Historia XIX wieku. Przeobrażenie świata

wyzwaniem jest również sięgnięcie po takiego grubaska, którego gabaryt i waga ciążą nie tylko ze względu na ilość kilogramów (należy czytać książkę opierając ją o coś bądź, w bardziej ekstremalnym podejściu, zafundować sobie mini siłownię), ale i gatunkowo (w końcu to zebrana przez autora ilość dokonań naszych przodków z czasów bardzo dobrze historiograficznie, ze względu na ilość źródeł, ale również dzięki rozwojowi prasy czy fotografii czy wreszcie filmu, udokumentowanych). Miał zatem autor pomiędzy czym wybierać, żeby wydarzenia XIX wieku ubrać słowa, wycisnąć z nich esencję i zamknąć w jednej ogromnej, chociaż dla takiej ilości różnych wydarzeń dziejowych i przemian politycznych, społecznych oraz gospodarczych, można by rzec malutkiej książce. Nikt, korzystając nawet z ogromnej ilości materiałów źródłowych nie będzie wszechwiedzący, nie zawsze również wyciągnięte wnioski zadowolą każdego adresata, a przedstawiciele opisywanych stron świata nie będą czuli się potraktowani na równi z innymi. Historyk badający dzieje powszechne musi posiadać wyczucie proporcji, umieć wskazywać powiązania, wpływy bądź antagonizmy rzutujące na opisywane wydarzenia, pozostając nadal po części kronikarzem, odwołującym się do dokonań innych badaczy podmiotem czy wreszcie snującym swoje refleksje historykiem. Żeby nie było zbyt klasycznie a przy tym monotonnie, Jürgen Osterhammel postanawia zaserwować czytelnikowi obraz XIX wieku widziany nie przez pryzmat dat i kolejnych następujących po sobie wydarzeń, których ważność musiałaby zostać wystawiona na próbę zmieszczenia w jednym, nawet ogromnym opracowaniu. Wybiera zatem model nieco inny, skupiając się w nim na panoramie tematów, zagadnień i pojęć, które XIX wiek stworzył bądź szczególnie rozwinął, dając w ten sposób czytelnikowi możliwość analizy opisywanych zagadnień od wydarzeń, które go interesują bardziej do tych najmniej dla niego ciekawych. Reasumując, Historii XIX wieku nie musimy czytać wcale po kolei i nic się nie stanie, jeśli któryś z rozdziałów postanowimy zostawić sobie na koniec, a nawet z jakiegoś powodu opuścić. Wiek XIX, nawet jeśli zaczął się według kalendarza w 1801 toku a zakończył w 1900, tak naprawdę ma nieco szersze ramy czasowe, ponieważ ciąg zachodzących w tym czasie przemian należy rozpatrywać począwszy od czasów wybuchu Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1789 roku, do chwili zakończenia I wojny światowej w roku 1918. Autor poszczególne rozdziały poświęca bardzo różnorodnym zagadnieniom. Przeczytamy zatem chociażby o kształtowaniu się granic państwowych, migracjach ludności, o ówczesnym poziomie zamożności, średniej długości życia, rozprzestrzenianiu chorób, kształtowaniu miast i metropolii, slumsów oraz suburbiów. Dużo miejsca poświęca także autor kolonizacji poszczególnych rejonów, rozwojowi transportu, który między innymi do niej się przyczynił czy bezmyślnej wtedy ingerencji w środowisko naturalne. Zajmuje się także zagadnieniami związanymi z tworzeniem się państw narodowych, które powstawały w wyniku rewolucji jak Argentyna, Chile, czy Meksyk, a w Europie chociażby Grecja, jednoczyły się pod hegemonią jednego z aktorów politycznych jak Włochy i Niemcy lub kilku równoważnych ośrodków władzy - Holandia i Szwajcaria. XIX wiek to czasy rozwoju industrializacji, rewolucji przemysłowa, powstania i daleko idących zmian rynku pracy. To również coraz misterniej tkana pajęczyna połączeń kolejowych, morskich, a dzięki powstaniu telegrafu, również kontaktów międzyludzkich, łączących świat w jedną wielką sieć zależności dających nowe możliwości. Nie zabraknie także rozdziałów dotyczących budowy społeczeństw, kształtowania się języków państwowych czy rozwoju nauki oraz sztuki. Skondensowana w książce dawka wiadomości jest więc przeogromna. Ze względu na ilość stron, ponad stuletnią historię całego świata, wraz ze wszystkimi jego wydarzeniami, wpływami, pojawiającymi się nowymi zagadnieniami, jest to raczej lektura na długie wieczory, do czytania partiami, może nawet w przerwie pomiędzy innymi książkami, żeby ciężar gatunkowy literatury bądź co bądź po części naukowej, a także jej szczególna waga nie przytłoczyły umysłu oraz nie spowodowały u czytelnika zakwasów. Nieco uwiera niestety język narracji, dość naukowy, rozbudowany, nie dający aż takiej przyjemności z czytania. Trochę szkoda, bo wolałabym czytać Historię XIX wieku z zapartym tchem, a czytałam jedynie z przyjemnością, niepozbawioną również chwil zwątpienia, bo ilością jej stron obdzielić można kilka książek. Chociaż to lektura esencjonalna i ważna, ze względu na swoją kompleksowość, bliżej mi jako amatorce historii, co jest raczej oczywiste, do niektórych tylko tematów. Historia XIX wieku w moim przekonaniu ma być sygnalizatorem, stanowi bazę do dalszych, osobistych poszukiwań interesującej literatury dotyczącej wybranych wydarzeń, zagadnień czy państw. Uff, trochę się rozpisałam. Jestem też z siebie dumna, bo 1200 stron to jednak niezłe osiągnięcie.

czasu na próbę zrozumienia korzyści, które otworzyły możliwości zachodniego imperializmu, ale z wyjątkiem Japonii nie stworzyły podobnych możliwości gdzie indziej. Analizuje również auto mitologizację, która była częścią XIX wieku Europy, w tym jej pozytywny wpływ na światową wolność i jej późniejszą porażkę z powodu mieszanki uprzedzeń i interesowności. Ważną rzeczą w tej książce jest jednak to, że autorowi udało się zbadać znaczące globalne zmiany, które doprowadziły do ​​powstania dziewiętnastowiecznego świata. Transformacja świata: globalna historia XIX wieku w „długim dziewiętnastym wieku”, która rozpoczęła się pod koniec XVIII wieku i zakończyła się pierwszą wojną światową, to absolutnie bajkowa książka o różnych aspektach świata. W tym okresie autor bada konceptualne struktury historii, badając wszystko, od konceptualnej struktury czasu w różnych kulturach, przez różne niuanse rozwoju technologicznego i gospodarczego na różnych kontynentach, po rozprzestrzenianie się teatru operowego na świecie. Poważnie, jest to epicka powieść historyczna non-fiction i bez uprzedzeń ani nadrzędnej fabuły, o której można by mówić, Osterhammel profesjonalnie zajmuje się każdym tematem. W porównaniu z formułowaniem jakiejś hipotezy lub argumentacji, jego książka jest napisana profesjonalnie i skupia się na historiografii tamtego okresu. Niektórych może to zniechęcać, ale wydało mi się to odświeżające. Na podstawie dobrze zebranych danych historycznych i statystycznych przedstawia fakty takimi, jakimi są. Jeśli lubicie tego rodzaju książki, to serdecznie je Wam polecam. ʕ•ᴥ•ʔ

najbardziej innowacyjny okres w dziejach ludzkości. Nie dziwi zatem fakt, że wzbudza zwiększone zainteresowanie. Ale czy tak rozległą, złożoną i wieloaspektową epokę można zamknąć na stronach jednej książki? "Historia XIX wieku. Przeobrażenie świata" to monumentalna i wnikliwa publikacja, która onieśmiela nie tylko sporym rozmiarem (1232 strony), ale też bogatą bibliografią i ogromem wiedzy - dla miłośników historii to prawdziwa gratka. Autor przedstawił w niej szeroką panoramę XIX wieku, a właściwie stworzył barwny portret epoki. Publikacja podzielona jest na trzy główne części. W pierwszej z nich zatytułowanej Przybliżenia Jürgen Osterhammel omawia zagadnienia związane m.in. z operą, bibliotekami, archiwami, muzeami, wystawami światowymi, wielkimi encyklopediami, filmami i fotografią. Druga część zatytułowana Panoramy obejmuje m.in. rozwój dziewiętnastowiecznej migracji, kolonie karne i czystki etniczne, różnice w standardach życia, warstwy i klasy społeczne, procesy urbanistyczne, kolonializm, niewolnictwo, wojny, rewolucje oraz modele porządku publicznego. W trzeciej części Tematy Jürgen Osterhammel podejmuje rozważania dotyczące m.in. industrializacji, kapitalizmu, emancypacji, komunikacji, religii i reform, a także rozwoju handlu, uniwersytetów i nauki. Książka autora przypomina historyczną mozaikę - wiele różnych elementów tworzy wspólnie panoramiczny obraz dziewiętnastego wieku. "Historia XIX wieku. Przeobrażenie świata" ma wiele zalet. Jedną z nich bez wątpienia jest odejście od historycznego eurocentryzmu. Co ważne, Jürgen Osterhammel powstrzymał się również przed ujęciem treści w dominujące przesłanie historyczne. Nie oznacza to jednak wcale, że książka przypomina szkolne podręczniki, w których prym wiedzie periodyzacja i chronologiczny układ. W publikacji nie brakuje dat, ale sam podział treści wydaje się bardziej oryginalny. Autor grupuje poszczególne zagadnienia, rozwija je, syntezuje i analizuje. Właściwie każdy z rozdziałów można traktować jako niezależną część, co pozwala na poznawanie ich w wybranej przez siebie kolejności, a to z kolei znacznie ułatwia lekturę. Ten aspekt książki bardzo przypadł mi do gustu. "Historia XIX wieku. Przeobrażenie świata" to lekcja historii w dużej skali. Poznawałam ją przez kilka tygodni, bo to jedna z tych książek, które choć fascynujące i wciągające, są też ambitne i wymagające. Publikacji Jürgena Osterhammela raczej nie czyta się na jednym wdechu przed snem (no chyba że ktoś jest totalnym historycznym pasjonatem, wiadomo ;). Warto zatrzymać się przy niej dłużej, przemyśleć zagadnienia, zastanowić się nad różnymi aspektami. Sposób przedstawienia treści zdecydowanie zachęca właśnie do takiej spokojnej i refleksyjnej lektury. Książka ma charakter panoramiczny i pozwala spojrzeć na XIX wiek w sposób globalny. Poza tym uświadamia również, jak ogromny wpływ na dalsze losy ludzkości miał ten burzliwy i innowacyjny czas. Sądzę, że tę książkę najbardziej docenią osoby, które posiadają już pewien podstawowy zakres wiedzy historycznej - syntezy i analizy autora umożliwiają głębsze zrozumienie zagadnień i zyskanie pełniejszej oraz szerszej perspektywy. Ale jeżeli lubicie historię lub macie w sobie ciekawość i chęć pogłębiania wiedzy - bez wątpienia warto. Cieszę się, że miałam okazję ją przeczytać. To spory kawałek fascynującej historii na wyciągnięcie ręki. Książka została pięknie wydana w twardej oprawie i uzupełniona wkładkami z kolorowymi zdjęciami. Polecam.