Poskrom mnie

Dostałam mnóstwo zwrotów akcji, naprawdę mnóstwo. Wydarzyły się takie rzeczy, których totalnie się nie spodziewałam i położyły mnie na łopatki. Moim zdaniem jest to jak na razie najlepszy tom serii "Dotknij mnie", lecz zostawił po sobie ciekawość i pustkę, bo wiem, że na kolejny tom muszę jeszcze trochę poczekać. W tej części znajdziecie jeszcze nowelkę z perspektywą Kenj'ego, poznajemy w niej bardziej jego uczucia oraz dostajemy więcej jego relacji z Nazeerą!

wiele tajemnic i niektórych rzeczy naprawdę nie mogłam przewidzieć. Pozostawiły po sobie nowe informacje, które musiałam dokładnie przeanalizować by je zrozumieć. W niektórych momentach ciężko było mi przyjąć to co się dzieję. Niektóre wydarzenia pozostawiły jeden wielki mętlik w mojej głowie, dlatego nie mogłam się od niej oderwać. Z każdą kolejną stroną odczuwałam coraz to większe napięcie, które w żadnej chwili nie malało a wręcz przeciwnie rosło. Gdy już przetworzyłam niektóre fakty w następnym rozdziale dostawałam jeszcze więcej zwrotów akcji lub jej niedokończenie co spowodowało, że wciągając się w tę książkę czułam się jakbym ja sama to przeżywała. W tej części jeszcze bardziej się przekonałam, że autorka niesamowicie wykreowała jak i zarówno cały świat, w którym odgrywa się akcja jak i również postacie, których bardzo polubiłam. Bardzo podobało mi się również to, że zostały opisane rozdziały z perspektywy trzech różnych bohaterów co sprawiło, że jeszcze lepiej mogłam ich poznać i zrozumieć ich uczucia oraz to co przeżyli. Świetne było to, że mogłam dowiedzieć się coś więcej o przeszłości, ponieważ były zawarte wiele wspomnień, które nie raz mnie zszokowały. Koniec pozostawił mnie tylko z wielkim zaskoczeniem i ogromną chęcią przeczytania szóstego tomu najlepiej w tej chwili, zaraz po skończeniu piątego. Pokochałam tę serię choć na samym początku przy pierwszym tomie nie byłam jakoś przekonana do tego. Teraz się upewniłam, że najlepszą decyzją jaką mogłam podjąć było to, że nie dałam sobie spokoju z tą książką i zabrałam się za kolejny tom, który sprawił, że to pokochałam.

Was prawdziwą petardę! Piąty tom serii o Juliette, czyli "Poskrom mnie" mimo niewielkiej objętości ma w sobie tyle szokującej treści i dramatyzmu, że emocjonalnie dosłownie wystrzeli Was w kosmos! 🚀🌌 ✨👁️Jestem z tą serią na bieżąco i wydawało mi się, że wiem w jakim kierunku zmierza. Byłam w błędzie... Czytając ten tom czułam, że nie wiem nic. Już zakończenie poprzedniej części wbiło mnie w fotel, ale to był dopiero początek. Akcja tego tomu poddaje pod wątpliwość wszystko, co wydawało mi się, że wiem. Bohaterowie zostali poddani niewyobrażalnym próbom, a to, co odkryją zmieni całkowicie sens ich historii. ✨👁️Chyba w żadnym poprzednim tomie aż tyle się nie działo. Wcześniej autorka zamierzała w bardziej refleksyjną stronę, nasycając każdy rozdział skłaniającymi do przemyśleń cytatami. Tym razem refleksyjność wyparła pędząca akcja, która dosłownie nie daje sekundy wytchnienia. Takiej Mafi jeszcze nie znałam i choć ta część ma zupełnie inną dynamikę niż poprzednie, podobała mi się chyba jeszcze bardziej! ✨👁️Tym razem narracja jest podzielona na trójkę bohaterów, Juliette, Aarona i Kenjiego. Zwłaszcza ten ostatni bohater dostał sporo miejsca, bo nie tylko śledzimy często akcję z jego perspektywy, ale też na nim skupia się nowelka dołączona do tego tomu (warto przypomnieć, że w poprzednim było tak samo). Dla mnie to dobrze, bo bardzo lubię jego postać. ✨👁️Nie będę się rozpisywać, żeby przypadkiem niczego Wam nie zaspojlerować, ale naprawdę, jeśli jeszcze wahacie się czy sięgnąć po tę serię, to najwyższy czas dać jej szansę. Ja nie pokochałam jej od pierwszego tomu, ale teraz to moja obsesja i nie mogę uwierzyć, że został już tylko finałowy tom! Jeśli wcześniej wydawało mi się, że sześć tomów, to dużo, tak teraz chciałabym jeszcze co najmniej drugie tyle📚 Nie dajcie się prosić 🙏 Czytajcie! 📖

odpowiedzi sprawiła, że wprost płynęłam przez kolejne rozdziały. Absolutnie uwielbiam styl pisania autorki. Sposób, w jaki przedstawia poszczególne emocje sprawia, że nie da się przejść koło nich obojętnie. Poruszyły mnie na każdy możliwy sposób. Manipulując uczuciami bohaterów przekazuje nam kolejne szokujące informacje. Ilość zawiłości w tym tomie nie pozwalała mi odłożyć książki. Fabuła jest bardzo dopracowana oraz wciągająca, jednak przez wzgląd na małą objętość książki zakończenie "Poskrom mnie" pozostawiło we mnie niedosyt. Niemniej ogromnym plusem jest nowelka. Właśnie ona idealnie wykańcza historię pozostawiając nam kolejne zakończenie, które mojej głowy z pewnością nie opuści aż do kolejnego tomu. Relacje pomiędzy bohaterami są wspaniałe, co pozostaje niezmienne od samego początku. Uwielbiam Juliette i Aarona, a to, jaki obrót przybiera w tym tomie ich związek sprawiło, że teraz postrzegam ich zupełnie inaczej. Samo wykreowanie bohaterów znacznie wpływa na moją ocenę. Ich przemiany na przestrzeni kolejnych książek oraz stopniowe pokazywanie nam drugiej twarzy pojedynczych postaci zgrywa się idealnie. Jako ogromna miłośniczka Kenji'ego nie mogłam przejść obojętnie nad jego problemami, które zostały nam tu przybliżone. Klimat tej książki to coś wspaniałego. Wejście do dystopijnego świata sprawia, że ani na moment nie chce się go opuszczać. Jestem ogromnie zafascynowana całą serią "Dotknij mnie" i wręcz nie mogę się doczekać aż sięgnę po kolejny tom.

przetrzymywani, a nawet torturowani. Juliette musi... chwila, coś mi nie pasuje... Ella. Musi perfekcyjnie opanować sztukę kłamania przy "prawdziwych rodzicach". Aaron pragnie do niej dotrzeć, lecz jego sytuacja nie prezentuje się lepiej. Czy uda im się odnaleźć drogę? Tahereh jak zwykle mnie nie zawiodła. Mówiąc, że jest dobrą autorką, chyba mogę ją urazić. Lepszym określeniem będzie "wspaniała". Potrafi zobrazować cały fikcyjny świat w kilku tomach bestsellerowej serii "Shatter me", którą polecam każdemu. Jej opowieści są wciagajace, jak żadne inne. "Poskrom mnie" - piąta część nie odstępuje od reguły i z pewnością mogę stwierdzić, że jest warta przeczytania.

która budzi we mnie żal, smutek, strach i ekscytacje. Od samego poczatku widac znacząca zmiane, ponieważ do opowiadania głównej fabuły historii dołącza Kenji, co jest dla mnie bardzo na ,,+” bo uwielbiam jego postac. Jego wątek romantyczny został super poprowadzony. Podoba mi się aspekt powrotów do przyszłości, cofania się do ich wspomnień i ich psychiki. Kocham to jak bardzo rozbudowane są ich postacie. Plot twisty są do niewykrycia. Dzieją się rzeczy, których nigdy bym się nie spodziewał. Momentami siedziałem z otwarta buzia i cofałem się do historii niedowierzając co się dzieje. Brakuje mi tutaj tych typowych przemyśleć Juliette (SPOILER) Elli bo tak naprawde ma ona na imie. Było to zawsze cos co bardzo wyruznialo ta ksiazke. na ,,+” rozdzielenie bohaterów. Pokazało to ich z osoba, pokazało ICG próbę relacji i ich prawdziwa miłość. Potrzebna była ta rozłąka w tej serii. Rozczuliły mnie wspomnienia Warnera, poleciało mi kilka łez. Jego dzieciństwo zostało ukazane w bardzo przykry sposób. Kocham tą książke. Kocham tą fabułę, kocham ten świat i tych bohaterów. Jest to cos innego nietypowego i niespodziewanego.

a wiadomo, że im więcej tomów, tym całość może się za bardzo rozmyć, albo pójść w zbyt wybujałą stronę. Ale tutaj tak nie było. Od samego początku byłam zaintrygowana i rozemocjonowana. Główni bohaterowie zniknęli, dzieje się bardzo źle... Do tego bombardują nas wspomnienia, które wyciskają łzy z oczu. Już samo to mogłoby mnie kupić. Ale potem... Potem robi się genialnie! W końcu dostałam w pełni to, na co czekałam! Emocje, jakie towarzyszyły mi podczas czytania, to było coś niesamowitego! Nawet pierwszy raz wzięłam do ręki ołówek i napisałam komentarz na końcu rozdziału. Mówię Wam, dzieje się tu tak wiele, tyle nowego się dowiadujemy, a zarazem w końcu dostajemy w pełni to, na co czekaliśmy. Teraz nie wiem, jak przetrwam do kolejnej części, tym bardziej przez to, co stało się w dodanej nowelce - o Kenjim. On też, nawiasem mówiąc, zyskuje całkiem nowych barw, robi się o wiele bardziej złożoną postacią. Nie ma co, "Poskrom mnie" to prawdziwa perełka!

czekałam na ten tom. Czuję się przy niej komfortowo, a dodatkowo daje mi świetną zabawę. Ten tom również przypadł mi do gustu. Jednak on był nieco inny niż pozostałe. Bardzo dużo wyjaśniał i pokazał nam do czego zmierza tom finałowy. Podobało mi się to, ponieważ lubię, gdy nagle wszystkie puzzelki zaczynają się łączyć. Dużym plusem jest to, że mamy tutaj perspektywę Kenjiego, Warnera i samej Juliette. To trio daje idealny podgląd na całą fabułę i ją urozmaica. Dodatkowo nowelka z perspektywy Kishimoto sprawia, że czytelnik czuje jeszcze większą sympatię niż wcześniej. To był bardzo dobry tym. Zabawny, wzruszajacy i szokujący. Czekam na kolejną część, aby znowu móc kibicować moim ulubieńcom! A jeśli wy czujecie niedosyt po „ulecz mnie” to „poskrom mnie” zdecydowanie uleczy wasze zranione dusze

dopiero po kilku sekundach. Formują się powoli, niezliczone pary rąk wydostają się z niezliczonej ilości grobów, żeby podsycić ogień gniewu, na który nigdy sobie nie pozwalałem." 🤍🤍 Przedostatni, piąty tom serii "Dotknij mnie". Wiem co niektórzy z was mogą sobie pomyśleć: Ile można? Okazuje, się że w tym przypadku, można jeszcze więcej, ponieważ "Poskrom mnie" to zdecydowanie jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza część tej historii. Nie chcę za dużo zdradzać, ale... Jeśli myślicie, że znacie przeszłość Juliette, to zapewniam was, że jesteście w błędzie. Jeśli myślicie, że nie jesteście w stanie, jeszcze bardziej zadurzyć się w Aaronie, to gwarantuję, że jesteście w jeszcze większym błędzie. Przygotujcie się na rollercoaster emocji, na historię, która roztopi wasze serca i całkowicie was zaskoczy.