie nostalgii, żal, wstyd, dręczący wyrzut sumienia. Próbujemy zrozumieć. Ale ten czas na pytania i odpowiedzi niestety już minął. . W taką nostalgiczną podróż zabiera nas powieść "Nieodwracalnie". Tak samo sentymentalna, jak i makabryczna. Tajemniczy list, powrót w rodzinne strony głównego bohatera, dziwne zaginięcie, wstrząsająca próba zbrodni- oto świat małomiasteczkowej sieci wzajemnych relacji i zależności, lokalnej polityki i biznesu. Niespiesznie zaczniemy drążyć w "warstwach podskórnych" małej społeczności, by odkrywać to, co może być przyczyną goryczy, frustracji, chęci zemsty, rozpaczliwym krzykiem samotności tych zapomnianych i odstawionych na boczny tor życia. Zderzymy się także ze stereotypami, że każda oznaka słabości jest niemęska i lepiej ukrywać uczucia i zaciskać pieści- do czasu, aż coś w nas pęknie... Zrozumiemy potrzebę bliskości i normalności oraz poczujemy ból samotności. . Kryminalna intryga od początku wzbudza emocje. Trudno przewidzieć finał, jeszcze trudniej decyzje bohaterów. Czarnego humoru jakby mniej, niż w poprzednich książkach Autora. Najsilniej wybrzmiewa smutek, refleksja, nostalgia, żal i niemoc. Ciężko wyjść z tego świata, ale kiedy już przekładamy ostatnią stronę- odzywa się w nas jakiś wewnętrzny głos- bo może gdzieś tam ktoś- tak zwyczajnie- czeka, potrzebuje nas, czuje się samotny... Bardzo polecam. Emocji mnóstwo.

jaki potrafi on pisać tak poprostu o człowieku. Każdy z nas z łatwością może się utożsamiać z bohaterami jego książek. "Nieodwracalnie" to kolejny tytuł obok którego nie mogłam przejść obojętnie. Wzruszająca, trudna w odbiorze, poruszająca trudne tematy, skłaniająca do refleksji. Adam z żoną prowadzą szczęśliwe życie w Anglii. Pewnego dnia mężczyzna otrzymuje pożegnalny list od dawnego przyjaciela. Dowiaduje się z niego, że dostaje w spadku po nim mieszkanie. By dopełnić wszelkich formalności wyrusza więc do Polski. Nie wie jeszcze, że ten wyjazd zmieni jego życie w koszmar a demony przeszłośći przypomną o sobie. Ta książka jest nie odkładalna. Duszny, małomiasteczkowy napiętnowany tajemnicami klimat wciąga niczym bagno.

w swojej najnowszej powieści „Nieodwracalnie” bierze na warsztat temat trudny, niezwykle emocjonalny, ale jak bardzo bliski każdemu z nas. Po kilku zapowiedziach i przedpremierowych recenzjach książki postanowiłam, zupełnie inaczej niż zwykle, przeczytać najpierw posłowie. I była to niezwykle mądra decyzja, która z pewnością wpłynęła na mój odbiór powieści. Jednocześnie posłowie spowodowało, że obawiałam się, że książka będzie mocno poetyckim podejściem Autora do tematu żałoby czy śmierci. Jednak nie powinnam się tym martwić, bo Bartosz Szczygielski wie, jak w dynamiczny i intrygujący dla czytelnika sposób włączyć codzienne, życiowe problemy do wciągającej fabuły kryminalnej. Co znajduje się w głowie osoby, która postanawia się zabić? Dlaczego Grzegorz wysłał przed swoją śmiercią list do Adama, dawnego przyjaciela? Co z tym wszystkim wspólnego ma podpalona nastolatka? Choć początkowo wątki te nie wydają się mieć wspólnego podłoża, Autor serwuje naprawdę mocne wyjaśnienie całej sytuacji. Nie napiszę, że bawiłam się dobrze przy lekturze tej książki. Napiszę natomiast, że „Nieodwracalnie” to kawał dobrej kryminalnej literatury, która nie jest oderwana od rzeczywistości. To książka, która stoi obok człowieka i przygląda się jego codzienności, a konkretnie tej ciemnej, przykrej, pełnej smutku stronie życia.

jak potrafi pisać o wnętrzu człowieka, podziwiam za nieszablonowe rozwiązania. A jednak po prostu mnie wkurza tymi zakończeniami, które totalnie psują mi wrażenia z lektury. Zrobił to już tyle razy, że powinnam się przyzwyczaić, ale nie jestem w stanie tego zrozumieć. "Nieodwracalnie" to thriller wyjątkowy pod wieloma względami. Na początku byłam przekonana, że będzie to powieść przede wszystkim emocjonalna, a ogrom uczuć może nawet mnie przerośnie. To był jednak tylko moment, wprowadzenie, po którym rozpoczęła się gra. Autor postanowił postawić na kryminalną intrygę, a przez to ten obiecujący początek szybko przepadł w gąszczu szokujących wydarzeń. Uwielbiam akcję osadzoną w małych miasteczkach, jednak tutaj brakowało mi trochę klimatu przez to, że akcja koncetrowała się jedynie wokół tych najbardziej zamożnych mieszkańców. Dzięki temu możliwy był za to troszkę inny niż zazwyczaj powrót do przeszłości bohaterów. To fascynujące i nieco przerażające, że wspomnienia kilku osób mogą się tak bardzo różnić, a z drugiej strony to przecież oczywiste - każdy ma swój tunel, przez który widzi to, na czym koncentruje uwagę. Zakończenie jest dla mnie totalnym absurdem, więc nie będę się do niego nawet odnosić, nie chcę też brać go pod uwagę w ocenie tej powieści. Nie da się czytać jej bez emocji, bez stawiania się na miejscu bohaterów i zastanawiania się, czy bylibyśmy w stanie postąpić podobnie. A co także istotne ich zachowanie wywołuje raczej niesmak niż podziw. Tylko czy mamy pewność, że nasze byłoby inne, skoro nie przeżyliśmy tego, co oni? Chętnie widzimy się jako lepsi czy szlachetniejsi, a przecież tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono. "Nieodwracalnie" to bardzo wymowny tytuł, którego znaczenie będziemy podczas lektury wielokrotnie weryfikować. Bartosz Szczygielski w brawurowym stylu pokazuje nam, że na przeszłość nie mamy żadnego wpływu, choć czasami tak bardzo chcielibyśmy zrobić wszystko inaczej w nadziei, że uda nam się zmienić bieg wydarzeń, egoistycznie wierząc, że miały one związek z nami. To opowieść o szukaniu prawdy, której chyba jednak wcale nie chcemy poznać. Moje 8/10.

znacząca. Przeszłość porzucona powróci. Wraz z nią pytań morze. O próbę samobójstwa przyjaciela. O sens powrotu. O zaplątanie się w niebezpieczną zdarzeń spiralę. To tam na stosie ciało. To tam krzywda i ból. To tam dziewczynę porwano. To tam strach i zmiana ról. Gdzieś tam zemsta się rodzi. To młodzieńczej krzywdy głos. Gdzieś tam ku ujściu brodzi, by sprawiedliwym stał się los. Emocjami kreślona. Poruszającym potokiem słów malowana. Myśli wypełniająca. Do rozmyślania nad ważnością relacji ludzkich zmuszająca. Otoczy Cię swoim wydźwiękiem. Pytań zada Ci wiele. Ile znaczy dla Ciebie słowo przyjaźń? Czy wystarczająco o nią dbasz? Jakie spustoszenie może w duszy człowieka dokonać strata i jak się z niej podnieść? Jak pełny w końcu złapać oddech i pogodzić się z tym, co utracone? Lubię tę książkę. To moja wrażliwość. Tego, czego szukam w tym literackim świecie, tutaj znalazłam. Może czasem mam problem, by humor ukryty gdzieś między słowami zrozumieć (choć jakby tego charakterystycznego dla Autora poczucia humoru tutaj mniej ), ale to nic. Zupełnie nic w porównaniu do przekazu tej historii. Bardzo ważnego i dającego nadzieję.

swojej nowej powieści „Nieodwracalnie” Bartosz Szczygielski podejmuje wątek kruchości relacji, tego jak łatwo traktujemy innych powierzchownie, zapominamy o ludziach, którzy kiedyś byli dla nas ważni. Robi to jednak w niezwykle pokrętny sposób, zapewniając tym samym lekturę trzymającą w napięciu do ostatniej strony. O tym, że autor lubi czytelnika zaskakiwać - wiemy doskonale z poprzednich historii, tutaj również ten element się pojawi, a towarzyszyć mu będą dosyć makabryczne znaleziska. Nie martwcie się jednak, całość przeplata radosna nić poczucia humoru pisarza, która łagodzi nieco obrazki brutalnych zbrodni. Bo tych zabraknąć nie może! Główny bohater, Adam Zwidowski od lat mieszka z żoną w Anglii, właściwie nie utrzymując kontaktu z nikim z czasów młodzieńczych. Niespodziewana wiadomość o samobójstwie dawnego przyjaciela sprawia, że przylatuje do Polski, i od tego momentu jego życie nabierze tempa, i w jednej chwili całkowicie zmieni swój bieg. Małe miasteczko, wstrząsające przestępstwa, niepokorna policjantka, dynamiczne tempo, ucieczka i prywatne śledztwo składają się na mieszankę, której końcowy smak chcemy poznać jak najszybciej. Zwidowski w Łamicach staje się kimś obcym, kimś z zewnątrz, łatwo zatem wmanipulować go w przerażające zbrodnie. Tylko komu i dlaczego może na tym zależeć? Książkę przeczytałam naprawdę za jednym zamachem (na szczęście mam wolne poniedziałki), dlatego ostrzegam tylko, że przed lekturą warto zrobić obiad, najlepiej od razu na dwa dni. 😉 Dostarczył mi dobrej rozrywki, a pod koniec pewnej refleksji, by nieco uważniej spoglądać na tych, którzy są obok. Polecam.

znacząca. Przeszłość porzucona powróci. Wraz z nią pytań morze. O próbę samobójstwa przyjaciela. O sens powrotu. O zaplątanie się w niebezpieczną zdarzeń spiralę. To tam na stosie ciało. To tam krzywda i ból. To tam dziewczynę porwano. To tam strach i zmiana ról. Gdzieś tam zemsta się rodzi. To młodzieńczej krzywdy głos. Gdzieś tam ku ujściu brodzi, by sprawiedliwym stał się los. Emocjami kreślona. Poruszającym potokiem słów malowana. Myśli wypełniająca. Do rozmyślania nad ważnością relacji ludzkich zmuszająca. Otoczy Cię swoim wydźwiękiem. Pytań zada Ci wiele. Ile znaczy dla Ciebie słowo przyjaźń? Czy wystarczająco o nią dbasz? Jakie spustoszenie może w duszy człowieka dokonać strata i jak się z niej podnieść? Jak pełny złapać oddech i pogodzić się z tym, co utracone? Lubię tę książkę. To moja wrażliwość. Tego, czego szukam w tym literackim świecie, tutaj znalazłam. Może czasem mam problem, by poczucie humoru Autora ukryte gdzieś między słowami zrozumieć, ale to nic. Zupełnie nic w porównaniu do przekazu tej historii. Bardzo ważnego i dającego nadzieję.

co jest okazją do nauki, do zdobycia cennego wglądu w siebie, do wzięcia większej odpowiedzialności za swoje życie. A jednak to, że często doznajemy rozczarowań i upadków, sprawia, że odzywa się głos duszy. Potępiamy wówczas siebie. To poczucie winy staje się męczarnią. Bolesnym wstrząsem pobudzającym do zmiany, a zaistniałe przemiany są zazwyczaj nieodwracalne. Czy wyrzuty sumienia to drogowskaz czy raczej trzymający w szachu obłęd? Czy kiedykolwiek zatrzymujemy się po to, by uświadomić sobie, jak wiele upadków, błędów, grzechów jest w naszym życiu? Adam wiedzie szczęśliwe życie w Anglii. Nagła wiadomość o samobójstwie przyjaciela sprzed lat burzy jego świat. Mężczyzna przyjeżdża do rodzinnej miejscowości i zostaje wplątany w niebezpieczną rozgrywkę. W spokojnej do tej pory mieścinie dochodzi do ludzkich tragedii, a on zostaje tym wszystkim obarczony. By oczyścić dobre imię i powrócić do swojego życia rozpoczyna prywatne śledztwo. Thriller naznaczony piętnem przeszłości i bólem utraty. Powieść emocjonalna. Koszmar, w którym zmory budzą negatywne wspomnienia. Iluzja tego co było. Rozbity fragment zdemaskowany i wystawiony na światło dzienne. Główny bohater trafia w sam środek obłędu i wpada w przepaść misternie ułożonego planu. Skrywane prawdy zostaną odkryte, ale czy przyniosą wyzwolenie? Nakręcona spirala szaleństwa sięga tak głęboko, że pozostawia trwałe ślady. Tajemnice wynurzają się oblepiając mackami przerażenia. Utrwalone strzępy krzywd z przeszłości mają niekorzystny wpływ na bieg życia. Historia utkana z przerażających doświadczeń musi znaleźć ujście. Toksyna każdego dnia przenika do krwiobiegu, wypala duszę i odbiera szczęście. Winni muszą odpokutować. Autor niespiesznie wprowadza czytelnika do wykreowanego świata, gdzie głośno wybrzmiewa krzywda ludzka i materializm. Małomiasteczkowy klimat i wstrząsające zbrodnie osaczają niepewnością chwili. Intryguje stopniowo uwalniając prawdę. Niektóre wydarzenia nie mają większego znaczenia w życiu, zapominamy je. Inne, wpływają na cały jego bieg. To od nich zależy nasza przyszłość. Pojawia się głos rozsądku, że można było postąpić inaczej. Czytajcie! Polecam.

książka z tych, które kiedy musisz je odłożyć aby coś zrobić, ta woła Cię "chodź zobacz co dzieje się dalej!". Niespieszna, a jednak wciągająca totalnie. Mała miejscowość w której wszyscy się znają, jedna duża firma na jej terenie w której pracuje większość miejscowej społeczności i ludzie którzy się znają, jednak nie umieją się do tych znajomości przyznać. Wiele osób napisało, że jest to jedna z najlepszych książek autora. Zdecydowanie i jak tak uważam. Każdy nowy tytuł od Bartosza Szczygielskiego to wielka niewiadoma, gdyż nie ma utartego schematu, i autor nie trzyma się jednego gatunku. Tym razem jest to niesamowity thiller, pokazujący co może się stać jeżeli nie będziemy pielęgnować przyjaźni. Słowa od autora na końcu książki są krótkie i pełne emocji. Autor wierzy, że ta książka będzie nie tylko rozrywką dla czytelników, ale i może komuś pomóc. Trzymam kciuki aby tak było.

gdy drugi wymaga jeszcze osobistych przeżyć i doświadczeń. To właśnie one wynoszą dobrą, ciekawą powieść do rangi doskonałej i wyjątkowej - takiej, którą się przeżywa, a nie tylko czyta. “Nieodwracalnie” to thriller, który narodził się w żalu i tragedii, dorastał w smutku i rozpaczy, a swoich dni powinien doczekać w Waszych dłoniach, spoglądając na łzy płynące po twarzach pełnych przemyśleń. Treść powieści wypływa z serca Autora i jeśli tylko zaprosicie ją do siebie, także w Waszych pozostawi ważny i trwały ślad. Takich thrillerów potrzebujemy - napisanych jak najlepszy filmowy scenariusz, głębokich w swych przemyśleniach, a przede wszystkim istotnych społecznie. Czytajcie Szczygielskiego i bądźcie mu wdzięczni, że facet daje Wam nie tylko rozrywkę, ale cząstkę siebie. To nie zdarza się często. Wyobraź sobie, że od lat mieszkasz poza rodzimym krajem i pewnego dnia otrzymujesz list od dawnego przyjaciela, który żegna się w nim z Tobą, albowiem popełnił samobójstwo, a w chwili, gdy czytasz jego słowa on już nie żyje. W takich okolicznościach Adam Zwidowski wraca do rodzinnych Łamic, by z każdym dniem być bardziej pewnym, że to nie jest już to samo miejsce, które znał, a w relacjach z dawnymi znajomymi zmieniło się praktycznie wszystko. Przybycie Adama w rodzinne strony zbiega się w czasie z zaginięciami córek dawnych przyjaciół, a dziś lokalnych biznesmenów, właścicieli Tekturpolu - firmy produkcyjnej, która jest głównym pracodawcą miejscowych. Wszystko wskazuje na to, że zaginięcia okażą się bestialskimi zbrodniami, a komuś bardzo zależy by zrzucić podejrzenia na Adama. W międzyczasie mnożą się pytania o samobójstwo Grzegorza Olachowskiego, a główny bohater zdaje się być w spirali zdarzeń, których sensu nie rozumie. I tu pojawia się ona - policjantka Celina Litowicz - charyzmatyczna, dorastająca w cieniu ojca, który jest żywą legendą lokalnej policji. W najmniej spodziewanych okolicznościach dokonuje odkrycia, które zmusi ją do ucieczki i walki o prawdę - swoją i Adama. Ta część powieści przypomina film “Ścigany” i dorównuje mu poziomem napięcia i zwrotów akcji, a sensacyjna odsłona prozy Szczygielskiego jest wisienką na torcie całej powieści. Kiedy czytałem “Nieodwracalnie” zadawałem sobie nieustannie nowe pytania - trudne, niewygodne, które zwykłem do tej pory omijać. Akcja się rozpędzała, a ja coraz wyraźniej dostrzegałem, co kryje się za wydarzeniami. To pełen emocji i narastającego suspensu thriller, będący jednocześnie drażliwym dialogiem wewnętrznym o potężnej mocy sprawczej. Bartosz Szczygielski maluje słowami kruchość ludzkiego życia, przypomina o jego wartości i stawia człowieka w centrum paraliżujących emocje zdarzeń. Jakie znaczenie mają ludzie w Twoim życiu? Jak dbasz o relacje z najbliższymi? Traktujesz je jako wartość samą w sobie, czy spoglądasz nań przez merkantylne okulary? Czy pielęgnujesz przyjaźnie i znajomości? O ilu bliskich Ci osobach zwyczajnie zapomniałeś/aś? Czy gryzą Cię wyrzuty sumienia? A może zamiast uwagi dla żywego człowieka wybierasz martwe przedmioty lub usługi, które skutecznie Ci go zastępują? No i w końcu, czy jesteś gotowy na stratę najbliższej osoby… Nie jesteś - pisze Szczygielski - albowiem to ciągła walka, którą musisz toczyć z samym sobą i na którą w żaden sposób nie możesz się przygotować.