Nieznajomi

mężem widuje się tylko wtedy, kiedy ten przyjeżdża po pociechę. Życie toczy się swoim rytmem bez większych problemów. Do pewnego momentu… Na końcu ulicy, w opuszczonym domu nagle pojawiają się nowi lokatorzy - małżeństwo emerytów. Greta szybko poznaję nowych sąsiadów – niestety nie od tej strony, od której by chciała. W trakcie jednej z wizyt na ich podwórku słyszy krzyki dochodzące z w wnętrza domu. Nie są to krzyki żadnego z sąsiadów. Od tego momentu nowi „znajomi” stają się bardzo nerwowi i jeszcze bardziej tajemniczy, co wzbudza w Grecie podejrzenia, że nie są z nią do końca szczerzy. Wszystko to dzieje się wtedy, gdy okolicę spowija strach. Mianowicie zaginęła młoda kelnerka, a zaginięcie to jak się szybko okaże będzie miało swój dramatyczny finał. Kto stoi za dramatem młodej dziewczyny i co tak naprawdę dzieję się w domu na końcu ulicy? „Nieznajomi” Izabeli Janiszewskiej to duszny i bardzo klimatyczny thriller, którego fabuła tak naprawdę opisuje życie takie jakie widzicie na co dzień. Zniknięcie młodej kobiety staje się tu nie tylko osią fabuły, lecz także lustrem odbijającym pęknięcia w relacjach między bohaterami. Zło czai się dosłownie za rogiem — w cichych uliczkach, w pozornie niewinnych rozmowach, a czasem nawet we własnym domu — co sprawia, że czytelnik przez cały czas pozostaje w stanie nieprzyjemnego napięcia. Na szczególną uwagę zasługuje wątek wychowawczy: nieumiejętne próby ochrony dziecka przed światem zewnętrznym tylko pogłębiają chaos i odsłaniają mroczne tajemnice, które dorośli starali się zataić. To opowieść, w której strach i niepewność splatają się w duszną, hipnotyzującą całość. Podsumowując – kwintesencja stylu autorki. Polecam gorąco

Janiszewskiej zatytułowanej Nieznajomi zdecydowała się bliżej poznać swoich nowych sąsiadów. Wydają się być niegroźną starszą parą. Wszystko zmienia się, gdy z piwnicy ich domu zaczynają dobiegać niepokojące hałasy. A w oknie pojawia się twarz, która nie powinna się tam zjawić. Autorka po mistrzowsku oddała relacje między bohaterami. Nieufność między nimi narasta z godziny na godzinę. Ja podejrzewałam już wszystkich. O co? Odpowiedź na to pytanie czeka na kartach Nieznajomych. Wyśmienita powieść, która zaczyna się niewinnie, a później oplata mrokiem, który wydostaje się z każdej szczeliny. Strach, kłamstwa i pragnienie sprawiedliwości to główne motywy, które Janiszewska ujęła w zgrabną całość. To jedna z lepszych książek autorki. Serdecznie polecam.

środka. Zbyt ciekawska - postanawia zainteresować się tym, co dzieje się w tym domu. Może gdyby wiedziała dokąd ją to doprowadzi, zastanowiłaby się dwa razy… Nie mogę ukryć, że Izabela Janiszewska jest dla mnie mistrzynią thrillerów. Jeszcze na żadnej książkę spod pióra pani Izy się nie zawiodłam. Pomimo tego, że akcja rozkręca się bardzo wolno, napięcie budowane jest już od samego początku. Ilość zwrotów akcji jest niesamowita, a są one subtelne i prezyzyjnie, dzięki czemu każdy z bohaterów jest podejrzanym. Nawet i niewinny pies. Główna akcja skupia się na Grecie i jej towarzyszach, którzy próbują rozwikłać pewną szokującą sprawę. Nie każdy jednak polubi główną bohaterkę - jest wścibska, ciekawska i wciska nos w nie swoje sprawy. W momencie gdy skupiała się bardziej na sobie, niż na swoim synu, który potrzebował jej pomocy - sama chciałam nią potrząsnąć. Pomiędzy główną fabułę zostały wplecione rozdziały z perspektywy pewnego mężczyzny - jak możemy się domyślić tego, na którego „poluje” Greta. On śledzi ją na każdym kroku. Rozdziały te są tak świetnie umiejscowione, że w połowie książki każdy mężczyzna wydaje się być tym, który śledzi kobietę. Poza tym jest też perspektywa syna Grety. Chłopiec ma ogromny problem z którym sobie nie radzi, jego psychika jest na skraju, a on sam trzyma się już tylko na cienkiej niteczce. Potrzebuje matki. Matki, która bawi się w śledztwo. Czy to się może dobrze skończyć? Czytajcie. Autorka kolejny raz udowadnia, że nie potrzeba wielu bohaterów, aby stworzyć książkę, od której nie da się oderwać. Szokujące jest to, że wszystko inspirowane jest prawdziwymi wydarzeniami (autorka wspomina w posłowiu). Czy naprawdę musimy żyć w tak bardzo zepsutym świecie?

swoje sprawy sami. Pewnego dnia do zaniedbanego domu na końcu ulicy wprowadza się starsze małżeństwo. Nowi sąsiedzi jednak mają swoje tajemnice, a Greta nie może się oprzeć, aby je poznać. Trudno pisać o tej książce bez spojlerów. A wierzcie mi, warto ją poznać od samego początku do końca nie znając szczegółów, bo to, co się tam dzieje przechodzi wszelkie granice. Autorka bardzo umiejętnie namieszała mi w głowie i spowodowała, że małe robaczki chodziły mi po kręgosłupie w trakcie lektury. Czułam niepokój, strach, troskę, wściekłość, a wszystko to w ciągłym poczuciu ciekawości. Koniecznie chciałam, aby ta sprawa była wyjaśniona. Miałam ogromne poczucie niesprawiedliwości i chęci ukarania winnych. Historia ta nabiera dodatkowo mocy po przeczytaniu posłowia, ale koniecznie czekajcie z tym do momentu skończenia całej książki. Lektura ta daje mocno do myślenia I zastanowienia się nad tym, czy na pewno znamy ludzi, z którymi widujemy się na codzień..