Głośniej

tajemnic postacie, które od razu budzą sympatię lub antypatię. Napięcie budowane jest sukcesywnie wraz z nowymi wychodzącymi na jaw sekretami i są to smakowite kąski dla czytelnika. Pomimo iż główny wątek dotyczy zespołu rockowego, nie jest to tylko historia o ambicjach, uzależnieniach, sławie i jej cenie. Porusza również wątki przyjaźni, miłości, marzeń i zdrady. Finał jest błyskotliwy i satysfakcjonujący, jednocześnie zostawiając z niedosytem i ciekawością, o dalsze losy bohaterów. „Głośniej” to idealna pozycja dla fanów kryminałów, sensacji i thrillerów z klimatem muzyki rockowej w tle 🎸. To książka, która nie pozwoli się Wam nudzić, dlatego polecam Wam spędzić z nią, któryś z jesiennych wieczorów 🍁. Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @czwartastronakryminalu (współpraca reklamowa) 🩷.

inna niż poprzednie. "Głośniej" to thriller, który z całą pewnością wpisze się w gusta fanów tego gatunku i nie tylko. Cała historia jest nam opowiadana przez główną bohaterkę - Abby. To ona była najbliżej z Trevorem, jej pokój sąsiadował z jego oraz to ona teoretycznie mogła go zabić. Policja prowadzi śledztwo, w którym każdy jest podejrzany, ale to właśnie Russel daje im najwięcej wskazówek. Czytając zastanawiałam się nad kilkoma kwestiami. Po pierwsze - czy ona mogła to zrobić? Myślę, że każdy zada sobie to pytanie w trakcie lektury. Kolejne - czy ona wie, kto to zrobił? Skądś musi brać pomysły na kolejnych podejrzanych. Ostatnie - kto to zrobił? Zdecydowanie to jest najważniejsze pytanie, a na odpowiedź będziemy musieli sobie długo poczekać. Autorka trzyma czytelnika w tak ogromnej niewiedzy, przez co czyta się tę książkę z zapartym tchem, a zakończenie wbije czytelnika w fotel. Bardzo podobał mi się pomysł na bohaterów grających w zespole rockowym, było czuć jego klimat i całej tej otoczki związanej z tournée. Według mnie pani Anna świetnie oddała ten vibe. "Głośniej" to intrygująca podróż po życiu osób związanych z branżą muzyczną. Poznajmy ich zachowania, podejście do tego tematu, jak radzą sobie z popularnością, jak wygląda ich tryb życia, jakie mają słabości, ogólnie rzecz biorąc - jak potrafią funkcjonować w grupie, w której każdy ma inne zdanie, ale są od siebie nawzajem zależni. Muszę przyznać, że autorka w tej książce nie oszczędzała czytelnika i po prostu wyprowadziła go w pole. Zdecydowanie jest to powieść inna niż seria z Sauerem, ale tak samo wspaniała. Zachęcam Was do sięgnięcia po ten tytuł i gwarantuję Wam genialną lekturę ❤️

że tu nie ma przypadkowości, a każdy element został dokładnie przemyślany. Autorka wciąga czytelnika w świat muzyki, sławy i niebezpiecznych intryg. Umiejętnie kreuje atmosferę napięcia i niepewności, która sprawia, że trudno oderwać się od książki. Przy tym bawi się oczekiwaniami odbiorcy, oferując historię, w której nic nie jest takie, jak się na początku wydaje. Niezwykłe jest także to, jak Anna Górna ukazuje postacie. Przede wszystkim w przypadku głównej bohaterki.. Abby Russel, bohaterka niejednoznaczna, prowadzi nas przez zawiłą sieć zdarzeń, którą poznajemy z jej perspektywy. Jej relacja z Trevorem, pełna niedopowiedzeń, jest kluczowa dla rozwoju fabuły. Wokół Abby Autorka stworzyła atmosferę złożoności i tajemniczości – za jej pomocą wodzi czytelnika za nos, pogrywając z nim do ostatnich zdań powieści 🙂 Warto też wspomnieć, że Anna Górna zaskakująco autentycznie i przekonująco oddaje realia międzynarodowego środowiska, mieszając bohaterów z USA – muzyków kapeli rockowej – z włoskim tłem. Ta umiejętność kreowania wiarygodnego i żywego świata, który wykracza poza granice jej własnego (jak przypuszczam ;)) doświadczenia kulturowego, świadczy o jej wyjątkowym talencie pisarskim i zdolności do zanurzenia się w różnorodnych kontekstach. Po dwóch udanych kryminałach Anny Górnej, "Głośniej" jest kolejnym dowodem na jej zdolność do tworzenia porywających historii. Ten thriller to pozycja obowiązkowa dla fanów gatunku, a także dla tych, którzy cenią sobie dobrze skonstruowaną intrygę i nieoczekiwane rozwiązania.

odskocznią od zainfekowanej rzeczywistości. Życiowa przepaść mroku pochłania. Wzloty są wysokie, a upadki niestety niskie. Błądzisz w świecie własnych iluzji, kreując zastępczą tożsamość, która uwalnia od konieczności poszukiwania siebie. Pod maską kłamstw tak łatwo się zgubić i otoczyć egzystencjonalną pustką cierpienia. Z marzeń, planów pozostaje gruz. Ruiny ogromne i bezkształtne, pokryte wąwozami cieni przeszłości, które prowadzą donikąd. Niezmierzone osady bólu i niezgody na otaczającą rzeczywistość. Życie pełne zadr, które niszcząc sieją spustoszenie. Po kilkuletniej przerwie znany zespół rockowy ze Stanów, Dirty Birds, wyrusza w trasę koncertową po Europie. Po koncercie we Florencji, basista zostaje znaleziony martwy w pokoju hotelowym. Asystentka mężczyzny nie wierzy, że popełnił samobójstwo. Włoska policja rozpoczynając śledztwo, odbiera paszporty Amerykanom, a niewinny pobyt zmienia się w dramat. Anna Górna ukazuje się nam w zupełnie innej odsłonie. Po kryminalnej serii z Piotrem Sauerem, zaskakuje thrillerem z wciągającą i nieoczywistą fabułą. Od początku rzuca cień tajemnicy, która stopniowo wyłania się z oparów niedomówień. Dynamikę rockowej atmosfery czuć od pierwszych stron. Gitarowe riffy i klimat koncertów wzbudzają emocje. Tysiące ludzi, ścisk tłumu, dudnienie basów, które trafia w samo serce. Publiczność szaleje pod sceną. Wydarzenie, na które czekało wielu fanów muzyki. Weterani rocka rozkoszują się solidnym, prawdziwym graniem, a zło nie śpi i czai się skrycie. Entuzjazm członków grupy sięga zenitu, ale pojawiają się konflikty, które kładą się cieniem na zespole. Ten niesamowity sen przeradza się w najgorszy koszmar na jawie. Historia opowiedziana z perspektywy asystentki. Poznajemy przeszłość zawiłą i trudną. Wspomnienia osnute bólem i rozczarowaniami. W chaosie zdarzeń wyłaniają się strzępy myśli, rozmów, słów. Nieusuwalne blizny odbijają się echem, walcząc z uzależnieniami i skrywając sekrety. Śledztwo męczy wszystkich. Ukrycie prawdy, staje się coraz trudniejsze. Kłamstwa lecą jak ćmy do światła i uparcie tkwią w matni beznadziei. Jak sępy w pogoni za lepszym jutrem, gubią się w codzienności. Ludzie zagubieni w gąszczu pozorów i sławy wkraczają w ciemny tunel nieprzewidywalności. Uzależnienia, trudne relacje. Słabości, pośród których łatwo się zgubić. Dajcie się porwać tym rockowym brzmieniom. Fenomenalny, klimatyczny thriller. Polecam bardzo!

człowieka zostawiają. W rytmie rockowej muzyki zbrodnia sie wyłania. Przy dźwiękach mocnego brzmienia zbrodniczy obraz umysł pochłania. Ta w tle muzyka grająca oplata wnętrze w niepokoju drgania. Muzyczny świat wcale nie tak kolorowy, jak mówią. Sława i blichtr wcale nie tak fantastyczne, jak piszą. Wszystko ma swoją cenę. Każdy koncert okupiony ciężką pracą, rozstanie z rodziną, trasy, niezgodność między członkami zespołu, używki. To codzienność muzycznych formacji. I właśnie tutaj wchodzi Anna Górna i tę rzeczywistość nam maluje. Z wyczuciem najlepszego wirtuoza tworzy obraz rockowej kapeli. Maluje negatywy, ale też pozytywy wspólnej drogi rockmanów. Mam wrażenie, jakby tam była. Tak autentycznie oddaje te realia, osadzając je w zagranicznym klimacie i doprawiając nutą zagadkowej śmierci jednego z członków Dirty Birds. Oddaje przy tym głos jego asystentce, Abby, która poprzez pierwszoosobową narrację, prowadzi nas meandrami tej historii. Niemy krzyk uzależnienia. Głos mrocznej strony ludzkiego istnienia. Psychologiczna wędrówka, ciemne umysłu mgnienia. Zagadki, domysły, niepokoje. Retrospekcje i powroty do wydarzeń poprzedzających zbrodnię. Emocje, które szturmem się wkradają w czytelnika. A w tle śmierci muzyka. W takie thrillery jak „ Głośniej ” chcę się zanurzać. Niepokojące, zaskakujące, trzymające w napięciu i pełzające po umyśle. Dreszcze wywołujące na ciele i duszy.

Jest to historia zespołu rockowego, który po latach wraca na scenę muzyczną i porywa tłumy. Wszystko wydaje się układać jak najlepiej do czasu gdy po jednym z koncertów w pokoju hotelowym zostają znalezione zwłoki basisty. Wszyscy są przekonani, że nie udźwignął presji i został kolejna ofiarą nałogu. Jedynie jego asystentka Abby Russel upiera się, że było inaczej. Anna Górna stworzyła historię w której prawda przeplata się z kłamstwami i półprawdami. Gdzie każdy ma coś za uszami, a sieć intryg sięga głębiej niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Pełno tu niedomówień i ukrytych motywów. Muszę przyznać że tę powieść czyta się ekspresowo. Zanim się zdarzyłam zorientować 100 stron było za mną. Całe napięcie budują krótkie rozdziały i przeskoki w chronologi zdarzeń. Jednocześnie śledzimy całe śledztwo i razem z Abby wracamy do szczególnie istotnych momentów w życiu zespołu i basisty Trevora. Na początku może być to trochę dezorientujące ale gwantuje, że szybko złapiecie rytm. I przyznaję, że nie często się zdarza, żeby zakończenie aż tak mnie zaskoczyło. Nie dajcie się zwieść nawet jeśli będziecie już pewni wszystkiego. Ostatnie strony i tak Was wprawią w zdumienie😁

kilkuletniej przerwie wyrusza w europejskie tournée. Amerykański sen trwa, zespół znów jest w świetnej formie a koncerty przyciągają tłumy. Jednak po jednym z widowisk muzycznych we Florencji basista i twarz zespołu, Trevor Davis, zostaje znaleziony martwy w swoim pokoju hotelowym. Samobójstwo? W tę wersję od początku nie wierzy Abby Russel, asystentka Trevora. Dla niej i innych bohaterów Florencja staje się w więzieniem, gdy włoska policja rekwiruje paszporty Amerykanów, a dotychczasowi współpracownicy i przyjaciele zastanawiają się, kto spośród nich ma krew na rękach. Czy zabójca trafi w ręce policji? Czy Abby wysiądzie z tej szalonej karuzeli w odpowiednim momencie? Anna Górna zaserwowała mi niezłe emocjonalne tornado! Ileż tutaj się działo! Ale od początku 😉 Dzięki dwóm perspektywom czasowym dowiadujemy się o wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości, które są ze sobą ściśle powiązane i pozwalają zrozumieć motywacje oraz zachowania bohaterów. Chociaż początkowo w głowach czytelników może zapanować chaos, to spokojnie – jak mawiał Einstein, tylko geniusz panuje nad chaosem a Anna Górna udowodniła, że robi to wyśmienicie i nic nie oddaje przypadkowi. Książka ta to nie tylko obraz uwieczniający wspaniałe momenty sławy rock&roll’owego zespołu, który zatrzymuje się w drogich hotelach i jada w prestiżowych restauracjach. To przede wszystkim zapis ciemnych, mrocznych i trudnych momentów, smutnych historii ludzi, którzy zmagają się ze swoimi demonami. Bohaterowie, których życia poznajemy, są niezwykle wyrazistymi i temperamentnymi postaciami. Właściwie trudno wyobrażać sobie inaczej gwiazdy rocka. Niezwykle tajemnicza wśród nich jest Abby, asystentka basisty Trevora Davisa, która na pierwszy rzut oka z hardcorowym życiem ma niewiele wspólnego. Pozory potrafią jednak mylić. Życie dziewczyny to szalony rollercoaster, którego wagonik wypadł z trasy już nie raz. Autorka na tle historii śmierci gwiazdy rocka przedstawiła niezwykle trudne losy młodej, wrażliwej i poturbowanej przez życie kobiety, która wchodzi w trudną branżę i wikła się w niejasną relację. Abby, której głos prowadzi nas przez tę historię, zarówno w przeszłości jak i w teraźniejszości, pozostawia wiele niedopowiedzeń. To narrator który chce, aby czytelnik domyślał się, szukał motywów i łączył wątki. Nie podaje od razu gotowych rozwiązań na tacy, chcąc pozostać w cieniu i ukryć jak najwięcej rzeczy związanych z nim samym. Akcja „Głośniej” toczy się dynamicznie, dzieje się wiele. Książka, mimo emocjonalnego ciężaru, ma w sobie jednak pewną lekkość. Nie wiem, czy to za sprawą dobrego pióra autorki, czy tak sprawnego skonstruowania fabuły. Ale czyta się ją świetnie! „Głośniej” przeczytałam w dwa wieczory i niech to będzie najlepsza rekomendacja co do tego, jak mocno ta historia wciąga i pozostaje w głowie. Wielkie polecam!

Mamy tu poruszonych wiele trudnych tematów, jak samotność, kłopoty rodzinne, uzależnienie od narkotyków. Życie gwiazd wcale nie jest takie kolorowe, łatwe i przyjemne jak nam się wydaje. Świetnie mi się czytało, sama w pewnym momencie zaczęłam podejrzewać kto zabił basistę, jednak okazuje się że prawda nie jest wcale tak oczywista

niezwykle szybki. Dawno tak się nie zaangażowałam w jakąś książkę. Bardzo mi się podobała i czytałam ją z niesłabnącym zainteresowaniem, czego potwierdzeniem są poobgryzane policzki, będące u mnie wynikiem stresu, a w tym przypadku zaintrygowania. Akcja osadzona we Florencji, zespół rockowy, a co za tym idzie fascynujący, ale i brudny temat i mnóstwo nawiązań do realnych zespołów. Dwie linie czasowe, przeszłość i teraźniejszość, ale opisane przy każdym rozdziale w jakim odstępie czasowym od morderstwa. Czasami, szczególnie na początku, się w tym gubiłam, ale to przez własną nieuwagę, a później jak już nabrałam większego rozeznania, to przenoszenie się kilka miesięcy/lat wstecz było niezwykle wciągające, gdyż autorka stopniowo odkrywała przed czytelnikiem karty. Książka bezpośrednio porusza temat uzależnienia od narkotyków i pomijając całą otoczkę fikcji, to jest to dość ciekawe spojrzenie na ten temat i muszę przyznać, że potrafi skłonić do refleksji. Ja czytając „Głośniej” z niektórymi stwierdzeniami się nie zgadzałam, ale o innych np. nigdy nie myślałam w ten sposób. Nie jest to książka edukacyjna, ale moim zdaniem wyróżnia się swoim podejściem. Nie gloryfikuje, uznaje na coś złego, a jednocześnie pokazuje poniekąd motywacje osób sięgających po narkotyki. Na początku zaczęłam od tych bardzo pozytywnych aspektów, ale to nie oznacza, że jest to książka idealna, bo choć w mojej ocenie była to naprawdę udana lektura, to mam kilka zarzutów, które sprawiają, że niestety nie jest to tak dobra książka jak mogłaby być. No bo właśnie, książka Anny Górnej jak dla mnie miała ogromną szansę być świetnym thrillerem, a niestety była to po prostu dobra lektura. Zacznę od tego, że nie wiem z czego to wynika, ale czytając „Głośniej” chwilami miałam wrażenie jakbym czytała po prostu jakąkolwiek książkę fabularną, a nie konkretnie thriller. Zabrakło mi tutaj jakiegoś większego budowania napięcia. Druga sprawa, to przewidywalność. Ja ogromnie cenię w thrillerach kiedy autor potrafi mnie zaskoczyć na koniec książki. Tutaj częściowo tak było, ale końcówkę książki odgadłam praktycznie od razu. Dosłownie zakończenie książki (nie całkowicie, ale tak 80%) to była moja pierwsza myśl kiedy zaczęło się dochodzenie w sprawie zabójstwa basisty Dirty Birds. Potem tylko czekałam czy okaże się prawdziwe, już myślałam, że się zaskoczę, a tu jednak okazało się, że wcale nie. I mimo, że motyw był dla mnie zagadką do samego końca, to nie czułam tego efektu zszokowania, który tak lubię. Było to ciekawe, dałam się prowadzić autorce krętymi ścieżkami fabuły, ale jednak ostatecznie nie dostałam tego spustoszenia jakie robi w głowie końcówka nieprzewidywalnego dreszczowca, a zwyczajnie niespodzianka w stylu wyjaśnienia motywu sprawcy jak w średnim kryminale. Nie oznacza to, że źle się na niej bawiłam, bo mimo wszystko czytanie tej książki było niezwykle frapujące i niemal z wypiekami na twarzy śledziłam dalsze losy bohaterów. Zaskoczenie było, ale nie tak duże jak być powinno. Poniekąd zdziwiłam się na końcówce, ale tutaj, ponownie, to motywacje były dla mnie tajemnicą i to ich odkrywanie sprawiało mi najwiecej przyjemności. Te ostatnie strony były strasznie satysfakcjonujące, bo rzucały nowe światło na historię i jednocześnie potwierdzały moje przewidywania. Byłam więc podwójnie uradowana i to spowodowało, że nie zawiodłam się na „Głośniej”. Takie pomniejsze błędy typu pozjadane słówka nie raziły jakoś bardzo, ale jednak były zauważalne, ja wyłapałam chyba z 2 albo 3. To co mnie trochę rozbawiło to na stronie 250 przy określeniu czasu napisane było „tydzień dni przed …”. Nie żałuję, że po nią sięgnęłam, z pewnością nadrobię w przyszłości inne książki autorki, a wam, mimo wszystko polecam „Głośniej”, choć jeśli czytacie sporo thrillerów, to główny plot twist może się okazać dla was zbyt oczywisty. Nie odbiera to tak bardzo radości z czytania, mimo że mogło to tak wybrzmieć, bo naprawdę dobrze mi się ją czytało i strasznie się wciągnęłam. Podsumowując, jest to dobra lektura jeśli szukacie czegoś emocjonującego na dzień - dwa, ale niestety nie jest to książka tak dobra jakby mogła być. Czy jest warta uwagi? Zdecydowanie! I jeśli mieliście ją w planach to polecam przeczytać, a nuż wam przypadnie do gustu i będziecie nie lada zaskoczeni zakończeniem.

Thriller muzyczny to jest takie połączenie, że brak mi słów z zachwytu. Wspominanie najsłynniejszych rockowych zespołów w fabule robiło mojemu mózgowi po prostu dobrze. Sama na tworzeniu muzyki czy szczegółach technicznych się nie znam, mogę powiedzieć tyle, że moje serce i dusza muzycznie urodziły się w latach 80 i tam zostały. To, co wywołało we mnie największy szok, to kwestia narracji książki. Po dwóch książkach z Piotrem Sauerem w roli głównej, gdzie opisy stanowiły dużą część książek, krótkie rozdziały, kilka perspektyw czasowych i książka, która miała tylko nieco ponad 300 stron wydawała się tak zupełnie inna od tego, za co polubiłam twórczość pani Ani. I choć z początku bałam się tak wielkiej zmiany, to już po kilku stronach wiedziałam, że nie ma czego tak naprawdę. Fabuła jest ekstremalnie wciągająca od samego początku, krótkie rozdziały nie pozwalają się oderwać od książki, a przerzucanie podejrzeń na kolejnych bohaterów wydaje się być logicznym ruchem a nie tylko plot twistem dla plot twistu. Jednego żałuję – że książka tak szybko się skończyła. To była za krótka przygoda z zespołem Dirty Birds.