Egzekucja. Seria z Joanną Chyłką

jest mocno prywatna, skupiona na głównych bohaterach i ich doświadczeń sięgających lata wstecz, a także w końcu może finalnym rozwiązaniu dręczących ich od dawna problemów. Zagadka kryminalna, której w tym tomie Chyłka się podejmuje schodzi więc na plan drugi, co jednak nie zmienia faktu, że ilość zwrotów akcji i zaskoczeń utrzymuje czytelnika na wysokim poziomie zaangażowania w lekturę, choć dosyć smutny początek trochę tego nie zapowiada. Druga część powieści jednak wszystko to mocno wynagradza, jest tak zajmująca, że przeczytałam ją na jeden raz, w mgnieniu oka. A to właśnie tego przede wszystkim od książek tego autora chcemy, prawda? To udany tom, dostarczył mi masę emocji i zapewnił, że autor pomysłów na dalsze przygody bohaterów ma jeszcze naprawdę dużo!

tak długich seriach zauważam tendencję spadkową, a u Mroza jest wręcz przeciwnie! Może nie jestem zbyt obiektywna, w Chyłce jestem zakochana od pierwszej części, no ale ktoś musiał mnie w niej rozkochać i utrzymać tą miłość przez te wszystkie lata. Mało tego, ona nie dość, że się utrzymała, to z każdą nową częścią wzrasta! Brawa dla Remigiusza! <3 Niestety z opisem fabuły mam niemały problem. Tak wiele chciałabym wam powiedzieć, a jednak nie mogę. Nie zrobię wam tego. Nie zniszczę wam wrażeń. A możecie być pewni, że Mróz serwuje je od pierwszej strony po sam koniec. Każdy jeden rozdział dostarcza nam moc przeróżnych emocji, od trwogi po śmiech (humor Chyłki nadal niezmienny :D) Powiem jedynie, że akcja dzieję się 3 miesiące po zaginięciu Kordiana, a Chyłka robi wszystko by go odnaleźć. I to by było na tyle, z tego co mogę wam zdradzić XD serio, jeśli powiem coś więcej to zniszczyłabym wam szok, który czeka was w pierwszych rozdziałach. Tak więc, czytajcie, nie czekajcie! A jeśli istnieje jeszcze ktoś, kto Chyłki nie zna, to nie marnujcie więcej czasu, tylko do dzieła! Na pewno nie pożałujecie! :D

otworzyła biuro porad prawnych. Jednocześnie stara się o uchylenie decyzji o usunięciu jej z zawodu. Do Chyłki zgłasza się policjant, który zastrzelił mężczyznę. Razem z policjantem pojawia się nowy trop w sprawie Zordona. "Egzekucja" to już 14 tom serii z Joanną Chyłką. Oczywiście nie mogłam po nią nie sięgnąć. Jest to najbardziej obyczajowa część cyklu. Akcja skupia się bardziej na osobistym życiu prawniczki. Zagadka kryminalna znajduje się na dalszym planie. Autor nie oszczędza czytelnika. Emocji, wzruszeń i złości nie brakuje. "Egzekucja" to też sentymentalna podróż w przeszłość. Razem z Chyłką wracamy do najbardziej romantycznych chwil spędzonych z Zordonem. Przypominamy sobie jak się poznali, jak rozwijała się ich znajomość. Dużą rolę w "Egzekucji" odgrywa Piotr Langer. Mój ulubiony bohater tego cyklu tym razem okazuje się aniołem stróżem Chyłki. Prawniczka ponownie musi z nim współpracować. Łączy ich oczywiście wspólny wróg, czyli Konsorcjum. Zakończenie mnie bardzo usatysfakcjonowało. Cieszę się z zakończenia niektórych wątków. Nie mogę się doczekać kolejnej części. Jestem ciekawa co szykuje Langer i jak potoczy się dalsza kariera Chyłki.

wiem, czego mam się spodziewać, otwierając kolejną jego powieść.  Seria z Joanną Chyłką jest dla mnie szczególnie ważna i wyjątkowa. To od niej zaczęła się moja przygoda z Mrozem. Gdy sięgałam po "Kasację", wydanych było sześć tomów, na pewno nie spodziewałam się wtedy, że czternasty będzie mnie fascynował tak samo jak pierwszy. A może i nawet bardziej. Wszak teraz to już nie tylko zadrukowane strony, to historia, która ożyła w mojej głowie i sercu. Mam to szczęście, że warszawskim prawnikom nie oparli się też moi znajomi i często w rozmowach na zupełnie inne tematy pojawiają się nawiązania czy wręcz cytaty. Dzięki serialowi grono odbiorców zwiększyło się o kolejne osoby, a bohaterowie zyskali "realne" twarze. Przyznam, że początkowo kręciłam nosem na widok obsady, ale po czterech sezonach jestem pod ogromnym wrażeniem kreacji aktorskich.  Nie sposób napisać recenzji "Egzekucji" bez uniknięcia spojlerów. Z drugiej strony nie sądzę, by czytał ją ktoś, kto nie zna tej serii. Postaram się jednak nie wchodzić w treść i skupić się na moich odczuciach, choć one też mogą być mocno sugestywne.  Przede wszystkim nie jest to tom prawniczy. Wielokrotnie wszystko kręciło się wokół procesu i sądowej batalii, tym razem jednak na pierwszym miejscu jest życie prywatne głównych bohaterów. Byłam zaskoczona tym, że Mróz tak poprowadził fabułę i nie mam tu na myśli wydarzeń, a emocje nim towarzyszące. Nie spodziewałam się, że czytanie Chyłki doprowadzi mnie do łez i że to właśnie w niej odnajdę najpiękniejszy cytat o miłości. Nie sądziłam, że będą mną targały tak sprzeczne uczucia, że będą się zmieniać z każdą kolejną stroną. Uwielbiam główną bohaterkę od pierwszego tomu i choć ciągle ewoluuje, to autorowi niezmiennie udaje się zachować jej najważniejsze cechy, te, które czynią ją postacią tak wyrazistą. Wobec Chyłki nie można być obojętnym, kocha się ją albo nienawidzi, ja zdecydowanie zaliczam się do tej pierwszej grupy i już nie mogę doczekać się piętnastego (!) tomu, zwłaszcza że tak wiele wątków jest otwartych i część pytań, które zrodziły się jeszcze przy "Afekcie", pozostała bez odpowiedzi.  Moje 8/10.