Stulecie kryminału

rocznicy powołania Polskiej Policji. Dochód ze jego sprzedaży przeznaczony zostanie na Fundację Pomocy Wdowom i Sierotom po Poległych Policjantach. Muszę przyznać, że poziom opowiadań mnie bardzo pozytywnie zaskoczył. W kategorii 'kryminału teraz' cała piątka wzbudziła mój entuzjazm, każde z nich było zaskakujące, ciekawe i poprowadzone w intrygującej narracji. Kryminał retro, tak jak zakładałam, entuzjazm wywołał najmniejszy, ale to raczej dlatego, że w tym podgatunku bardzo ciężko mnie zadowolić. Kryminał przyszłości z kolei, który ciekawił mnie najmocniej, trochę poszedł w kierunku fantasy, niemniej jednak i tutaj znalazłam perełkę – opowiadanie Macieja Koncmana pt. „Punkt odcięcia” – ciekawa wizja prowadzenia śledztw oraz dosyć przerażające wnioski dotyczące przyszłości. Gdybym z całości miała wybierać najlepsze opowiadanie, to jednak musiałabym ogłosić nim opowiadanie członka jury - Wojciecha Chmielarza, który również pokusił się o kryminał przeszłości, ale prócz postępu techniki mocno uwzględnił też zmianę klimatu. Ogólnie całość bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. To dobry przerywnik pomiędzy wielostronicowymi powieściami, serdecznie polecam!

do sznura pereł, prawdziwych pereł. I nie tylko dlatego, że znajdziemy tu opowiadania napisane przez szanowne jury, ale i dzięki trzem tematom, w których się można było wykazać. Czy zajrzenie przez ramię policjantom pracującym przed stu laty, współcześnie i za lat sto nie jest intrygujące? Jak wielki skok technologiczny nastąpił w tym czasie w kryminologii? Jak zmieniały się metody wykrywania przestępstw? Jak wyglądały początki kobiecej policji? Te ciekawe informacje można uznać za bonus czerpany z opowiadań na naprawdę wysokim poziomie. W kryminałach retro bardzo podobało mi się powoływanie na istniejące dokumenty (Ryszard Ćwirlej „Świnia, czerwona chusteczka i daktyloskopia”), czy wplatanie w fabułę prawdziwych postaci jak Stanisława Paleolog, szefowa kobiecej policji(Anna Bińkowska „Prima inter pares”, Marcel Woźniak „Granatowa cisza”). Kryminały przyszłości czytało się jak najlepsze science fiction. Czy rzeczywiście rolę człowieka zdominuje technologia, a może modyfikacje genetyczne? Czy prorocze okażą się słowa Wojciecha Chmielarza, że zarobki policjantów nadal będą niskie, za to zwiększą się ich uprawnienia? Oby nie. Z opowiadań współczesnych jak zwykle nie zawiódł Robert Małecki, ale i zwycięskie były niesamowite, jak choćby „Teczka” Magdaleny Lewandowskiej-Rosy, czy „Tyś jedność, jam pełnia” Katarzyny Skręt. Gorąco Was zachęcam do zapoznania się z antologią, tym bardziej, że zysk z jej sprzedaży zostanie przeznaczony na Fundację Pomocy Wdowom i Sierotom Po Poległych Policjantach. Można więc połączyć przyjemne z pożytecznym.

do kolejnego. Każde opowiadanie czyta się przyjemnie, niektóre zostawiają fajne niedomówienia, niedociągnięcia, co w przypadku takich opowiadań bardzo mi odpowiadało. Jestem przekonana, że zdecyduje się przeczytać książkę autorów wyróżnionych w tej pozycji.