Zacznij żyć, Chloe Brown

ze względu na swoje dolegliwości związane z chronicznym bólem, który utrudnia jej zwyczajne funkcjonowanie, niemal nie wychodzi z domu. A gdy już wychodzi – cóż, ledwie uchodzi z życiem, gdy prawie zostaje przejechana przez pijanego kierowcę. W tym momencie postanawia, że musi zacząć żyć, nie może tylko wegetować. I tworzy listę rzeczy, które pragnie zrobić. Redford to sąsiad Chloe i złota rączka jej budynku. Z zamiłowania artysta, dotkliwie zraniony przez byłą dziewczynę, człowiek uśmiechnięty i z sercem na dłoni – nieśmiało spogląda w stronę sąsiadki, którą uważa za zadufaną w sobie snobkę. Gdy jednak pewnego dnia znajdują się w sytuacji co najmniej niecodziennej – Chloe siedzi na drzewie i próbuje uratować kota, a Red... cóż, stoi pod tym drzewem – zaczyna się zawiązywać między nimi nić porozumienia. „Zacznij żyć, Chloe Brown” to ciepła opowieść o tym, jak ważne jest życie. O tym, że warto jest z niego korzystać, nawet jeśli na drodze stoją przeciwności. O otwieraniu się na nowo, o zaufaniu, o przyjaźni. To naprawdę ciepła i jednocześnie zabawna historia, po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Zwłaszcza jeśli lubicie motyw grumpy&sunshine – to ona jest tu gburkiem, a on słoneczkiem 😉 Styl jest prosty, przystępny, a przez historię się płynie. Występują tu sceny erotyczne, więc zdecydowanie jest to książka dla czytelników dorosłych. To taki typ romansów, które naprawdę lubię: ciepły, przyjemny, nietoksyczny. I nawet jeśli zachowania bohaterów czasami denerwują – nigdy nie zrozumiem, dlaczego nie można pogadać i wyjaśnić sobie wszystkiego od początku do końca – to Chloe i Red naprawdę do siebie pasują. Trzeba tu też wspomnieć o reprezentacji osób pulchnych oraz o przedstawieniu choroby chronicznej, która jest bardzo dużą częścią Chloe. Przedstawione jest bardzo dokładnie, jak dziewczyna musi sobie radzić, jakie ma ograniczenia i z jak wielkim niezrozumieniem spotyka się na co dzień. Szczerze mogę Wam polecić tę książkę, jeśli macie ochotę na ciepły, przyjemny romans. 🌞

zabawną i uroczą historię przy której można odpocząć, a jednocześnie udało jej się wpleść w nią istotne społecznie tematy. W "Zacznij żyć, Chloe Brown" znajdziecie ogrom bardzo sarkastycznego humoru który sprawiał, że dosłownie co dwie, trzy strony parskałam śmiechem albo uśmiechałam się pod nosem. W dodatku znalazłam tu swój ulubiony motyw czyli od nienawiści do miłości. Obserwowanie jak ta dwójka bohaterów się nie znosi, a jednocześnie nie potrafią zapanować nad chemia, ktora pomiędzy nimi powstaje skutecznie poprawiało mi samopoczucie. Ilość ciętych docinek była wprost proporcjonalna do ich niechęci. W to wszystko zostały w bardzo niewymuszony sposób wplecione tematy niepełnosprawności i to takiej, której nie widać na pierwszy rzut oka, a która potrafi mocno utrudniać życie. Autorka pokazała z jakim strachem przed odrzuceniem mierzą się takie osoby i jak trudno im się przełamać. Mamy też temat przemocy psychicznej w związku. I muszę przyznać, że tu też Talia Hibbert wspaniale się spisała pokazując jak takie doświadczenia potrafią wpływać na reakcje osób dotkniętych tym problemem. Idealnie pokazała mechanizmy zachowań ofiar przemocy. I być może ciężko w to uwierzyć ale pomimo tak ciężkich tematów ta historia w ogóle nie przytłacza. Dawno żadna książka nie wprawiła mnie w tak dobry nastrój i dziwię się, że tak mało jej było na IG gdy miała swoją premierę. Ale nic straconego bo właśnie wychodzi nowa powieść autorki i będziemy mieli okazję poznać perypetie jednej z sióstr Chloe. Liczę na podobną dawkę humoru bo to zdecydowanie wyróżnia tę książkę.

zaczęła ona pokazywać, że jest kimś więcej niż tylko "irytującą" postacią. Szczególnie w sytuacji ze Smudgem udowodniła, że ma serce, jednocześnie pozwalając nam poznać się z innej strony. Teraz po przeczytaniu tej książki, charakter Chloe pozostanie mi długo w pamięci. W końcu stał się jednym z moich ulubionych, mimo początkowych wrażeń. Ale wracając. Nie byłam przygotowana na tak intrygujące rozpoczęcie! Z pewnością udało się mnie zainteresować od pierwszej strony, a ponadto zaciekawiła mnie także ta druga osoba na okładce. Kiedy doszło do zapoznania się z Redem, muszę przyznać, że przypadł mi do gustu najbardziej (przynajmniej do momentu, gdy nie poznałam bardziej Chloe). Przyjemnie czytało mi się wymianę zdań między Chloe a Redem, w tym przesyłane do siebie e-maile. Ich relacja nie została zepchnięta na drugi plan przez liczne poboczne wątki, które często służą jedynie zwiększeniu objętości książki. Mogliśmy się skupić na tym, co jest tu i teraz, w tym na kwitnącej relacji pomiędzy tą dwójką. Mogliśmy zaobserwować ją zarówno ze strony Chloe, jak i Reda. Wykonanie listy i spełnianie każdego z punktów, które Chloe chciała zrealizować z prywatnych powodów, było częścią fabuły. Pomoc Redforda była czymś, czego się spodziewałam, ale mimo to czytanie nadal sprawiało mi przyjemność. I w ciągu paru tych stron pojawił się jeden z momentów, który sprawił, że jeszcze bardziej polubiłam Chloe. Oczywiście nie zabrakło również kotka z okładki! Możemy zaobserwować go w miejscu przerywników, co wygląda naprawdę uroczo. Mam słabość do zwierząt w książkach. Nie mogę też nie wspomnieć o relacji między Smudgem a Chloe, która swoją drogą była zabawna. Dla ciekawych, jeden z takich momentów występuje na stronie 408. Dodam, że ta książka nie jest w stu procentach niewinna. Jest to romans na poziomie, z fragmentami, o których nie zapomnimy. Samo oglądanie Reda przy oknie przez Chloe, było czymś takim. To książka, która należy do kategorii „możesz czytać i nie martwić się, że czegoś nie zrozumiesz”. Tłumaczenie jest dobrze wykonane, a styl autorki jest dość rozluźniający. Dlatego historia ta nadaje się do czytania podczas zastoju czytelniczego, jak i po ciężkim, pełnym zmęczenia dniu.

od początku staje się naszą dobrą przyjaciółką, Jest to przesympatyczna dziewczyna, która nie ma łatwo w życiu. Lista, którą stworzyła jest genialnym pomysłem na zrobienie w końcu coś ze swoim życiem. Jednak tak szybko jak zachłysnęłam się osobowością głównej bohaterki, tak szybko do rzeczywistości sprowadziły mnie opisy wszystkiego i niczego. Są one przydługie i nie wnoszą nic szczególnego ani do całej historii, ani nawet do dialogów. Główni bohaterowie są najlepiej wykreowani. Pozostali są nijacy i bez charakteru, więc ciężko o jakąkolwiek sympatię do nich. Historia nie jest wymagająca. Jest to lekka obyczajówka z nutą naprawdę gorących scen. Chociaż nie jestem przyzwyczajona do takich szczegółowych opisów i niektóre była jak dla mnie zbyt przesadzone. Jednak bardzo miło spędziłam z nią czas i z zaciekawieniem śledziłam losy bohaterów. Nie raz nie dwa zaśmiałam się, a to naprawdę rzadkość. Na chwile wzruszenia również znalazł się moment. Zakończenie jak dla mnie przeciętne, chociaż bałam się, że potoczy się to w jednym kierunku, jednak odetchnęłam z ulgą. Aby wiedzieć o co chodzi, musicie przeczytać i sami się przekonać.

Trochę bezczelny, ale z wrażliwym wnętrzem? Mamy to. 💕 Uprzedzenia i wzajemna niechęć wynikająca z niczego poza stereotypami i mylnym pierwszym wrażeniem? Check. 💕 Coś, co ich połączy i sprawi, że poznają się bliżej i stwierdzą, że jednak wiele ich łączy? Of course. 💕 Bonusowo jest tu też lista zadań do wykonania, taki bucket list, ale nie tuż przed śmiercią, lecz po to, aby otworzyć się na nieznane i wyjść ze swojej skorupki. Schematy przełamuje tu fakt, że główna bohaterka nie przypomina typowej dziewczyny z komedii romantycznych. Nie ma figury modelki, nie jest ani przebojową laską, ani szarą myszką z sąsiedztwa. Coś pomiędzy, bo ma charakterek, ale raczej z niej samotniczka spędzająca czas przed komputerem. Ewentualnie ze swoimi siostrami. Cierpi też na przewlekłą chorobę, która skutecznie uprzykrza jej życie. Po tym jak prawie otarła się o śmierć, tworzy listę zadań, które mają sprawić, że znów poczuje, czym jest życie, a stanie jej przy tym na drodze Red. Facet z problemami i bolesną przeszłością. Miałam ogromne nadzieje, co do tej książki. W zasadzie sama nie wiem czemu byłam aż tak pozytywnie nastawiona. Niestety było to raczej rozczarowanie. Po pierwsze, relacja bohaterów rozwija się tutaj tak szybko, że w zasadzie niewiadomo kiedy przechodzimy od nienawiści do romansu. Po drugie Red. W rozdziałach z jego perspektywy przewijają się w zasadzie dwa tematy: to jaka Chleo jest seksowna i… to jaka Chloe jest seksowna. Czasem wpadnie też głębszy fragment o jego uczuciach. Miał on swoje urocze momenty, ale zapamiętałam niestety głównie to, że był ciągle napalony i nic więcej. Romans, jak każdy inny. Trochę nudny i rozwleczony, ale mający też dobre momenty. Czasem naprawdę zabawny, a czasem z lekką domieszką cringu. I uwaga, powiem coś możliwe, że kontrowersyjnego, ale wrzucenie ważnych tematów do książki nie czyni z niej automatycznie dobrej i ważnej książki. Amen.

Talii Hibbert są różne, jedni się zachwycają, drudzy niekoniecznie. Natomiast jeżeli chodzi o mnie, to zaliczam się do tej pierwszej grupy. "Zacznij żyć, Chloe Brown" to romans oparty na dobrze znanym motywie przeciwieństw, ale nie można o nim powiedzieć, że jest przeciętny, gdyż pod płaszczykiem rozrywki, porusza niezwykle ważne, często pomijane, tematy. Chloe cierpi na nieuleczalną chorobę, która powoduje, że dziewczyna odczuwa nieustający ból. Red z kolei, stara się przepracować rany po poprzednim związku, w którym doświadczył przemocy od byłej partnerki. Oba te wątki autorka potraktowała z dużą delikatnością i empatią. Niektórym ta książka może się dłużyć i jestem w stanie to zrozumieć, ale mi osobiście, powolne tempo fabuły, bardzo się podobało. Całość ma w sobie dużo uroku, subtelności i poczucia humoru, chociaż są też sceny, które rozpalą zmysły do czerwoności. Jedyne do czego się przyczepię to wymuszona "drama" na końcu, która według mnie była zbyteczna. Podsumowując, bawiłam się świetnie i z przyjemnością poznam historie pozostałych sióstr z rodziny Brown.

Hibbert porusza w swojej powieści temat choroby przewlekłej, potrzeby zmian i chęci spełnienia swoich marzeń. W powieści są motywy hate to love, neighbor i sceny +18. Przyznam, że cudownie było czytać o bohaterce, która chce zacząć żyć w pełni. Poznawanie losów Chole było niezwykłą przyjemnością zarówno pod względem językowym, jak i fabularnym. Dialogi są w idealnej proporcji - kwestie poważne i humorystyczne się dopełniają. Relacja między głównymi bohaterami jest zaskakująca. Nie brakuje w niej trudów znanych z życia codziennego. Książka skupia się na wolno rodzącym się uczuciu między bohaterami, poznawaniu postaci i poszukiwaniu siebie. Lektura jest idealna na długą podróż pociągiem bądź jako audiobook w drodze do pracy. Polecam „Zacznij żyć, Chloe Brown” dla czytelników poszukujących ciekawej komedii romantycznej. Może lektura zainspiruje was do stworzenia własnej listy rzeczy do spełnienia?

choć cała rodzina zapewnia jej opiekę i wsparcie, na próżno szukać w jej otoczeniu przyjaciół, czy kandydatów do związku. Jest samotna, nie dzieje się u niej nic ekscytującego i gdy boleśnie, to do niej dociera, stara się coś zmienić. Problem w tym, że dla Chloe borykającej się z przewlekłą choroba, nie jest to zadanie tak łatwe jak dla innych. Ponadto jest osobą nad wyraz poukładaną, kocha planowanie, otaczają ją notatniki, ze skrupulatnie skonstruowanymi zapiskami, a jej praca pozwala jej na dużą elastyczność. Jak więc znaleźć rozrywki i znowu otworzyć się na świat? Zwłaszcza przy jej dość wyniosłym i chłodnym usposobieniu? Red pracuje jako dozorca budynku, choć nie jest to kompletnie związane z jego zainteresowaniami. Jednak dzięki jego niesfornej naturze wszyscy jedzą mu z ręki, a on sam jest uwielbiany za naturalny uśmiech i pogodne nastawienie. Zawsze gotowy do pomocy i uprzejmy bez problemu zjednuje sobie kolejnych znajomych. Oprócz Chloe – z nią nie potrafi się porozumieć. A wszystko przez to, że jej osoba przypomina mu o przeszłości, która sprawiła, że znajduje się w tym miejscu, z pracą bez perspektyw i porzuconymi marzeniami. Ale przecież nie powinno się oceniać innych z góry, na podstawie kiepskich doświadczeń, prawda? „Zacznij żyć, Chloe Brown” to zdecydowanie niestandardowy romans, który urzeka w całej swojej rozciągłości. Przede wszystkim chylę czoła przed Autorką za podjęcie się tak niewdzięcznego, ale i trudnego tematu, jakim jest funkcjonowanie z chorobą przewlekłą. Wspaniale oddała niezrozumienie przez otoczenie oraz codzienne zmagania się z własnymi ograniczeniami, co może wydawać się druzgocące dla osób, które nie mają z tym styczności, a z drugiej strony uświadamiać, że nie zawsze niechęć do wyjścia z domu, czy szukania rozrywek wiąże się z byciem nieuprzejmym czy odrzuceniem kontynuowania znajomości. Dodatkowo, perfekcyjnie wskazuje, jak doświadczenia z przeszłości mogą wpływać na zdolność ludzi do zaufania, do otworzenia się przed nimi, do pozwolenia swoim uczuciom, by przejęły kontrolę. Postaci w tej książce nie są idealne, i to jest po prostu piękne. A z drugiej strony nie znaczy to, że nie zasługują na znalezienie miłości i po prostu – na szczęście. W książce wyróżniają się również bohaterowie drugoplanowi, którzy zapewniają świetną rozrywkę, ale i sprawiają, że kolejne tomy zapowiadają się naprawdę obiecująco. Talia Hibbert zdecydowanie stworzyła powieść, która zasługuje na uwagę, a jej styl pisania i zdolność do przedstawiania emocji postaci, jak i przeniesienia czytelnika w wykreowany przez nią świat, jest naprawdę ujmująca i godna podziwu. Ze swojej strony gorąco zachęcam do poznania tej historii – absolutnie jest tego warta!

będzie opowieść o kroku w przód, radości z rozpoczęcia nowego rozdziału w życiu i uczuciu, które wszystko uleczy. Cóż, nie do końca to otrzymałam, ale to nie był stracony czas. Chloe jest chora. Na co dzień boryka się z paraliżującymi falami bólu i bezradności. Jest też otoczona nadopiekuńczymi bliskimi, którzy doprowadzają ją czasem do ostateczności. W końcu, dziewczyna postanawia się od nich uwolnić i zacząć realizować proste marzenia ze swojej listy. Szybko okazuje się, że w tej sprawie będzie mógł jej pomóc tajemniczy Red. To trochę nierówna lektura. Momentami fabuła pędzi jak szalona, czyta się ją jednym tchem, po to, by w którymś momencie wyhamować niemal do zera i wynudzić czytelniczkę. Wydawać by się mogło, że to celowy zabieg, ale wydaje mi się, że autorka po prostu wpadała na jakiś pomysł i natychmiast musiała pewne rzeczy wyjaśnić, nie zważając na wcześniejsze akcje. Nie skreśliłam jednak tej historii, bowiem autorka zajęła się tu bardzo poważnymi tematami. I nie chodzi mi tu tylko o chorobę, ale też o życiu w toksycznym związku oraz przemocy fizycznej i psychicznej. Przedstawiła te wyjątkowo trudne sprawy w sposób bardzo przystępny, wyjaśniła metodologię działań przemocowych partnerów i zgłębiła wiedzę o fibromialgii. Postaci są dość fajne, nieprzejaskrawione, czasami denerwujące, innym razem rozczulające, ale ładnie wpisujące się w fabułę. Do tego dość udane dialogi, które są i poważne i zabawne jednocześnie. No i rzecz jasna niełatwa relacja głównych bohaterów, którzy zaskakują i wprowadzają świeżość do treści. Jeśli więc jesteś fanką/fanem poplątanych relacji i dość nierównej fabuły, która to zwalnia, to przyspiesza, to ta książka będzie dobrym wyborem.

w tym przypadku nie obraziłabym się gdyby było ich nawet więcej. Autorka za ich pośrednictwem daje nam możliwość bliższego poznania przemyśleń bohaterów, ich uczuć czy obaw. To także dzięki nim poznajemy osobowość postaci co jest dla mnie mega ważne. Niektóre opisy były wręcz hipnotyzujące i sprawiały, że nie mogłam przestać czytać Historia przedstawiona w „Zacznij żyć, Chloe Brown” jest prosta jedynak w tej prostocie kryje się magia. Właśnie tym autorka najbardziej mnie zachwyciła. Z banalnej wręcz historii stworzyła powieść pełną emocji, przeżyć i „normalności”. Dzięki temu, że nie stara się pokazać bohaterów jako idealnych miałam poczucie jakbym bardziej się zbliżyła do bohaterów oraz lepiej ich rozumiała. W książce jest stosunkowo niewiele bohaterów. Autorka wyraźnie skupia się na tytułowej Chloe i Redfordzie, na dokładnym przedstawieniu ich przeszłych oraz teraźniejszych zmagań. To wszystko sprawia, że tylko od czasu do czasu pojawiają się inne postacie i w znacznej większości mamy wydarzenia z udziałem wyłącznie Chloe i Reda. Jednak ja nie uważam to za minus. Tak pokochałam tych bohaterów, że mogłabym czytać o nich bez końca