Paderborn

serce nigdy." Paderborn. Prokurator znany z serii o Chyłce. Ojciec swojego syna, były mąż swojej byłej żony. I właśnie ta była żona w pewnym momencie znika. Najgorsze jest to, że informuje go o tym fakcie nie kto inny jak.. Langer. I w zasadzie tyle na temat samej fabuły. Znam wszystkie książki z Chyłką i znam książkę LANGER. I moim zdaniem (pomimo tego, że można czytać tę powieść nie znając innych) warto jednak przedtem poznać uniwersum Chyłki, aby w pełni rozkoszować się tą lekturą. Mamy tutaj takie zagnieżdżenie znanych nam już postaci, że w zasadzie czułam się czytając jak w domu wśród dobrych znajomych. Paderborn bowiem próbuje odnaleźć byłą żonę razem z Siarką, a momentami wspomaga go w tym Szczerbaty, Kormak, Zordon i sama Chyłka. A jedną z głównych linii melodycznych gra tu Piotr Langer. No jak ich nie uwielbiać... Znowu mamy tu doskonały humor autora widoczny w dialogach. Ale mamy tu też nowość, która dla mnie osobiście jest zagadką - astrologię. Ilość informacji z tym związanych może spowodować zawrót głowy. Często musiałam sprawdzać, co dane sformułowanie znaczy. Ale był to smaczek, który tylko dodawał pikanterii lekturze. No i danie główne: rzeźnik znad Odry, seryjny m0rderca, który napędza całe towarzystwo do zwiększonego wysiłku. Znalazłam tu wszystko, czego szukam w tego typu literaturze i po prostu świetnie spędziłam z tą książką czas.

której nazwisko autora jest obce. Ja zaczęłam swoją przygodę z twórczością Mroza wiele lat temu. Chwyciłam za pierwszy tom cyklu o Chyłce i przepadłam. W tej właśnie serii pierwszy raz usłyszałam o głównym bohaterze najnowszej powieści Remigiusza - Paderbornie. Niezłomny prokurator wiele razy mierzył się na sali sądowej z Joanną i Zordonem. I nigdy nie był łatwym przeciwnikiem. Tym razem Pader wraz ze swoją przełożoną Karoliną Siarkowską zmierzą się z Rzeźnikiem znad Odry. Szaleniec poddaje swoje ofiary torturom - wyrywa im zęby i paznokcie, łamie kości oraz zadaje im rany na całym ciele. Mor*duje je jednak dopiero nad Ordą, a z ich ciał tworzy makabryczne dzieła sztuki. Jakby Paderowi i Siarce mało było wybryków jednego szaleńca to na dokładkę muszą mierzyć się z Langerem, który zdaje się podążać za nimi. Dostarcza im informację, z której wynika, że kolejną ofiarą Rzeźnika znad Odry będzie Nina Pokora - była żona prokuratora. Dodatkowo śledczy zdołają ustalić, że psycho*pata posiłkuje się w swoich działaniach astrologią. Zaczyna się prawdziwy wyścig z czasem. Kto będzie jego zwycięzcą? Dreszczyk emocji towarzyszył mi od początku do końca. Tak jest zawsze kiedy do akcji wkracza Langer, któremu nie ufam za grosz. Muszę przyznać autorowi, że to chyba najbardziej wyrazista postać, jaką kiedykolwiek wykreował. Książkę czytało mi się wyśmienicie, ciężko było oderwać się od lektury. Bardzo dobrze napisane zostały dialogi. Podobało mi się też ukazanie historii z perspektywy wszystkich głównych bohaterów - Paderborna, Siarki, Langera, Niny, a także morde*rcy. Ciekawa fabuła, mnóstwo tajemnic, motyw astrologii. Jestem niezwykle usatysfakcjonowana i liczę, że autor uraczy nas kolejnym spin offem Chyłki.

w moje ręce, to rzucam wszystko i czytam. Po tych kilkudziesięciu książkach ciągle potrafi mnie zaskoczyć, ale czuję też, że to nie jest to samo. Coraz częściej nie kupują mnie rozwiązania, z których korzysta, a czasami nawet całe powieści. "Paderborn" to książka, do której podeszłam na luzie. Przy "Langerze" miałam ogromne oczekiwania i skończyło się lekkim rozczarowaniem. Piotrowi chyba lepiej w drugoplanowej roli, więc skupmy się na tej tytułowej postaci. Olgierd miał bowiem od początku jakoś z górki, w końcu nie każdego prokuratora Chyłka darzy szacunkiem. Czytając o ich sądowych i kuluarowych potyczkach, nie sądziłam jednak, że kiedyś to on zacznie grać pierwsze skrzypce, że będzie mi dane poznać go aż tak dogłębnie. Kiedyś irytowało mnie Mroźne uniwersum, ale teraz, gdy sięgam po jego książki na bieżąco, dostrzegam urok w tym migrowaniu bohaterów między seriami. Wiem, że wiele osób sięgnęło po "Langera", nie znając Chyłki, a tym samym pozbawiając się sporej ilości informacji o nim i podobnie będzie w przypadku "Paderborna". I o ile obie powieści można na upartego czytać ze zrozumieniem bez wiedzy zaczerpniętej z serii o najpopularniejszej polskiej prawniczce, to już powiązania między nimi dwiema są na tyle mocne, że lepiej zachować kolejność, choćby po to, by mieć świadomość, z czego wynikają niektóre relacje odgrywające w "Paderbornie" kluczową rolę. Trudno odnosić się do wydarzeń z tej książki w konkretny sposób, jednocześnie nie zdradzając przy tym zbyt wiele, skupię się więc raczej na moich ogólnych wrażeniach. Nie czytałam jej z zapartym tchem, momentami rzeczywiście przykuwała moją uwagę, ale całościowo była dla mnie nieco przegadana. Astrologiczne tło z pewnością się wyróżnia i jest dość ciekawe, ale jednocześnie autor zaczął wchodzić w szczegóły, które dla sceptyków mogą być przytłaczające. Dla kontrastu mamy wyjątkowo obrzydliwe i naturalistyczne opisy tortur, mam wrażenie, że jeszcze mocniejsze niż w poprzedniej części. "Paderborn" to ciekawa powieść, którą docenią szczególnie wierni fani Remigiusza Mroza dzięki temu, że wychwycą wiele niuansów zrozumiałych tylko dla nich. Mroźne uniwersum ma się dobrze i nadal się rozrasta, a autorowi ciągle nie brakuje niebanalnych pomysłów, a te na szczęście są już realistyczne. Dla mnie to nadal kapitalna rozrywka, przy której zdecydowanie nie powinno się podjadać. Moje 7/10.

Ma niesamowitą umiejętność wybijania z wewnętrznej równowagi. Najczęściej pojawia się, gdy jesteśmy na krawędzi, balansując pomiędzy znanym a nieznanym. Niszczy życie. Strach... Natrętne myśli wirują w przestrzeni, siejąc wątpliwości i zniekształcają obraz rzeczywistości. Łatwo ulec złudzeniom i zgubić drogę do prawdy, wpadając w szpony psychopaty. Po Langerze czas na Paderborna. Człowieka pełnego zagadek, gdzie pod maską pozorów skrywa prawdziwą twarz. Prokurator podąża tropem seryjnego mordercy, "rzeźnika z Opola", który od lat osacza śledczych swoją przebiegłością. Sprawa ma niezwykle osobisty wymiar dla Paderborna. Poprzez kalejdoskop gwiazd i aspekt planet wyłaniają się powiązania. Musi podążać śladami astrologii, które ułatwiąją dotarcie do szaleńca, a ta staje się obsesją i prowadzi do zbrodni. Doskonale naoliwiona, logiczna maszyna pojęciowa wyznacza drogę prawdy. Niezwykle cenna wiedza daje wskazówki, czyniąc dochodzenie zrozumiałym. Otwarta przestrzeń pomiędzy przeszłością a przyszłością. Przypływy i odpływy. Granica dwóch światów. Tym widzialnym i niewidzialnym. Iluzja percepcji, w której oddziaływanie staje się intuicyjnym drogowskazem. Otacza kruchy lód niepewności, gdzie łatwo przepaść w poczuciu odrealnienia. Czy dzięki astrologii można popełnić zbrodnię doskonałą? Jak bardzo skrzywiona może być ludzka psychika? Więcej Wam nie zdradzę, by nie popsuć przyjemności poznawania tej wybornej historii. Dodam, że na kartach powieści spotkacie bohaterów z serii o Chyłce, przed którymi wiele rozczarowań, wyborów, niepowodzeń, ale finalnie zaznają smaku zwycięstwa. Poznajcie strach, który oplata życie! Polecam bardzo.

choć uczciwie muszę przyznać, że w ciągu 10 lat sprawdziło się wszystko to, co mi przepowiedziała. Etap horoskopów też już dawno za mną, dokładnie od momentu, kiedy dowiedziałam się, że według astrologii dwa zodiakalne Barany nie mają szans na wspólną przyszłość. Uprzejmie donoszę, że mają i radzą sobie całkiem nieźle😉 Ale do brzegu... Jest i On... Paderborn💙 Inni bohaterowie też są mi znani i prawie wszyscy lubiani. Po tym, co stało się z Langerem, Nina Pokora nigdy do końca nie wróciła do siebie. Nie chcąc konfrontować się z tym, co tu i teraz ucieka w pracę, w której znajduje ukojenie. Podążając tropem Rzeźnika z nad Odry, chcąc sprawdzić pewną poszlakę, dociera na Dolny Śląsk. I tu ślad się urywa. Po niej... Olgierd mocno zaniepokojony zniknięciem i milczeniem swojej byłej żony postanawia działać. Swoją determinacją w jej odnalezieniu mógłby obddzielić naprawdę wielu, a już na pewno Siarkę i Langera. Zaczyna się wyścig z czasem i polowanie, uwierzcie mi na słowo, że to będzie bardzo skomplikowane zadanie. Bez śladów, motywów klucza w wyborze ofiar, choć schemat działania zawsze podobny. Podążają ślepymi uliczkami, kroczą mylnymi tropami, a z działań tego brutalnego psychopaty jasno wynika, że mają naprawdę trudnego z niego przeciwnika. To bez wątpienia niezwykle skrupulatny psychopatyczny zwyrodnialec, bez najmniejszych wyrzutów sumienia. Do jakich czynów zdolni są ludzie w obliczu zagrożenia, jak dalece są w stanie sprzeniewierzyć się wyznawanym przez siebie wartościom? Jak bardzo wyjść poza swoją strefę komfortu? "Zobacz, jak niewiele oddziela cię od normalnego świata, zobacz, jak niewiele trzeba, żeby tam wrócić, musisz tylko wykonać kilka poleceń". Motyw przewodni tej historii to astrologia, to dla mnie coś dotąd nieznanego, ciekawego. Aczkolwiek uczciwie muszę przyznać, że dla osoby twardo stąpającej po ziemi, czytanie tych fragmentów to był prawdziwy kosmos. Autor nie oszczędza czytelnika, a w swoich opisach jest naprawdę szczegółowy, dlatego niektóre z nich przyprawiają mnie o ból głowy. Wewnętrznie bolało, z obrzydzenia wykręcało. No nie spodziewałam się. Coś mi się układa, w coś zaczynam wierzyć, odwracam kartkę i wszystko znów leży. Remigiusz Mróz należy do czołówki moich ulubionych pisarzy i zawsze na jego kolejną książkę czekam z dużym zniecierpliwieniem, oczekując wielu wrażeń, a tych nigdy nie brakuje, nie żartuję. Na drugą część czekałam naprawdę niecierpliwie, ale czekanie na trzecią, to będzie dopiero wyzwanie. Jak dalece to, co dzieje się na ziemi jest powiązane z tym, co ma miejsce na niebie? Czy bezkarność może być zapisana w gwiazdach? Przekonaj się, czy sprzyjających warunkach astrologicznych można popełnić zbrodnię doskonałą. Polecam bardzo, najlepiej na czczo!