Felix Ever After. Na zawsze Felix

nigdy się nie zakochał. Chłopak za wszelką cenę chce odkryć jakie to uczucie i zrozumieć dlaczego jemu nie przychodzi to tak łatwo. Wszystko się komplikuje, gdy zaczyna dostawać wiadomości z pogróżkami, a ktoś tworzy galerie jego starych zdjęć. Wtedy zyskuje nowy cel - odkryć kto to zrobił. Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony uważam, że jest to naprawde świetna i bardzo wartościowa książka, ale z drugiej nie wiem za bardzo co o niej powiedzieć. Całość była poprostu w porządku. Motyw odkrywania siebie był naprawde dobry, ale nic więcej. Nie zżyłam się jakoś bardzo z bohaterami, którzy momentami niesamowicie mnie irytowali. Szczególnie Felix, który momentami miałam wrażenie, że nie myśli. Zdażało się, że zachowywał sie jak rozkapryszone dziecko "bo inni mają, a on nie i jak oni tak mogą" co było niesamowocie irytujące zwłaszcza, gdy miał wtedy na myśli swojego najlepszego przyjaciela. Co do jego przyjaciół całkiem ich polubiłam. Ezra jest naprawdę świetnie przedstawiony (ale nie wiem jak wytrzymuje z Felixem momentami) i bardzo rozumiem jego problemy. Natomiast Leah jest przekochana i przeurocza. Mam bardzo mieszane uczucia co do Declana, bo w wielu sytuacjach jestem w stanie go zrozumieć, ale niektórych nie da się mu zapomnieć. Co do fabuły były momenty, że nie potrafiłam się oderwać od czytania, a czasie modliłam się o to, żeby w końcu to skończyć, bo było tak nudne. Zakończenie było do bólu przewidywalne, ale całkiem urocze. Całość nie zachwyciła mnie niestety tak bardzo jak chciałam, ale nie było też totalnej porażki!!

a ironią losu jest nazwisko, które nosi. Desperacko chce się dowiedzieć, jak to jest kochać, i nie rozumie, dlaczego innym przychodzi to tak łatwo, a jemu nie. I mimo że jest pewien swojej tożsamości, wewnętrznie obawia się, że bycie czarnoskórym, queerowym, transpłciowym chłopakiem będzie przeszkodą do odnalezienia szczęśliwego zakończenia. Kiedy ktoś anonimowo wysyła Felixowi transfobiczne wiadomości, zaraz po tym jak upublicznia jego zdjęcia sprzed korekty płci, Felix wymyśla plan zemsty. Jednak czekają na niego kolejne niespodzianki, a jedną z nich będzie uwikłanie w coś na pozór trójkąta miłosnego. Felix będzie musiał zmierzyć się z emocjami i wyruszyć w najtrudniejszą podróż swojego życia, aby odnaleźć samego siebie. ꧁༺ 𝓜𝓸𝓳𝓪 𝓸𝓹𝓲𝓷𝓲𝓪 ༻꧂ "Felix ever After na zawsze Felix" jest dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Po przeczytaniu "Lark i Kasim czas na rewolucję", które mi się nie podobało, miałam negatywne nastawienie do Felixa jednak miło się zaskoczyłam. Fabuła była dosyć spoko, nie porwała mnie jakoś mocno, jednak bardzo mnie wciągnęła, a wątek zagatki był bardzo dobrze poprowadzony. Styl pisania, na pewno bardziej przypadł mi do gustu niż przy czytaniu Lark i Kasim, jednak bardzo nie podoba mi się dyskryminacja osób hetero w tej książce. To już druga książka tej osoby autorskiej której mam do zarzucenia dyskryminację, z racji tej nie wiem czy będę kontynuowała czytanie książek tej osoby autorskiej. Jednak mimo wszystko styl pisania jest bardzo lekki, a książke czytało się szybko. Do bohaterów mam neutralne odczucia, niektórych polubiłam bardziej innych mniej. Felix okazał się bardzo dobrze wykreowanym bohaterem, chociaż momentami był irytujący. Na zakończeniu szczerze się zawiodłam, i po cichu liczyłam na inne zakończenie. *** Bardzo dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji Pozdrawiam i do zobaczenia 👋🫶🏻

że jestem dumna z niego i drogi, jaką przeszedł. Chciałabym móc przytulić każdego, kto w jakimś stopniu utożsamia się z Felixem i jego zmartwieniami, a myślę, że wiele osób może zobaczyć w nim siebie i swoje życie. To książka do bólu prawdziwa i przepełniona do głębi szczerymi emocjami. Opowieść o odkrywaniu własnej tożsamości i niezwykle wrażliwie ukazana ścieżka do odnalezienia miłości, akceptacji i zrozumienia - wobec innych, ale przede wszystkim wobec samego siebie. Kacen Callender ma w sobie wyjątkowe pokłady empatii i porusza trudne problemy z niezwykłą uwagą i zaangażowaniem. Postaci, jakie kreuje na kartach powieści są „idealnie nieidealne”. To osoby, które po prostu żyją - popełniają błędy, próbują się na nich uczyć, są zagubieni, często nie wiedzą, co ze sobą zrobić i pełni są uczuć, których nie rozumieją. Relacje między nimi są bardzo realne i świetnie pokazują to, jak ważne są wszelkie rozmowy i prawidłowa komunikacja w kontaktach międzyludzkich. Uwielbiam sposób, w jaki Kacen Callender mówi między innymi o queerowości, jak przybliża temat transpłciowości i jak walczy z wszelkimi uprzedzeniami wobec „inności” i różnorodności. Pięknie przestawiona jest w tej książce również sztuka i to, jaką rolę może odgrywać w życiu człowieka. Pokochałam Felixa za wszystkie jego wady, frustracje, niepowodzenia. Za to, jak bardzo jest prawdziwy i daleki od perfekcji. Cudownie było razem z nim szukać miłości i towarzyszyć mu w drodze do budowania własnej wartości. To jedna z najlepszych pozycji YA jakie czytałam i zdecydowanie trafia ona do grona moich najukochańszych książek. Kocham z całego serca tę historię i na pewno nie raz do niej wrócę 🥹

prawa. Felix Love jest transpłciowym chłopakiem, który wiedzie normalne życie w Nowym Yorku. Uczył się na studia i spędzał czas ze swoim najlepszym przyjacielem. Jednak tylko do pewnego momentu. Pewnego dnia trafia na osobę, która w anonimowy sposób zaczyna go obrażać. "Czasami łatwiej jest przyjmować ból i odrzucenie niż miłość i akceptację." [Współpraca reklamowa @weneedyabooks @wydajenamsie ] Byłam ciekawa tej książki od dawna i nie będę ukrywać, że miałam wobec niej określone wymagania. I z czystym sercem mogę napisać, że historia Felixsa mnie nie zawiodła. Ale i również mnie niczym nie zaskoczyła. Pozycja jest napisana w bardzo prosty, ale i jednocześnie dający do myślenia sposób. Fabuła nie wyróżnia się niczym szczególnym. Jednak moim zdaniem w niej główną rolę odgrywają przemyślenia Felixsa. A przede wszystkim fakt, że czymś normalnym jest mieć wątpliwości. Zostały one przedstawiony w dobry sposób, w szybko dało się zrozumieć, z czym boryka się osoba bohaterska, i że na pewno nie jest to dla niej łatwe. Urzekła mnie kreacja bohaterów. Nie są oni idealni. Mają swoje rozterki większe i mniejsze. Popełniają błędy. I pokazują, że nawet najszczęśliwsza osoba może sprawiać tylko złudne wrażenie, ponieważ lepiej jest udawać niż pokazać światu prawdę. Każdy na swój sposób się czymś wyróżniał, co ułatwiło ich polubienie i zapamiętanie. “Nie wszyscy pragną miłości. Rozumiem to, wiesz? Ale ja chcę się zakochać, chcę być porzucony, chcę wkurzać się i rozpaczać , a potem znowu zakochać.” Jednym z elementów, który mnie urzekł, była pasja bohaterów. W głównej mierze były to przeróżne dziedziny sztuki. Jak malowania obrazów czy robienie zdjęć. I niby to nie było nic nadzwyczajnego. Ale właśnie to przez sztukę najlepiej poznaje się drugą osobę. Przez nią można odczytać głęboko skrywane emocje, których nie ma odwagi ujawnić światu osobiście. I to moim zdaniem jest piękne.

ból i odrzucenie niż miłość i akceptację. To prawdziwy, kochający związek czasami budzi największy strach" . "Miłość czasami budzi lęk, prawda? Lęk o to że może tak naprawdę nie zasługuję na nią, że może nie przetrwa..." . Felix ever after. Na zawsze Felix jest to powieść o której niełatwo zapomnisz. To jak bohater musi sobie radzić z różnymi sytuacjami jest naprawdę świetnie opisane i serio nie sądziłam że ta książka będzie aż tak dobra. Czytając ją w ogólne się nie nudziłam,a styl pisania był typowo młodzieżowy. Jednym minusem było to,że Felix bywał momentami irytujący jednak jeśli spojrzy się na to z perspektywy psychologicznej widać, że nie był on taki bez powodu. Widać to m.in po tymz czym musiał się mierzyć już od najmłodszych lat (odejście mamy, poczucie innej płci czy trollowanie go w sieci że jest dziewczyną) i myślę, że to naprawdę odbiło się na jego zdrowiu psychicznym. Szczerze polubiłam bardzo tą historię i jeśli szukacie książek o osobach transpłciowych i niebinarnych to polecam wam tą pozycję. . {Współpraca barterowa @weneedyabooks @wydajenamsie}

jak wszystko w tej książce zostało przedstawione i polubiłam naprawdę postać Felixa i jego zamiłowanie do sztuki, lecz momentami jego decyzje potrafiły być tak irytujące, że nie dało się tego znieść. Książka jest naprawdę bardzo fajnie napisana i można się przy niej dobrze bawić. Polecam!

inną książkę żeby nie wpaść w zastój. W książce poznajemy młodego Felixa, który nigdy się nie zakochał, a ironią jest jego nazwisko - Love. Chłopak jest strasznie ciekaw tego uczucia i za wszelką cenę pragnie je poznać. Jego cel komplikują mu pogróżki, które dostaje w wiadomościach. Felix, więc wymyśla plan zemsty i wyrusza w podróż życia żeby odnalezienia samego siebie. Historia nie należy do lekkich i przyjemnych, porusza mnóstwo ważnych tematów, z którymi może zmagać się każdy z nas. Szczerze powiedziawszy mam niesamowicie mieszane uczucia co do tej książki. Podobała mi się ale czasem mnie nudziła, ale ogółem była serio dobra. Z bohaterami nieszczególnie się zżyłam. Felix czasem mnie irytował. Nie każde jego zachowanie da się usprawiedliwić, bo o ile można zrozumieć dojrzewającego nastolatka po tranzycji to momentami on aż przesadzał, serio. Za to mega dobrze został wykreowana i poprowadzona relacja Felixa i Ezry. I mimo, że ona łatwa nie była to i tak mega mi się podobała. Ogółem Ezre polubiłam, bo jest serio świetnie przedstawiony i czasem się nawet zastanawiałam jak on wytrzymuje z Felixem. Fabuła była okej, ale jak pisałam wcześniej czasem mnie nudziła. Zakończenie jednak było strasznie przewidywalne jednak słodkie. Ogółem strasznie polecam, ponieważ książka jest mega wartościowa!

I podobnie jak Felix chciałam pokazać całemu światu, że jestem inna, ale czy to było potrzebne? ''Felix ever after'' to jedna z pierwszych queerowych pozycji o jakiej usłyszałam, co prawda okazja na przeczytanie jej zdarzyła się dopiero po ponad 2 latach, ale uważam, że dobrze się stało, że nie przeczytałam jej od razu po premierze. Rzadko kiedy mam ochotę czytać książki, które są bardzo mocno popularne. Zawsze wolę poczekać jakiś czas jak hype minie. Historia Felixa nie jest lekka i przyjemna i nie wiemy jak w takiej sytuacji, my byśmy się zachowali. Jednak nie każde zachowanie Felixa da się usprawiedliwić. I właśnie to jest jeden z rzeczy która była dla mnie mocną częścią tej książki. Bo o ile ogólne zachowanie nastolatka w okresie dojrzewania i po tranzycji da się jeszcze zrozumieć, tak jego bardzo agresywne nastawienie już mnie trochę gryzło. I totalnie można się z tym utożsamić i to normalne, ale w pewnym momencie miałam wrażenie, że tego negatywnego zachowania jest za dużo. Bardzo dobrze został poprowadzony wątek relacji Ezry i Felixa, urzekła mnie ich relacja pomimo tego, żeona łatwa to nie była. W ogóle całe wykreowanie postaci Ezry ma coś w sobie takiego nieoczywistego. Tak jak na początku napisałam, książka jest queerowa, Felix jest czarnoskórym, transpłciowym chłopakiem, który ma ogromny problem z zakochaniem się. Przez całą książkę obserwujemy starania Felixa i to jak dąży do stanu zakochania się, jednak nie do końca mu to wychodzi. To jest jedna z tych typowych książek młodzieżowych, która może pomóc w akceptacji siebie i odnalezieniu swojej orientacji. Wiadomo, nie jest to pozycja naukowa, czy psychologiczna, ale nastotalkowi może uświadomić pewne rzeczy. Podsumowując, była to fajna książka, zdecydowanie idealna dla 1314 latków. Dobrze pokazana transfobia, która niszczy życie wielu osobom, ale trzeba zaznaczyć, że konstruktywna krytyka nie jest hejtem, tym bardziej jeśli chodzi o orientacje. Fajni, choć irytujący bohaterowie a przeważnie Felix, nie ukrywajmy, bardzo często zachowywał się jak pępek świata, któremu wszystko się należy, najgłośniej krzyczał o dyskryminowaniu, a jednocześnie obrażał innych. Za książkę dziękuję wydawnictwu, jest to już druga książka osoby autorskiej Kacena Callendera, którą dzięki nim poznałam.

I podobnie jak Felix chciałam pokazać całemu światu, że jestem inna, ale czy to było potrzebne? ''Felix ever after'' to jedna z pierwszych queerowych pozycji o jakiej usłyszałam, co prawda okazja na przeczytanie jej zdarzyła się dopiero po ponad 2 latach, ale uważam, że dobrze się stało, że nie przeczytałam jej od razu po premierze. Rzadko kiedy mam ochotę czytać książki, które są bardzo mocno popularne. Zawsze wolę poczekać jakiś czas jak hype minie. Historia Felixa nie jest lekka i przyjemna i nie wiemy jak w takiej sytuacji, my byśmy się zachowali. Jednak nie każde zachowanie Felixa da się usprawiedliwić. I właśnie to jest jeden z rzeczy która była dla mnie mocną częścią tej książki. Bo o ile ogólne zachowanie nastolatka w okresie dojrzewania i po tranzycji da się jeszcze zrozumieć, tak jego bardzo agresywne nastawienie już mnie trochę gryzło. I totalnie można się z tym utożsamić i to normalne, ale w pewnym momencie miałam wrażenie, że tego negatywnego zachowania jest za dużo. Bardzo dobrze został poprowadzony wątek relacji Ezry i Felixa, urzekła mnie ich relacja pomimo tego, żeona łatwa to nie była. W ogóle całe wykreowanie postaci Ezry ma coś w sobie takiego nieoczywistego. Tak jak na początku napisałam, książka jest queerowa, Felix jest czarnoskórym, transpłciowym chłopakiem, który ma ogromny problem z zakochaniem się. Przez całą książkę obserwujemy starania Felixa i to jak dąży do stanu zakochania się, jednak nie do końca mu to wychodzi. To jest jedna z tych typowych książek młodzieżowych, która może pomóc w akceptacji siebie i odnalezieniu swojej orientacji. Wiadomo, nie jest to pozycja naukowa, czy psychologiczna, ale nastotalkowi może uświadomić pewne rzeczy. Podsumowując, była to fajna książka, zdecydowanie idealna dla 13\14 latków. Dobrze pokazana transfobia, która niszczy życie wielu osobom, ale trzeba zaznaczyć, że konstruktywna krytyka nie jest hejtem, tym bardziej jeśli chodzi o orientacje. Fajni, choć irytujący bohaterowie a przeważnie Felix, nie ukrywajmy, bardzo często zachowywał się jak pępek świata, któremu wszystko się należy, najgłośniej krzyczał o dyskryminowaniu, a jednocześnie obrażał innych. Za książkę dziękuję wydawnictwu, jest to już druga książka osoby autorskiej Kacena Callendera, którą dzięki nim poznałam.

sobą niosła nadal pozostanie w mojej głowie. Kacen zdecydowanie stworzyła cudo które ukazuje nam jak czasami osoby transplciowe mogą mieć ciezkie zycir. Jest to naprawdę cudowna opowieść o transpłciowym chłopaku, o miłości, przyjaźni, odkrywaniu siebie, walce z hejtem, a przede wszystkim o dążeniu do prawdziwego szczęścia. Naprawdę wyjątkowa historia która pomogła mi zrozumieć dużo rzeczy. Felix cały czas szuka akceptacji nie tylko u innych lecz także akceptuje siebie i uczy się zrozumieć siebie. Każdy bohater był ogromnie oryginalny i różnorodny. Podczas czytania zwróciłam też uwagę na styl pisania, ponieważ był on bardzo lekki i czytało się go bardzo szybko. Myśle ze na początku miałam lekki problem z „wkręceniem” się w historie lecz po 60 stron odnalazłam sie w niej i nie mogłam sie oderwać! Jest to książka idealna na pride month (który już u nas w Polsce był w czerwcu i bardzo żałuje ze nie poznałam tej historii wcześniej).

ponownie za rok w czerwcu (właśnie w tym miesiącu osadzona jest akcja powieści). Jestem wielką fanką motywów, które możemy znaleźć w tej książce. Motyw przyjaźni? Jestem kupiona. Rivals to lovers? Uwielbiam! Uważam, że te motywy nadają historii wartość i sprawiają, że nie możemy się oderwać od tej historii. Jeśli chodzi o bohaterów to uwielbiam Ezrę. Naprawdę uwielbiam. Gdy adnotowałam tę książkę to Ezra zyskał swój własny kolor znacznika. Jest wspaniałą opiekuńczą postacią. Sprawia, że ta historia staje się dla nas bliska i ważna. Uwielbiam go i od teraz należy do grona moich ukochanych bohaterów literackich. Jak po opisie można wnioskować ta książka porusza ważne tematy. Według mnie było to świetnie zrealizowane na przestrzeni całej lektury, ale szczególne wrażenie wywarł na mnie rozdział 6. Zostały w nim wypowiedziane różnorakie opinie, wiele zdań zwróciło moją uwagę i wiele kwestii zostało według mnie ujęte w punkt. Pojawiły się minusy, które wpłynęły na to, że oceniłam tę książkę 4/5, a nie 5/5. Bardzo nie podobało mi się poruszenie tematu narkotyków. Został on przedstawiony pobieżnie i nie zauważyłam, aby zaznaczono, że te używki są szkodliwe. Druga sprawa, która nie przypadła mi do gustu to sposób rozwijania się relacji Felixa i Ezry. Zupełnie mi to do nich nie pasowało. Również wolałam, aby relacja Felixa i kogoś…potoczyła się inaczej. Podsumowując ta historia jest ważna. Jest istotnym głosem w literaturze, otwiera oczy i uczy wrażliwości. Zdecydowanie warta przeczytania.

czarnoskórym, transpłciowym chłopakiem, który nigdy się nie zakochał. Gdy ktoś upublicznia jego zdjęcia sprzed korekty płci i zaczyna nękać go anonimowymi wiadomościami, Felix zaczyna swoją zemstę, która prowadzi do niespodziewanych wniosków. Po młodzieżówki sięgam od czasu do czasu, głównie dla rozrywki. Czytanie Felix’a było dla mnie właśnie taką odskocznią, a lekki ton powieści sprawił, że książkę czytało się ekspresowo. Powiem wam natomiast, że to nie jest jedna z tych książek, o których szybko się zapomina. Masa ogromnie istotnych (zwłaszcza dzisiaj) kwestii społecznych poruszonych tutaj uwrażliwia czytelnika i troszkę otwiera oczy. To ważny głos w literaturze, chodźby dlatego, że książka bazuje na doświadczeniach osoby autorskiej. Nie utożsamiałam się z głównym bohaterem, nie mam podobnych problemów, co on i moje codzienne przemyślenia też różnią się od jego myśli. I to właśnie czyni tę powieść najciekawszą, bo poszerza w pewien sposób moje patrzenie na świat, przedstawia inną perspektywę, równie ważną jak moja.❗️ Historia Felixa pokazuje, że nie warto pochopnie oceniać, bo często nie znamy przeszłości czyjegoś życia, nie widzimy pełnego obrazu sytuacji. Każdy zasługuje na miłość i każdy ma prawo sam decydować o tym, kim jest. I o tym właśnie jest Felix, tylko tyle i aż tyle.

sposób zostały ukazane problemy z którymi boryka się dzisiejsza młodzież takie jak akceptacja, Droga do odkrycia samego siebie i wiele innych. Na samym początku książka nie spodobała mi sie za bardzo ale po 50 stronach wciagnełem się bezpowrotnie.. Główny bohater momentami mnie irytował. Jednak za razem bardzo go polubiłem. Nie była to typowa pozycja.w porównaniu do tych które przeważnie czytam. Nie spodziewałem się że aż tak przypadnie mi do gustu. Przeczytanie mi jej zajęło mi 2 dni. Mogę stwierdzić że jest to jedna z najlepszych młodzieżówek jakie przeczytałem w ostatnim czasie. Była bardzo przyjemna i lekka. Uważam że każdy powinien po nią sięgnąć jest to bardzo wartościowa pozycja. Po która warto sięgnąć. Ja ksiazke oceniam 4/5⭐. ♥️{współpraca z @weneedyabooks @wydajenamsie}

przyznam szczerze, że pierwsze pięćdziesiąt stron szło mi opornie, a potem zaczęło się dziać. Od nieprzyjemnej, a nawet gnębiącego Felixa galerii sztuki, aż po odwiedzeniu się kto za tym stoi, a w między czasie trójkąt miłość, bo sam felix nie odnajduje się w swoich uczuciach. Felix to zagubiona postać, która nie do końca się odnajduję w uczuciach i tym kim jest, ciągłe rozterki i zagubienia w samym sobie. Przyznam się szczerze, że naprawdę polubiłam tego bohatera. “Droga mamo, minęło trochę czasu od mojej ostatniej wiadomości…” Jednak co do jego przyjaciela Ezry, miałam mieszane uczucia i sądzę, że ich relacja w pewnym momencie była trochę zbyt chaotyczna. Nie chce nic spoilerować, jednak działo się to w momencie, kiedy przestali się dogadywać. Cała książka była naprawdę świetna i zawszę znalazłam coś co przykuło moją uwagę, przez co ten tytuł skończyłam naprawdę szybko! “Ale wydaje mi się, że się w tobie zakochuje.”

Porusza ona bardzo ważne tematy zarówno tolerancji, poszukiwania miłości, jak i (chyba najważniejsze) odnalezienia samego siebie. Brzmi dość codziennie, w końcu hejt w internecie nigdy nie wygaśnie. Książka może i nie była idealna ALE była jak najbardziej potrzebna. Cieszę się, że wydawnictwo wydaje queer książki. Uwielbiam ludzi tolerancyjnych i sama się tolerancją w życiu kieruję. Odnalazłam w niej spokój, ciepło i taką przyjaźń z bohaterami w niej. A Ezra to najbardziej pozytywna postać, kocham całym serduchem. ❤️ (Współpraca recenzencka) tiktok: zaczytanelitery

zrozumienie I poczucie własnej wartości. Bardzo przyjemna, Ale również potrzebna, iż porusza dzisiejszą trudną tematykę trans płciowości Dzięki niej dużo dowiedziałam się o osobach trans płciowych, innej orientacji oraz z jakimi problemami mogą się spotykać na co dzień. Wydawało mi się, że może być to dobra książka, lecz nie spodziewałam się, że skradnie moje serce. Bohaterów pokochałam od pierwszych stron. Przyznam, że Ezra (przyjaciel Felixa) stał się jednym z moich ulubionych bohaterów Literackich.🤭 Oczywiście nie pomijając innych postaci, bo każdy z nich miał w sobie coś, co go wyróżniało od reszty. Sam Felix jest dość nietuzinkowy i dobrze wykreowany, i pewnie jest to jeden z powodów, dlaczego tak dobrze czytało się jego historię. Naprawdę dobra młodzieżówka, poruszająca ważne tematy, jednak przedstawione w lekki sposób, przez co szybko i przyjemnie czytało się kolejne strony. Tak naprawdę nie umiem wskazać momentu, gdzie książka by mnie nudziła, a to mnie upewnia w moim przekonaniu, iż jest to jedna z najlepszych młodzieżówek, jakie czytałam. Polecam

na głowie bardziej naglące problemy - letni kurs, rywalizację o stypendium i wątpliwości co do własnej tożsamości. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy Felixa zaczyna nękać anonimowy transfob. Przeczytałom tę książkę dosłownie z dnia na dzień, bo bardzo mnie wciągnęła - desperacko chciałam dowiedzieć się, w jakim kierunku pójdzie ta historia, bo (co w młodzieżówkach rzadko mi się zdarza) nie mogłem się domyślić. To była naprawdę dobra lektura. Mój problem? Nie przepadam za trójkątami miłosnymi, jednak dopóki są sensownie poprowadzone, nie narzekam. Ten z kolei wydał mi się niekonsekwentnie rozwiązany i jakiś taki... nieprzekonujący. Gdy tylko do mnie dotarło, jak książka się skończy, zrzedła mi mina i męczyłom ostatnie strony :( W dodatku ze wszystkich postaci polubiłem się tylko z trzema, a Felix trochę mnie irytował. Duże plusy za: - ukazanie zmagań osób trans w bardzo realistyczny sposób, z którym można się utożsamić - ogólne przesłanie książki - przedstawienie roli sztuki w życiu człowieka - przyjemny styl, humor i wciągającą narrację Myślę, że to must read wśród queerowych pozycji i gdyby nie pewne zgrzyty, stałby się jednym z ulubieńców. A akcja toczy się przez cały czerwiec, więc to książka idealna na pride month 💗🌈 ⭐3/5 Za możliwość recenzji ogromnie dziękuję wydawnictwu!

ciekawiej. Ta historia pozwala nam zrozumieć wiele rzeczy oraz inaczej patrzeć na niektóre sprawy. Jest to bardzo wartościowa książka o miłości i poznawaniu samego siebie. Fabuła jest ciekawa, a bohaterowie zostali świetnie przedstawieni. Często niektórych spotyka duży hejt za to, że są innej orientacji lub są osobami transpłciowymi. Ta książka pozwala nam zobaczyć świat ich oczami i zrozumieć, że nie mają wcale łatwo. Listy, które Felix pisał do swojej mamy złamały mi serce. Książka porusza trudne tematy takie jak nękanie. Główny bohater dostaje transfobiczne wiadomości, które są po prostu okropne. Felix nigdy nie był zakochany, starał się znaleźć miłość, bo każdy z nas na nią zasługuje, ale czy mu się udało? Dowiecie się czytając tą książkę.

więc, nasz bohater Felix Love nigdy nie był zakochany a bardzo tego pragnie, jednak na swojej drodze do szczęścia ciągle widzi przeszkody. Jest czarnoskórym, queerowym i transpłciowym chłopakiem przez co nie ma w życiu łatwo. Próbuje pokazać, że jest wart miłości, zwłaszcza odkąd jego matka zostawiła go tylko z ojcem dla swojej nowej rodziny. Marzeniem naszego bohatera jest także to by dostać się na dobrą uczelnię artystyczną i zdobyć stypendium, jednak do tego samego celu dąży jego nieprzyjaciel ze szkoły, z którym niegdyś się przyjaźnił. Pewnego dnia w szkole pojawia się z nikąd wystawa zdjęć sprzed tranzycji Felixa a oprócz tego dostaje anonimowe transfobiczne wiadomości co wywołuje u niego chęć zemsty ale i pomaga zabrać się do pracy nad portfolio. Szukając winowajcy Felix nawiązuje pewną relację przez internet, w tym samym czasie podważa swoją tożsamość. Felix nigdy nie mógł się zakochać - a nagle jego uczucia wzbudzają dwie zupełnie inne osoby. Tylko czy obie są w stanie go zaakceptować? Czy uczucie nie popsuje mocnej przyjaźni? O tym musicie się przekonać już sami. Felix na pewno na długo zostanie w mojej głowie i mam nadzieję, że jeszcze do niego wrócę.

naszła mnie ochota na młodzieżówkę i wreszcie nastąpiła jej kolej. I choć powieści z tego gatunku nie zawsze do mnie przemawiają, ta bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła… Główny bohater jest transpłciowym chłopakiem, który nigdy nie był zakochany i pragnie w pełni odkryć swoją tożsamość. Boi się tego, co przyniesie przyszłość. Jego życie komplikuje się, gdy ktoś upublicznia jego zdjęcia sprzed korekty płci i wysyła mu transfobiczne wiadomości. Książka porusza wiele ważnych tematów i edukuje w w niesamowicie przystępny dla młodego czytelnika sposób. To świetna forma wsparcia dla osób, które wciąż odkrywają siebie, swoje uczucia i potrzeby. Lektura idealna na długie letnie popołudnia - dostarcza rozrywki i uczy jednocześnie.

nie urodzą dzieci? – pyta Austin. – Przynajmniej raz dziennie natrafiam na coś, po czym zastanawiam się, czy z ludźmi hetero wszystko jest w porządku. – No i był też artykuł o tym, że przez seriale queer ludzie robią się homo. – Bez kitu, aż do zeszłego roku nie widziałam ani jednego serialu z homoseksualistą i jakoś nie jestem hetero – odzywa się Leah. – To nie przez seriale ludzie robią się homo – mówi Austin. – Po prostu przez nie ludzie zdają sobie sprawę, że to w ogóle… no nie wiem, możliwe. Zupełnie jakby nam zrobili prawie mózgu w dzieciństwie, żebyśmy myśleli, że musimy być hetero. – Hetero mówią, że naszym celem jest robienie z ludzi homo – zauważa Marisol – a sami na siłę łączą przedszkolaków w pary i zachwycają się, jakie to urocze i że na pewno kiedyś wezmą ślub. Poważnie.” Felix Love jest czarnoskórym, queerowym, transpłciowym chłopakiem. Jak na ironię, nigdy nie był zakochany. By podnieść swoje kwalifikacje i dostać stypendium w wymarzonym college’u, wraz z najlepszym przyjacielem Ezrą uczęszczają na letni kurs, gdzie pracują nad swoimi obrazami. Pewnego dnia na szkolnym korytarzu ktoś wywiesza zdjęcia Felixa sprzed korekty płci podpisane jego dawnym imieniem. W dodatku ktoś zaczyna wysyłać do niego transfobiczne wiadomości na Instagramie. Felix ma pewne podejrzenia, kto może być ich autorem i zaczyna myśleć nad zemstą. Kochani ludzie, jaka ta książka jest WAŻNA! Opowiada o tolerancji, jej braku, poszukiwaniu własnej tożsamości oraz problemach w jej znalezieniu, potrzebie szufladkowania i jej niechęci, jest o zrozumieniu i jego braku, o przyjaźni, miłości w każdej możliwej odmianie, o nienawiści. O potrzebie bycia ważnym, zauważonym, kochanym. Jest o życiu, które jest tak skomplikowane, jak tylko się da. W „Felix ever after” nie znajdziecie porywających zwrotów akcji i fabuły pędzącej na łeb, na szyję. Trzonem tej pozycji są rozmowy i myśli kłębiące się w głowie Felixa. Jednak są tak emocjonalne, tak dobre i wartościowe lub toksyczne, że żadne wybuchy i fajerwerki nie będą Wam potrzebne. Zapewniam Was. Uwielbiam to, w jaki sposób możemy wejść wgłąb Felixa i zrozumieć, co czuje, mimo że jemu samemu ciężko jest opowiedzieć o tym Ezrze (Ezrowi?), tacie, Bex i innym. Szczerze mówiąc, z wieloma sprawami, nad którymi Felix rozmyśla lub nie potrafi sobie z nimi poradzić, jestem w stanie się utożsamić. Nie spodziewałabym się, że ten bohater będzie mi tak bliski, mimo oczywistych różnic. Kilkukrotnie musiałam wstrzymać oddech, ponieważ wydarzyło się coś mocnego. Wpadałam w panikę razem z Felixem, czułam ten sam ból i niedowierzanie, ten sam stres. Gdzieś przeczytałam, że Felix jest egocentryczny, ale nie zgadzam się z tym. To fajnie, że walczył o siebie i za wszelką cenę chciał zrozumieć to, kim jest. Bo kto z nas tego nie chce? W dodatku przez większość życia cały świat traktował go, jak dziewczynę, więc tym lepiej, że chłopak tak zaciekle walczył o siebie. Gdybym to ja dostawała tak chamskie wiadomości, jak on, na pewno nie wdawałabym się dyskusję, wiedząc że nie warto karmić trolla. Jednak rozumiem potrzebę Felixa, by wytłumaczyć tej osobie, że się myli. W książce było sporo ckliwych momentów, bohaterowie płakali albo histeryzowali, czy po prostu wychodzili. Podobało mi się to, że postaci wykazywały tyle emocji, tyle uczuć i próżno w tej książce szukać osób, które pozostają niewzruszone. Dzięki temu miałam wrażenie, że czytam o prawdziwych ludziach, a nie przerysowanych postaciach fikcyjnych. Dodam jeszcze, że ich nastrój się udzielał – też chciałam krzyczeć i płakać! Bardzo polubiłam Ezrę i to, w jaki sposób na każdym kroku bronił Felixa. Polubiłam Declana, wiele zyskał przy bliższym poznaniu. Polubiłam Bex, osobę niebinarną, które starało się pomóc Felixowi od samego początku. Nie powiem Wam jednak, kogo nie lubię, bo musiałabym zaspoilerować dlaczego… Jeśli jeszcze nie do końca kumacie temat transpłciowości, ta książka może rozjaśnić Wam wiele kwestii. Sprawy fizyczne, psychiczne, pewność i wątpliwości osób trans. Ja wyciągnęłam z niej naprawdę sporo. W mojej pozytywnej ocenie nawet nie chodzi o to, czy książka była ciekawa, dobrze napisana, czy po prostu fajna, ale właśnie o to, jak JEST POTRZEBNA. Cytując dedykację osoby autorskiej: Dla młodych osób trans i niebinarnych. Jesteście piękni. Jesteście ważni. Jesteście idealni.

to uczucie. Jednocześnie rywalizuje ze swoim odwiecznym wrogiem – Declanem Keane’em o wymarzone miejsce na uczelni. Całe życie Felixa wywraca się do góry nogami, gdy ktoś upublicznia stare zdjęcia chłopaka. Zrozpaczony, a zarazem gotowy do zemsty postanawia odnaleźć sprawcę i się na nim odegrać. W przypływie tych wszystkich wydarzeń, los Love’a okazuje się przewrotny i po drodze napotyka wiele przeszkód. Jak potoczy się dalsza historia bohatera? Przyznam szczerze, że „Felix Ever After” to książka, której zdecydowanie stawiałam za wysokie oczekiwania. Z bólem serca przyznam, że się zawiodłam. Ma ona wielu swoich zwolenników i w pełni to rozumiem, ponieważ jest naprawdę wartościową młodzieżówką. Fabularnie książka mnie nie poruszyła, ani zachwyciła. Akcja nie była porywająca, a wręcz działa się w powolnym tempie. Rzeczą, która mnie jednak intrygowała było wplatanie elementów sztuki. Doceniam również poruszone tematy transfobii, odkrywania własnej tożsamości płciowej i samego siebie. Bohaterowie nie należeli do moich ulubionych postaci, ponieważ byli w pewnym sensie odlegli i irytujący. Nie wytworzyłam z nimi żadnej więzi, a tytułowy Felix mnie nie urzekł. Podziwiam go jednak pod kątem drogi, jaką musiał przejść. Styl pisarski Kace Callender mogę ocenić za wyjątkowo lekki i przyjemny, dzięki czemu książkę czytało się wyjątkowo szybko. Może momentami występowało „młodzieżowe” słownictwo, ale wyraźnie mi nie przeszkadzało. Przyznam jednak, że potrafiłam pogubić się w smsach bohaterów. „Felix Ever After” to książka, która okazała się „nie moja”, ale z pewnością jest ona wartościową młodzieżówką z gronem swoich zwolenników.

wtedy szczęśliwy, bo w końcu zrozumiał, kim jest i mógł stać się oficjalnie tym, kim wewnątrz czuł się zawsze – chłopcem, Feliksem. Feliks ma również szczęście dlatego, że choć jest transpłciowym nieletnim, dostał zgodę od ojca na rozpoczęcie tranzycji; dostał też od niego akceptację, choć jego tacie wciąż czasem wymyka się jego nieprawdziwe imię i wciąż myli zaimki. Feliks ma również dobrych przyjaciół i talent – być może dość duży by kształcić się w kierunku, o którym marzy, i zostać kiedyś uznanym Artystą. Feliks ma również pecha: nie jest biały, nie jest bogaty, nie jest hetero ani cis, a jego matka zdaje się zapomniała, że zanim weszła w drugi związek małżeński, miała jakieś dziecko, i zerwała z nim kontakt. W dodatku Felix jest głęboko przekonany, że nigdy nie znajdzie tej prawdziwej, dramatycznej, pełnej pasji miłości, która spotyka tylko największych artystów. A jakby nieszczęść było mało, po raz kolejny zaczyna go coś uwierać i znów wracają pytania dotyczące własnej tożsamości, czemu nie pomaga, że ktoś wyautował go przed całą szkołą, rozwieszając zdjęcia dziewczyny, którą nigdy tak naprawdę nie był. „Felix Ever After. Na zawsze Feliks” porusza temat, którego nie poruszało zbyt wiele książek młodzieżowych na polskim rynku wydawniczym. Mówi o tym, jak to jest być trans w wieku nastoletnim, kiedy samodecyzyjność jest jeszcze dość mocno ograniczona, a dorastanie daje w kość zupełnie niezależnie od tożsamości płciowej. Stawia też ciekawe wyzwanie przed tłumaczką, która musi z uwagą dobierać słowa, pisząc o transpłciowości i niebinarności w mocno nacechowanym płciowo języku polskim. Jest to też naprawdę dobre wprowadzenie w temat płci i jej odkrywania, zwłaszcza dla tych, którzy może niewiele wiedzą, ale chcieliby więcej i wiedzieć, i zrozumieć. „Feliks” jest książką dla młodzieży i młodych dorosłych (choć polecam ją niezależnie od wieku), mówi więc o tym, o czym zwykła mówić skierowana do nich literatura: o dojrzewaniu, pierwszej miłości, kłopotach z rodzicami, przyjaciółmi i szkołą, o utracie pewnej niewinności, ale też nabyciu nowego spojrzenia na świat, o zdradzie i lojalności, a także poszukiwaniu własnego miejsca na tym ogromnym świecie. Feliks jako bohater jest dokładnie taki jak ten patrzący na nas z okładki: kolorowy i ciekawy, rzucający wyzwanie otwartym spojrzeniem wprost na czytelnika i zapraszający, by na te niespełna 350 stron wejść do jego rzeczywistości i popatrzeć na nią jego oczami.

i uczęszczającego do szkoły artystycznej St. Catherine's. Jego najlepszym przyjacielem jest Ezra, a najzacieklejszym wrogiem szkolnym jest Declan. Tę książkę można uznać za pewnego klasyka książek poruszających temat społeczności LGBTQIA+. Felix jako transpłciowa osoba nie ma łatwo w szkole czy codziennym życiu - na dodatek jest nieheteronormatywny i rasy czarnej. Żyjąc w Nowym Jorku doświadcza wielu sytuacji - niekiedy są one zaskakujące, lecz czasem przykre. Historia rozpoczyna się transfobicznym atakiem skierowanym w stronę głównego bohatera. Poznajemy wtedy jego środowisko szkolne, przyjaciół, wrogów, nauczycieli i rodzinę. Akcja prowadzona jest gładko, nie jest to książka skupiona tylko na wątku queer, bycia trans czy romansu co jest bardzo dużym plusem. Można przeczytać o ambicjach chłopaka, jego marzeniach i codzienności. Daje to poczucie głębokiego poznania otoczenia Felixa. Pozytywem jest to, że Kacen Callender zaskakuje czytelnika zwrotami akcji - często takimi, że nie można uwierzyć, w to co jest napisane. Wątki rozwiązują się w ciekawy sposób, bardzo bliski współczesnemu wyobrażeniu i problemach młodzieży. Bohaterowie są bardzo różni. Felix jest złożony, przedstawia typowego nastolatka, zarówno z głębokimi przemyśleniami jak i głupimi zachowaniami. Jego rozterki bardzo poruszają, do wielu jego przemyśleń można z łatwością się odnieść. Wzrusza wrażliwość chłopaka, słowa jakie pisze do matki czy przyjaciół mogłyby z łatwością zaistnieć w Internecie jako głębokie motywujące cytaty. Felix za wszelką cenę chce być zakochany - jest to uczucie znane wielu osobom. To, co pisze na temat miłości pała intensywnością i dziecięcą wręcz ciekawością. "Przekonać się, jak to jest kochać i być kochanym. Czy to wyższy poziom przyjaźni? Wyższy poziom zaufania, od dania, dzielenia się z kimś każdą myślą i emocją. każdą najdrobniejszą rzeczą, żebyście byli zsynchronizowani ze sobą tak, jakbyście byli jedną osobą? Czy to jest tak, że kiedy widzisz tę osobę, twoje serce szaleje i nie możesz myśleć, bo jesteś tak zarąbiście szczęśliwy? Czy to jest tak, że kiedy ten ktoś jest daleko, czujesz się, jakbyś był niekompletny? Czy świadomość, że ktoś cię ko cha, napełnia cię pewnością siebie, bo wiesz, że zasługujesz na miłość? I jak to jest zerwać z kimś, kogo kochasz? Jak to jest zdecydować, że spróbujesz jeszcze raz, dasz sobie szansę zakochać się w kimś innym? Zdecydować, że ta szansa może cię wiele kosztować, ale i tak spróbujesz?" Felix jest wrażliwy, lojalny, godny zaufania. Martwi się o najbliższych. Ma jednak wady - jak każdy. Jest niepewny siebie, czasami nie zwraca uwagi na innych. Nie zawsze zważa na konsekwencje. Irytuje czytelnika, lecz zdarza się, że również w jego wadach możemy odnaleźć siebie. Jego niecelowe skupienie się na sobie powoduje, że nie zauważa czasem nawet oczywistych rzeczy. Irytuje się o błahostki zdając sobie jednocześnie sprawę, jakie to jest nierozsądne. Jest mściwy lecz po pewnym czasie odpuszcza, zauważa że nie warto. Zdarza się, że jest narcystyczny, można odnieść wrażenie, że w kwestii sztuki ma wybujałe ego. Te cechy - zarówno pozytywne jak i negatywne kreują autentycznego bohatera, osobę z którą łatwo się utożsamiać. Nie jest wyidealizowany ani zbyt negatywnie nacechowany. Kacen zachowuje tutaj zdrowy balans między silnymi i słabymi stronami głównego bohatera. Jego przyjaciele są przedstawieni bardzo podobnie -naturalnie, z dobrymi cechami i wadami. Początkowo można mieć mylną opinię o niektórych postaciach, lecz są one rozwinięte, ich motywacje przedstawione w taki sposób, że łatwo zrozumieć ich pobudki. Bliższe relacje między Felixem a kolegami z klasy są ciekawie rozwinięte, poprowadzone w sposób, który jak najbardziej mógłby wydarzyć się w prawdziwym życiu. Książka ta zawiera też opowieść o ambicjach, marzeniach, szkolnych rozterkach. Felix stara dostać się do wymarzonego collegu, jego ambicją jest dostać się do Ligi Bluszczowej. Gdy pada ofiarą ataków zastanawia się kto za mini może stać - ocenia każdą osobę ze szkoły. Są to sytuacje bliskie nastolatkom, takie które łatwo zrozumieć. Jednak jednym z głównych wątków poruszanych w tej książce jest wątek LGBTQIA+. Przedstawione jest wiele postaci z różnych części społeczności queer. Jest bohater trans, niebinarny, gay i lesbian, unlabeled, bisexual. Są to osoby na pozór niewyróżniające się z tłumu co dobitnie przedstawia to, że w społeczeństwie zawsze istniały osoby LGBT. Wytłumaczone jest to, że ciągłe poszukiwanie swojej tożsamości płciowej, nieokreślanie swojej orientacji nie jest złe. Poruszany jest też temat niezrozumienia przez bliską osobę. W realistyczny sposób pokazane są różne perspektywy osób bliskich, które mają styczność z osobami queer i ich reakcje. Ciekawie przedstawione jest określanie samego siebie, nakładania etykiet. "Gdyby świat był idealny, może nie potrzebowalibyśmy etykietek. Ale światu daleko do ideału, a z etykiet można czerpać dumę; zwłaszcza kiesy musisz na co dzień zmagać się z kupą łajna" Styl pisania jest bardzo lekki, szybko się czyta. Można odnieść wrażenie, że "leci się" przez książkę. Łapie czytelnika i nie puszcza do końca, trzyma w napięciu. Jednocześnie jednak można dwa razy przeczytać pewne zdania, zastanowić się głębiej nad ich znaczeniem zarówno dla książki jak i dla nas. Nakłania do przemyśleń, kwestionowania ogólnie przyjętych niezdrowych norm i wali o swoje prawa i samego siebie. Jest to fenomenalna książka, pełna powagi i jak i żartu, intensywności i delikatności. Nie można odrzucać jej za to, że jest ona młodzieżówką, które raczej są lekkie i można by rzec czasem nawet głupawe, bo opowiada o bardzo ważnych współcześnie tematach. W pełni polecam, myślę, że jest to jedna z książek, które każdy powinien przeczytać.

Callendera to kalejdoskop różnych emocji – ciepła, wzruszenia, śmiechu, smutku, niepokoju, rozczarowania, co tworzy piękną mieszankę wszystkich kolorów życia. Przede wszystkim jestem zachwycona różnorodnością bohaterów i odzwierciedleniem queerowego środowiska, bliskiego młodym czytelnikom. Tytułowy Felix poprzez mierzenie się z życiowym zagubieniem – zarówno tym związanym z tożsamością, jak i rozwojem, relacjami rodzinnymi i przyjacielskimi – może być postacią, z którą utożsami się wielu ludzi borykających się z podobnymi rozterkami. Cała historia jest barwna i porywająca od pierwszych stron, a osadzenie fabuły w artystycznym środowisku dodatkowo urozmaica perypetie Felixa i jego znajomych. Cieszę się również, że powieść pozbawiona została idealizacji. Co prawda znajdziemy tu wątki, które kończą się pozytywnie, ale część problemów bohaterów pozostaje nierozwiązana, dzięki czemu jest to historia pisana przez życie, namacalna i realistyczna. Dużym atutem jest także tłumaczenie, które przybliża polskim czytelnikom odpowiednie formy zwracania się do osób niebinarnych. Taka językowa edukacja poprzez literaturę to coś, czego szczególnie dzisiaj potrzebujemy na polskim rynku książki.

mniej lub bardziej skupiających się na bohaterach związanych ze społecznością LGBT, nie sposób ich ominąć. Nie mówię, że to źle, wręcz przeciwnie! Skoro jest to temat codzienny - a przez słowo “codzienny” rozumiem: zwykły, powszechny, normalny - to powinno się o nim rozmawiać bez żadnego większego problemu. Mam za sobą już parę innych tytułów, lepszych i gorszych, jednak ,,Felix ever after. Na zawsze Felix” autorstwa Kacen Callender jest tą książką, do której żywię same pozytywne uczucia i naprawdę cieszę się, że miałam możliwość ją przeczytać. Problem w określeniu “kim jestem?” Felix nie czuł się kobietą, chociaż właśnie tę płeć przypisano mu w dniu narodzin. Z tego też powodu postanowił to zmienić i Felix stał się… Felixem. Jednak ,,schody" w życiu chłopaka pojawiły się w chwili, gdy zaczął kwestionować, czy aby na pewno dobrze zadecydował. Bo skoro czasem czuje się kobieco, jednak nie w stu procentach i dlatego chce pozostać mężczyzną, to kim jest? Jak może siebie nazwać, nie wiedząc jak to zrobić? Nie znając siebie tak dobrze? Felix poszukuje odpowiedzi na te pytania. Bo ja także chcę kochać i być kochanym! Nazwisko Felixa, które brzmi Love (sic!) mocno kontrastuje z jego życiem i nawet uznać można je za swego rodzaju ironię. Chłopak nie wie, jak to jest się zakochać, ponieważ nigdy nie doświadczył tego stanu, oraz nie rozumie, dlaczego wszystkim z jego otoczenia idzie to tak dziecinnie łatwo, a jemu nie. Dodatkowo, jakby tego było mało, Felix może czuć się niekochany z powodu ciążącego mu na sercu problemu z matką, do której pisze maile, stające się wiadomościami bez odpowiedzi. Jednak czy bycie czarnoskórym, queerowym, transpłciowym chłopakiem nie jest przeszkodą, by mieć swój happy end? Felix się tego boi. Nienawiść do “martwego imienia” Z chwilą, kiedy chłopak dostał pierwszą homofobiczną wiadomość, ciągnącą ze sobą kilka kolejnych oraz małą, niezbyt miłą niespodziankę - wystawę jego starych zdjęć w szkole - w Felixie coś pęka. Nie lubił, a wręcz nienawidził dawnego siebie, gdy był jeszcze kobietą i dokładnie mogłam wyczuć te wszystkie negatywne emocje, które w nim buzowały. Swoje poprzednie imię nazywa “martwym imieniem”, które brzmi dla niego jak przekleństwo. Przeszkodą w zapomnieniu jest autor tajemniczych wiadomości i posiadacz starych zdjęć oraz ojciec chłopaka, który momentami woła go, używając nie tego imienia, co trzeba. A Felixa to irytuje, czego nawet nie stara się ukryć. Pozycja obowiązkowa, której nie można przegapić na liście queerowych książek Jak wspomniałam na samym początku, obecnie możemy znaleźć wiele książek o perypetiach ludzi związanych ze społecznością LGBT. Uważam jednak, że ,,Felix ever after. Na zawsze Felix” to jedna z tych, które po prostu trzeba przeczytać i młodzi ludzie absolutnie jej potrzebują. Wprowadza świeże spojrzenie z punktu transpłciowej osoby, a do tego jest niezwykle lekka i przyjemna w odbiorze. Z łatwością sunie się po kolejnych słowach, a następnie stronach, śledząc losy Felixa. Pamiętam, że kupiłam ją ze względu na popularność, jaką zdobyła w Internecie i przez to mnie właśnie zaciekawiła. Bo skoro tyle ludzi ją przeczytało, to chyba powinna być dobra, prawda? I mimo towarzyszących obaw, nie zawiodłam się. Felix Love skradł moje serce, a książka o jego historii dumnie zajmuje miejsce na moim regale.

nadzieja na lepsze jutro, na lepsze bycie samym sobą :)

Wybitna? Nie. Ale nie musi być wybitna, by być wartościowa. Felix ever after to po prostu przyjemna młodzieżówka. Stosunkowo prosta fabuła ma jednak pewien twist: główny bohater jest transpłciowy. Zdecydowanie za mało na polskim rynku książek z taką reprezentacją, więc już sam ten fakt jest dostatecznym powodem, by sięgnąć po Felixa. Autorem jest osoba niebinarna, więc możemy mieć pewność, że uczucia bohatera są wiarygodnie opisane, bo Kacen Callender z własnego doświadczenia wie o czym pisze. Raczej nie przepadam za trójkątami miłosnymi, ale tutaj wyjątkowo mi ten wątek nie przeszkadzał. Został ukazany w przyjemny sposób, a rozterki bohaterów dobrze opisane. Choć w sumie w żaden ze związków miedzy bohaterami nie zaangażowałam się jakoś mocno emocjonalnie, to ogólnie mogę powiedzieć, że wątek romantyczny mi się podobał. Coś, co bardzo mi się podobało w tej książce, to wiarygodnie opisane zainteresowania bohaterów. Felix chodzi do szkoły artystycznej i maluje, i naprawdę czuć, że jego życie kręci się wokół malowania. I przede wszystkim - osoba autorska wie o czym pisze. To nie są jakieś nijakie opisy, że hehe farbki pędzelki, tylko naprawdę mamy tu konkrety i po prostu widać, że Kacen Challender zna się na temacie. Śledzimy każde pociągnięcie pędzla Felixa, widzimy jak miesza kolory, towarzyszymy mu na zajęciach. Malowanie jest opisane z prawdziwą pasją. Nie jest potraktowane na zasadzie "no bo główny bohater musi mieć jakieś hobby", tylko właściwie samo zostaje osobnym bohaterem. Baardzo duży plus. Ogólnie - może nie poruszyła mnie jakoś mocno, ale Felix to dobra książka, która mogę polecić.

niedługo z lodówki? Odpowiadam - CHODZI O TO, ŻE TA KSIĄŻKA, JEST SUPERWSPANIAŁA I CZYTAJCIE JĄ, A Z LODÓWKI POWINNA WYSKAKIWAĆ I TO JESZCZE JAK. Felix to transpłciowy chłopak poszukujący siebie, swojej tożsamości. Doświadczający dyskryminacji, transfobii, odrzucenia. Kwestionujący swoją wartość, ważkość uczuć jakimi inni mogą go obdarzać. Jest to osoba pragnąca miłości, ciepła, zrozumienia. Człowiek, który wyrusza w pogoń za marzeniami, który chce być szczęśliwy. Który nie jest idealny. Jest to postać, którą chciałabym poznać i uścisnąć. I ta książka porusza tyle ważnych tematów, tematów, o których ludzie powinni słuchać i przyswajać, jest w niej tyle emocji, treści, że ja, gdybyśmy żyły_li w jakimś równoległym świecie, w równoległej Polsce, i gdybym była Ministrą Edukacji, to ta książka weszłaby do kanonu lektur obowiązkowych jak złoto. Cieszę się, że mogłam ją przeczytać. Po prostu. Cieszę się, że jest o niej głośno i bardzo chciałabym, aby dotarła do jak największej ilości osób i cieszę się, że wyskakuje Wam z lodówek, ponieważ są książki, które zwyczajnie powinny to robić, bo zasługują na uwagę. BE PROUD 🏳️‍🌈

nas zło w jego pracach?" Przyznam, że byłam bardzo ciekawa tej książki już od dłuższego czasu i od razu powiem, że się nie zawiodłam. "Felix Ever After" to nietuzinkowa lektura, która powinna być "must read" każdego młodego, dorastającego człowieka, który próbuje zrozumieć kim jest i kim chce być. Ta powieść pokazuje, że dorastanie, odkrywanie siebie nigdy nie było i nie będzie łatwe, że będziemy popełniać błędy, robić głupoty i ranić najbliższych, ale inaczej po prostu nie da się tego zrobić, a cały ten proces jest sto razy trudniejszy gdy okazuje się, że nie pasujesz do tzw. utartych schematów. Jeżeli chodzi o samego Felixa to bohater, którego mało kto polubi, jego egoistyczne zachowanie jest odpychajace, jednak ma wrażenie, że wynika one z niepewności i strachu, bo często jest tak, że gdy się czegoś boimy, gdy ogarnia nas lęk, to atakujemy i to najczęściej na oślep. I moim zdaniem jest to bardzo dobry zabieg, bo my czytelnicy, nie musimy się utożsamiać, ani nawet lubić bohaterów książek, przede wszystkim mamy im wierzyć, czuć, że są autentyczni, a w przypadku Felixa właśnie tak jest. Jestem przekonana, że ta na wskroś prawdziwa i współczesna historia trafi do wielu młodych ludzi.

było i nadal jest głośno o tej pozycji, wszyscy ją czytają i zachwalają. Ja, kiedy dowiedziałam się o czym jest ta książka, stwierdziłam, że muszę ją mieć i teraz wiem, że zasługuje na wszystkie pozytywne opinie, jakie dostała. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to opowieść o czarnoskórym, transpłciowym, queerowym chłopaku. Poznajemy go podczas wakacji, kiedy uczęszcza do szkoły na kurs malarstwa, który ma ułatwić mu dostanie się na wymarzony uniwersytet. Pewnego dnia w szkole zauważa na tablicy swoje własne zdjęcia sprzed korekty płci opatrzone jego starym imieniem, którego już nie używa i którego nikt nie miał prawa znać. Dostaje też anonimowe transfobiczne wiadomości na telefon. Felix nie wie, kto może za tym stać, ale ma swoje podejrzenia i obmyśla plan zemsty i tu zaczyna się cała opowieść. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to bardzo ważna książka, która opowiada o miłości, przyjaźni, tolerancji i poszukiwaniu samego siebie. Felix bardzo chciałby się zakochać, ale niektórzy uważają, że nie zasługuje on na miłość. Ze względu na swój kolor skóry i transpłciowość, musi mierzyć się z wrogością i nietolerancją ze strony części ludzi. I mimo, że Felix jest dumny z tego, kim jest, nachodzą go chwile, gdy traci pewność siebie. Książka niesie za sobą bardzo ważne przesłanie: nieważne kim jesteś, jakiej jesteś orientacji i jaki masz kolor skóry - każdy z nas zasługuje na miłość. Polubiłam bohaterów, podobał mi się styl pisania, zaciekawiła mnie fabuła i cieszy mnie fakt, że głównym bohaterem jest osoba transpłciowa, bo w Polsce takich książek jest dość mało. Może nie zawsze zgadzałam się z wyborami Felixa, ale samą książkę oceniam bardzo pozytywnie i byłoby super, gdyby trafiła do jak najszerszej grupy odbiorców. I mimo, że to książka dla młodzieży, polecam też wszystkim dorosłym, bo naprawdę warto!

było i nadal jest głośno o tej pozycji, wszyscy ją czytają i zachwalają. Ja, kiedy dowiedziałam się o czym jest ta książka, stwierdziłam, że muszę ją mieć i teraz wiem, że zasługuje na wszystkie pozytywne opinie, jakie dostała. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to opowieść o czarnoskórym, transpłciowym, queerowym chłopaku. Poznajemy go podczas wakacji, kiedy uczęszcza do szkoły na kurs malarstwa, który ma ułatwić mu dostanie się na wymarzony uniwersytet. Pewnego dnia w szkole zauważa na tablicy swoje własne zdjęcia sprzed korekty płci opatrzone jego starym imieniem, którego już nie używa i którego nikt nie miał prawa znać. Dostaje też anonimowe transfobiczne wiadomości na telefon. Felix nie wie, kto może za tym stać, ale ma swoje podejrzenia i obmyśla plan zemsty i tu zaczyna się cała opowieść. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to bardzo ważna książka, która opowiada o miłości, przyjaźni, tolerancji i poszukiwaniu samego siebie. Felix bardzo chciałby się zakochać, ale niektórzy uważają, że nie zasługuje on na miłość. Ze względu na swój kolor skóry i transpłciowość, musi mierzyć się z wrogością i nietolerancją ze strony części ludzi. I mimo, że Felix jest dumny z tego, kim jest, nachodzą go chwile, gdy traci pewność siebie. Książka niesie za sobą bardzo ważne przesłanie: nieważne kim jesteś, jakiej jesteś orientacji i jaki masz kolor skóry - każdy z nas zasługuje na miłość. Polubiłam bohaterów, podobał mi się styl pisania, zaciekawiła mnie fabuła i cieszy mnie fakt, że głównym bohaterem jest osoba transpłciowa, bo w Polsce takich książek jest dość mało. Może nie zawsze zgadzałam się z wyborami Felixa, ale samą książkę oceniam bardzo pozytywnie i byłoby super, gdyby trafiła do jak najszerszej grupy odbiorców. I mimo, że to książka dla młodzieży, polecam też wszystkim dorosłym, bo naprawdę warto!

było i nadal jest głośno o tej pozycji, wszyscy ją czytają i zachwalają. Ja, kiedy dowiedziałam się o czym jest ta książka, stwierdziłam, że muszę ją mieć i teraz wiem, że zasługuje na wszystkie pozytywne opinie, jakie dostała. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to opowieść o czarnoskórym, transpłciowym, queerowym chłopaku. Poznajemy go podczas wakacji, kiedy uczęszcza do szkoły na kurs malarstwa, który ma ułatwić mu dostanie się na wymarzony uniwersytet. Pewnego dnia w szkole zauważa na tablicy swoje własne zdjęcia sprzed korekty płci opatrzone jego starym imieniem, którego już nie używa i którego nikt nie miał prawa znać. Dostaje też anonimowe transfobiczne wiadomości na telefon. Felix nie wie, kto może za tym stać, ale ma swoje podejrzenia i obmyśla plan zemsty i tu zaczyna się cała opowieść. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to bardzo ważna książka, która opowiada o miłości, przyjaźni, tolerancji i poszukiwaniu samego siebie. Felix bardzo chciałby się zakochać, ale niektórzy uważają, że nie zasługuje on na miłość. Ze względu na swój kolor skóry i transpłciowość, musi mierzyć się z wrogością i nietolerancją ze strony części ludzi. I mimo, że Felix jest dumny z tego, kim jest, nachodzą go chwile, gdy traci pewność siebie. Książka niesie za sobą bardzo ważne przesłanie: nieważne kim jesteś, jakiej jesteś orientacji i jaki masz kolor skóry - każdy z nas zasługuje na miłość. Polubiłam bohaterów, podobał mi się styl pisania, zaciekawiła mnie fabuła i cieszy mnie fakt, że głównym bohaterem jest osoba transpłciowa, bo w Polsce takich książek jest dość mało. Może nie zawsze zgadzałam się z wyborami Felixa, ale samą książkę oceniam bardzo pozytywnie i byłoby super, gdyby trafiła do jak najszerszej grupy odbiorców. I mimo, że to książka dla młodzieży, polecam też wszystkim dorosłym, bo naprawdę warto!

było i nadal jest głośno o tej pozycji, wszyscy ją czytają i zachwalają. Ja, kiedy dowiedziałam się o czym jest ta książka, stwierdziłam, że muszę ją mieć i teraz wiem, że zasługuje na wszystkie pozytywne opinie, jakie dostała. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to opowieść o czarnoskórym, transpłciowym, queerowym chłopaku. Poznajemy go podczas wakacji, kiedy uczęszcza do szkoły na kurs malarstwa, który ma ułatwić mu dostanie się na wymarzony uniwersytet. Pewnego dnia w szkole zauważa na tablicy swoje własne zdjęcia sprzed korekty płci opatrzone jego starym imieniem, którego już nie używa i którego nikt nie miał prawa znać. Dostaje też anonimowe transfobiczne wiadomości na telefon. Felix nie wie, kto może za tym stać, ale ma swoje podejrzenia i obmyśla plan zemsty i tu zaczyna się cała opowieść. "Felix Ever After. Na zawsze Felix" to bardzo ważna książka, która opowiada o miłości, przyjaźni, tolerancji i poszukiwaniu samego siebie. Felix bardzo chciałby się zakochać, ale niektórzy uważają, że nie zasługuje on na miłość. Ze względu na swój kolor skóry i transpłciowość, musi mierzyć się z wrogością i nietolerancją ze strony części ludzi. I mimo, że Felix jest dumny z tego, kim jest, nachodzą go chwile, gdy traci pewność siebie. Książka niesie za sobą bardzo ważne przesłanie: nieważne kim jesteś, jakiej jesteś orientacji i jaki masz kolor skóry - każdy z nas zasługuje na miłość. Polubiłam bohaterów, podobał mi się styl pisania, zaciekawiła mnie fabuła i cieszy mnie fakt, że głównym bohaterem jest osoba transpłciowa, bo w Polsce takich książek jest dość mało. Może nie zawsze zgadzałam się z wyborami Felixa, ale samą książkę oceniam bardzo pozytywnie i byłoby super, gdyby trafiła do jak najszerszej grupy odbiorców. I mimo, że to książka dla młodzieży, polecam też wszystkim dorosłym, bo naprawdę warto!