The hating game

przeciwnych stronach biurka, siedzą: Lucy, ambitna, samotna, kolekcjonująca figurki Smerfów kobieta, która nie może znieść (czy aby na pewno?😈) swojego współpracownika-rywala. Z zapamiętaniem śledzi jego codziennie zmieniający się kolor koszuli, obserwuje każdy ruch ołówka i próbuje udawać sama przed sobą, że facet wcale a wcale nie jest pociągający... Joshua, zamknięty w sobie, wysoki (oczywiście 😈) mężczyzna, którego światem rządzą literki i pewna niska kobieta, która rzuca mu wrogie spojrzenia zza biurka... Co połączy - i czy połączy - tych bohaterów? Walka o władzę, potyczki i gry słowne oraz... paintball. Czy tylko i czy wszystko się ułoży? O tym przekonacie się przy lekturze "The Hating Game" Sally Thorne. Poznałam tę historię po raz pierwszy siedem lat temu. Dzięki nowemu wydaniu (i świetnemu tłumaczeniu!) mogłam się przy niej bawić ponownie i równie świetnie. Chemia między bohaterami aż wycieka ze stron, a ich słowne potyczki bawią do łez. Nie jest jednak aż tak różowo, bo książka porusza problemy akceptacji w rodzinie i w środowisku. Lucy i Josh są naprawdę uroczy w swoich gierkach i udawaniu, że jedno drugiego nie lubi. Walka o awans tylko dodaje pikanterii ich rozgrywkom. Jeśli obawiacie się wielu 🌶️ scen - nie musicie. Jest scena, ale smacznie napisana i dopiero na końcu. Nie ukrywam, że uwielbiam tę książkę i zapewne jeszcze do niej wrócę. A Wam polecam ją, jeśli kochacie romanse i enemies to lovers. Pamiętajcie o niej w lutym 😉

biurkach naprzeciwko siebie. Gołym okiem widać, że ta dwójka nie darzy się pozytywnymi uczuciami, a raczej bliżej im do nienawiści niż do jakiejkolwiek sympatii. Okazuje się, iż rywalizują oni o ten sam awans, a wygrany może być tylko jeden! Miła, uczynna i sympatyczna Lucy jest zupełnym przeciwieństwem Josha, który przedstawiony został jako gburowaty, zadufany, wzbudzający niechęć typ. Wspólne dążenie do sukcesu, oprócz nienawiści wyzwala w nich także nowe, zaskakujące uczucia, a pożądanie jest jednym z nich. „The heating game” to romans biurowy z uwielbianym i popularnym motywem enemies to lovers. Fabuła zaprezentowana została wyłącznie z perspektywy Lucy, a uważam, że ta historia mogłaby jeszcze więcej zyskać, gdybyśmy mogli poznać również stanowisko i myśli Josha. Wzajemne docinki, utarczki słowne, błyskotliwe dialogi, to tylko część elementów, które nie pozwalały odłożyć tej książki na bok. Mimo, iż początkowo Joshua nie został przedstawiony jako pozytywna postać, to uważam iż zarówno on jak i Lucy, to bohaterowie, których łato można było polubić. Od początku im kibicowałam, gdyż chemia i napięcie między tą dwójką były niezaprzeczalne. Jestem miło zaskoczoną tą książką. Spodziewałam się niemrawego, bezbarwnego i nieoryginalnego romansu, a dostałam wciągającą historię ze sporą dawkę humoru, która nie pozwalała się nudzić! Dużym plusem jest brak nadmiernie erotycznych scen łóżkowych, z kolei wszelkie zbliżenia zostały przedstawione w sposób subtelny i przystępny. „The hating game” to opowieść, która dostarcza wielu wrażeń, bawi i pozostawia czytelnika z uśmiechem na twarzy. Mamy tu enemies to lovers oraz często spotykany motyw wyboru między miłością a karierą. Jeśli jesteście ciekawi, czy uczucia w tym przypadku zwyciężą, to szczerze polecam Wam tę powieść!

igraszki", postanowiłam to zmienić właśnie za sprawą nowego wydania w świetnej graficznej okładce. Do sięgania po "The Hating Game" zachęcił mnie w głównej mierze interesujący opis. Jest to romans biurowy z motywem przewodnim enemies to lovers. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się niesamowicie szybko i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem. Ja historię Lucy i Joshuy pochłonęłam w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie natomiast zostali naprawdę świetnie wykreowani, to postaci niezwykle autentyczne, takie które tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem chwili, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia została przedstawiona z perspektywy Lucy co pozwoliło mi lepiej ją poznać, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się mierzy, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Początkowo żałowałam, że autorka nie pokusiła się o zaprezentowanie także punktu widzenia Joshuy, jednak z czasem zrozumiałam dlaczego tak zrobiła. Oboje od pierwszych chwil zaskarbili sobie moja sympatię i byłam ogromnie ciekawa jak dokładnie potoczy się ich relacja, a to co dostałam na kartach tej powieści przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Potyczki słowne bohaterów wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy pojawiał się uśmiech, a chemia oraz pożądanie było wyczuwalne z każdą kolejną stroną. Autorka w genialny sposób poprowadziła ich relację pozwalając Czytelnikowi skupić się na gestach, słowach i odczuciach towarzyszących bohaterom. Do samego końca byłam ogromnie ciekawa jak to wszystko się rozegra i przyznaję, że jestem usatysfakcjonowana takim obrotem sprawy. Autorka świetnie to wymyśliła! Cudownie spędziłam czas z tą książką i chętnie w przyszłości ponownie sięgnę po twórczość autorki! Polecam!

kilkanaście dni temu, okazuje się, że jest to jej druga odsłona, ponieważ została już wcześniej wydana w naszym kraju, a konkretnie w 2018 roku pod tytułem "Wredne Igraszki" oraz doczekała się także swojej ekranizacji. Jest to historia z motywem romansu biurowego, grumpy&sunshine oraz relacji hate/love. Główni bohaterowie — Lucy Hutton i Joshua Templeman pracują w wydawnictwie jako asystenci prezesów. Mogłoby się wydawać, że współdzielenie jednego pomieszczenia powinno zbliżyć ich do siebie, ale w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Lucy i Joshua nienawidzą się do szpiku kości, często podkreślając ten fakt, rzucając sobie nawzajem kłody pod nogi i pisząc niewyobrażalną ilość skarg do działu kadr. Ich rywalizacja nabiera zupełnie innego wymiaru, kiedy ich przełożeni ogłaszają konkurs na stanowisko dyrektora operacyjnego, na które oboje mają chrapkę. Czy walka o awans sprawi, że napięcie między nimi wreszcie sięgnie zenitu? Czy tym razem ich gra doprowadzi do tego, że jedno z nich będzie musiało zrezygnować z pracy? Czy w trakcie rywalizacji dowiedzą się, że między nienawiścią a miłością jest tylko cienka granica? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie, sięgając po książkę "The hating game" autorstwa Sally Thorne. Muszę przyznać, że z książkami z motywem romansu biurowego mam pewien problem. Często są napisane w taki sposób, iż w pewnym momencie zaczynają mnie zwyczajnie nudzić, przez co najczęściej mimo dobrego początku, ostatecznie okazują się mocno średnie. Jednak w przypadku "The hating game" nic takiego się nie wydarzyło. Bardzo podobało mi się, jak Sally Thorne przedstawiła motyw grumpy&sunshine, który osobiście uwielbiam, dlatego podczas czytania bawiłam się wyśmienicie! Autorka nafaszerowała swoją powieść licznymi sytuacjami, które wywoływały uśmiech na mojej twarzy, a czasami nawet rozbawiały mnie do łez, co zdecydowanie wpłynęło na moją wysoką ocenę tej książki. Kreacja bohaterów również była na wysokim poziomie. Josh to postać, która zdecydowanie pozostaje w pamięci na dłużej. Chociaż z początku wydawał się totalnym gburem, w miarę postępu historii dawał poznać się z coraz lepszej strony, ostatecznie zapisując się na mojej liście książkowych mężów. Postać Lucy też zyskała moją sympatię, chociaż jej wewnętrzne monologi sprawiały, że czasami aż przewracałam oczami. Wydaje mi się, że jeżeli autorka ograniczyłaby ich ilość do minimum, wyszłoby to zdecydowanie na korzyść bohaterki. Myślę, że "The hating game" to lekka i przyjemna lektura na tak zwane odmóżdżenia, która idealnie sprawdzi się, aby wyjść z zastoju czytelniczego. Dlatego, jeżeli aktualnie przeżywanie ten stan, serdecznie Wam ją polecam!

pierwsza styczność z Joshem i Lucy. Tak, wersji filmowej też nie miałam okazji poznać - ale chciałabym to nadrobić. Joshua i Lucy codziennie przychodzą do pracy, by przez kilka godzin pracować w jednym pomieszczeniu z kimś, kogo nienawidzą. Czyli ze sobą. A w kwestii tej niechęci - całe biuro wie (i widzi), że ta dwójka nie pała do siebie specjalną sympatią. Ich potyczki i dogryzki są niemalże kultowe - uwielbiałam te momenty. Ale mimo wszystko wiadomym jest, że między nienawiścią, a miłością jest bardzo cienka granica. Bo i druga kwestia - skąd ta niechęć w ogóle wynika i czy ona istnieje tak naprawdę, czy może sami próbują ją sobie wmówić? Dobre pytanie. Co jednak jest pewne to to, że świetnie się bawiłam czytając tę książkę i obserwując relację tej dwójki. Wprawdzie początek był nieco przegadany, a w środku też zdarzyły się ciut bardziej nużące momenty, ale jednak wciągnęłam się w tę historię. W dodatku sam fakt, że występują tutaj dwa motywy, które bardzo lubię - hate/love oraz romans biurowy. A w szczególności uwielbiam ten pierwszy. No i humor! Nie trafiam zbyt często na książki, które potrafią mnie rozbawić, ale w tym przypadku kilkukrotnie się zdarzyło, że śmiałam się pod nosem, czy wręcz parskałam śmiechem. To wszystko sprawiało, że naprawdę dobrze czytało mi się tę historię i, kurcze, koniecznie muszę nadrobić filmową jej wersję.

cudowny czas, który będę długo miło wspominać. Lucy i Josh pracują razem w wydawnictwie, które zostało połączone, mają dwóch szefów, którzy niby grają do jednej bramki a ciagle się sprzeczają i tak samo jest między tą dwójka. Mimo iż czuć wyraźne napięcie między nimi to ich rywalizacja i niechęć do siebie wzrasta gdy ogłoszony zostaje konkurs na dyrektora i każdy z nich chce wygrać. Czy ta walka ich zbliży czy wręcz przeciwnie? Dowiecie się sięgając po książkę 😉 A ja Wam powiem, że jestem pod wrażeniem, bo spodziewałam się kolejnego lekkiego romansu biurowego, a tutaj dostałam coś więcej! Poza świetną i wciągającą akcja, książkami, oczywiście romansem poznałam cudnych i charakternych bohaterów, którzy idealnie pasują do tak interesującej fabuły. On poukładany, niedostępny i zasadniczy, ona zdeterminowana, z sercem na dłoni, często chaotyczna, ale w pozytywnym znaczeniu bo potrafi się w tym odnaleźć i dodaje jej to tylko uroku. Dlatego bardzo Wam polecam nowe tłumaczenie „THE HATING GAME”❤️.

marzeń. Oczywiście, chciałaby wspiąć się wyżej w biurowej hierarchii, lecz stara się cieszyć z tego, co ma. Jej całe życie kręci się wokół spraw zawodowych i nie ma czas nawet na odwiedzenie rodzinnych stron, a co dopiero poszukiwania drugiej połówki. W pracy wszyscy ją uwielbiają, bo jest miła, uczynna i nigdy nie robi nikomu problemów, nawet jeśli wiąże się to z jej dodatkową pracą. Tylko jedna osoba wydaje się jej nie znosić… A to najbliższy współpracownik. Joshua również jest asystentem prezesa, jednak stanowi zupełne przeciwieństwo Lucy. Podwładni się go boją, szef się z nim liczy, a on sam nie nawiązuje w biurze żadnych przyjaźni. Bywa opryskliwy, niemiły, niezwykle proceduralny i zdawałoby się, że nie ma uczuć. Jest niczym robot w pięknej, zewnętrznej powłoce. Dodatkowo tak naprawdę nie wiadomo o nim zupełnie nic, jeśli chodzi o jego sprawy pozabiurowe. Ale biorąc pod uwagę jego charakter nikt ani myśli się do niego zbliżać. „The Hating Game” to napisana z humorem, ale i rozmysłem fabuła. Choć romanse biurowe to częsta tematyka książek dla kobiet, tu nie było miejsca na nudę. Słowne potyczki bohaterów wywołują uśmiech na twarzy, a ich charaktery są tak odmienne, że tworzą wręcz parę idealną na zasadzie przeciwieństw. Ich wzajemna nienawiść staje się wraz z upływem czasu coraz bardziej nasycona napięciem i podtekstami, a rozwój ich relacji jest naprawdę ujmujący. Powolne odkrywanie kolejnych, ukrywanych cech Josha sprawia nie lada przyjemność, ale i pozwala coraz to lepiej rozumieć jego postać. To jeden z tych wielowymiarowych bohaterów, który z rozdziału na rozdział zyskuje w oczach czytelnika i roztapia serca. Lucy natomiast jest niezwykła, tak pełna empatii i dobroci dla ludzi, że nie sposób nie polubić jej z miejsca. Jednak dynamika, jaką wspólnie tworzy z Joshem, jest po prostu niepodrabialna. Dodatkowo, elementy świata wydawniczego, dopełniają całokształtu opowieści tworząc spójne tło historii. Dla mnie także dużym atutem książki jest niewielka liczba zbliżeń postaci, co jednak wcale nie rzutuje na problemy z uwierzeniem w ich pogłębiające się uczucie. A wisienką na torcie są smerfy, truskawki i kolory koszul. To świetna, genialnie przetłumaczona powieść, która także zręcznie ukazuje jak łatwo można pomylić się w ocenie drugiego człowieka. Ze swojej strony polecam!

człowieka wyrosły równie mocne, lecz piękne emocje prowadzące do pokochania go. Ale w życiu wszystko się może zdarzyć, a ono przecież lubi nas zaskoczyć. Lucy pracuje jako asystentka w wydawnictwie. Od małego kochała książki, a praca przy ich tworzeniu jest dla niej niemal spełnieniem marzeń. Oczywiście, chciałaby wspiąć się wyżej w biurowej hierarchii, lecz stara się cieszyć z tego, co ma. Jej całe życie kręci się wokół spraw zawodowych i nie ma czas nawet na odwiedzenie rodzinnych stron, a co dopiero poszukiwania drugiej połówki. W pracy wszyscy ją uwielbiają, bo jest miła, uczynna i nigdy nie robi nikomu problemów, nawet jeśli wiąże się to z jej dodatkową pracą. Tylko jedna osoba wydaje się jej nie znosić… A to najbliższy współpracownik. Joshua również jest asystentem prezesa, jednak stanowi zupełne przeciwieństwo Lucy. Podwładni się go boją, szef się z nim liczy, a on sam nie nawiązuje w biurze żadnych przyjaźni. Bywa opryskliwy, niemiły, niezwykle proceduralny i zdawałoby się, że nie ma uczuć. Jest niczym robot w pięknej, zewnętrznej powłoce. Dodatkowo tak naprawdę nie wiadomo o nim zupełnie nic, jeśli chodzi o jego sprawy pozabiurowe. Ale biorąc pod uwagę jego charakter nikt ani myśli się do niego zbliżać. „The Hating Game” to napisana z humorem, ale i rozmysłem fabuła. Choć romanse biurowe to częsta tematyka książek dla kobiet, tu nie było miejsca na nudę. Słowne potyczki bohaterów wywołują uśmiech na twarzy, a ich charaktery są tak odmienne, że tworzą wręcz parę idealną na zasadzie przeciwieństw. Ich wzajemna nienawiść staje się wraz z upływem czasu coraz bardziej nasycona napięciem i podtekstami, a rozwój ich relacji jest naprawdę ujmujący. Powolne odkrywanie kolejnych, ukrywanych cech Josha sprawia nie lada przyjemność, ale i pozwala coraz to lepiej rozumieć jego postać. To jeden z tych wielowymiarowych bohaterów, który z rozdziału na rozdział zyskuje w oczach czytelnika i roztapia serca. Lucy natomiast jest niezwykła, tak pełna empatii i dobroci dla ludzi, że nie sposób nie polubić jej z miejsca. Jednak dynamika, jaką wspólnie tworzy z Joshem, jest po prostu niepodrabialna. Dodatkowo, elementy świata wydawniczego, dopełniają całokształtu opowieści tworząc spójne tło historii. Dla mnie także dużym atutem książki jest niewielka liczba zbliżeń postaci, co jednak wcale nie rzutuje na problemy z uwierzeniem w ich pogłębiające się uczucie. A wisienką na torcie są smerfy, truskawki i kolory koszul. To świetna, genialnie przetłumaczona powieść, która także zręcznie ukazuje jak łatwo można pomylić się w ocenie drugiego człowieka. Ze swojej strony polecam!